گمنام

تفسیر:المیزان جلد۱۲ بخش۲: تفاوت میان نسخه‌ها

از الکتاب
خط ۴۹: خط ۴۹:


==توضيحى در مورد ارسال پیامبران، به زبان قوم خود ==
==توضيحى در مورد ارسال پیامبران، به زبان قوم خود ==
پس مقصود از ارسال رُسُل به زبان قوم خود، اين است كه: رسولانى كه فرستاده ايم، هر يك از اهل همان زبانى بوده كه مأمور به ارشاد اهل آن شده اند. حال چه اين كه خودش از اهل همان محل و از نژاد همان مردم باشد، و يا آن كه مانند لوط از اهالى سرزمين ديگر باشد، ولى با زبان قومش با ايشان سخن بگويد.
پس مقصود از ارسال رُسُل به زبان قوم خود، اين است كه: رسولانى كه فرستاده ايم، هر يك از اهل همان زبانى بوده كه مأمور به ارشاد اهل آن شده اند. حال چه اين كه خودش از اهل همان محل و از نژاد همان مردم باشد، و يا آن كه مانند «لوط»، از اهالى سرزمين ديگر باشد، ولى با زبان قومش با ايشان سخن بگويد.


همچنان كه قرآن كريم، از يك طرف، او را در ميان قوم لوط غريب خوانده و فرموده: «إنِّى مُهَاجِرٌ إلَى رَبِّى»، و از طرفى ديگر، همان مردم بيگانه را قوم لوط خوانده و مكرر فرموده: «وَ قَومُ لُوطٍ».
همچنان كه قرآن كريم، از يك طرف، او را در ميان قوم لوط غريب خوانده و فرموده: «إنِّى مُهَاجِرٌ إلَى رَبِّى»، و از طرفى ديگر، همان مردم بيگانه را قوم لوط خوانده و مكرر فرموده: «وَ قَومُ لُوطٍ».
۱۷٬۰۰۸

ویرایش