۱۷٬۰۶۹
ویرایش
تفسیر:المیزان جلد۱۴ بخش۳۴: تفاوت میان نسخه‌ها
از الکتاب
←مقصود از اين كه فرمود: «قرآن، ذكر مبارك» است
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| خط ۹: | خط ۹: | ||
كلمۀ «هَذَا: اين»، اشاره است به قرآن و اگر آن را «ذكر مبارك» خواند، بدين جهت بود كه قرآن، ذكرى است ثابت و دائم و كثير البركات. هم مؤمن از آن بهره مند مى شود و هم آسايش كافر را در جامعه بشرى تأمين نموده است. و خلاصه همه اهل دنيا از آن منتفع مى گردند. چه آن را قبول داشته باشند و چه نداشته باشند. چه به حقانيت آن اقرار داشته باشند و چه منكر آن باشند. | كلمۀ «هَذَا: اين»، اشاره است به قرآن و اگر آن را «ذكر مبارك» خواند، بدين جهت بود كه قرآن، ذكرى است ثابت و دائم و كثير البركات. هم مؤمن از آن بهره مند مى شود و هم آسايش كافر را در جامعه بشرى تأمين نموده است. و خلاصه همه اهل دنيا از آن منتفع مى گردند. چه آن را قبول داشته باشند و چه نداشته باشند. چه به حقانيت آن اقرار داشته باشند و چه منكر آن باشند. | ||
دليل بر اين معنا، تجزيه و تحليل آثار رشد و صلاحى است كه همين امروز در مجتمع بشرى مشاهده مى كنيم. زيرا اگر به عقب برگرديم و تا به عصر نزول قرآن و ماقبل آن پيش برويم، مى فهميم كه در اثر قرآن، بشر از كجا به كجا رسيد. چه بود و چه شد. آن وقت مى فهميم كه قرآن، «ذكرى» است مبارك، كه همه افراد بشر به وسيله آن رشد يافتند. حال چه اين كه خودشان با زبان اقرار كنند و يا آن كه از اقرار زبانى به حقانيت آن خوددارى نمايند و منكران حق، آن را از زير پا بگذارند و نعمت عظماى آن را كفران كنند. | دليل بر اين معنا، تجزيه و تحليل آثار رشد و صلاحى است كه همين امروز در مجتمع بشرى مشاهده مى كنيم. زيرا اگر به عقب برگرديم و تا به عصر نزول قرآن و ماقبل آن پيش برويم، مى فهميم كه در اثر قرآن، بشر از كجا به كجا رسيد. چه بود و چه شد. آن وقت مى فهميم كه قرآن، «ذكرى» است مبارك، كه همه افراد بشر به وسيله آن رشد يافتند. | ||
حال چه اين كه خودشان با زبان اقرار كنند و يا آن كه از اقرار زبانى به حقانيت آن خوددارى نمايند و منكران حق، آن را از زير پا بگذارند و نعمت عظماى آن را كفران كنند. | |||
گو اين كه مسلمين هم در انكار منكران و كفران آنان بى دخالت نبوده اند. چون مسلمانان در امر قرآن كريم اهمال نمودند، همچنان كه خود قرآن، از زبان رسول خدا «صلى اللّه عليه و آله و سلم» نقل مى كند كه در قيامت مى گويد: «يَا رَبِّ إنَّ قَومِى اتَّخَذُوا هَذَا القُرآنَ مَهجُوراً». | گو اين كه مسلمين هم در انكار منكران و كفران آنان بى دخالت نبوده اند. چون مسلمانان در امر قرآن كريم اهمال نمودند، همچنان كه خود قرآن، از زبان رسول خدا «صلى اللّه عليه و آله و سلم» نقل مى كند كه در قيامت مى گويد: «يَا رَبِّ إنَّ قَومِى اتَّخَذُوا هَذَا القُرآنَ مَهجُوراً». | ||
<span id='link298'><span> | <span id='link298'><span> | ||
==مقصود از اين كه فرمود: ما به ابراهيم، رشد او را داديم == | ==مقصود از اين كه فرمود: ما به ابراهيم، رشد او را داديم == | ||
«'''وَ لَقَدْ آتَيْنَا إِبْرَاهِيمَ رُشدَهُ مِن قَبْلُ وَ كُنَّا بِهِ عَالِمِينَ'''»: | «'''وَ لَقَدْ آتَيْنَا إِبْرَاهِيمَ رُشدَهُ مِن قَبْلُ وَ كُنَّا بِهِ عَالِمِينَ'''»: | ||
