۱۶٬۳۴۰
ویرایش
خط ۸۷: | خط ۸۷: | ||
و جملۀ «أشِدّاءُ عَلَى الكُفّار» را مقيّد كرد به جملۀ «رُحَمَاءُ بَينَهُم»، تا توهمى كه ممكن بود بشود، دفع كرده باشد، و ديگر كسى نپندارد كه شدّت و بى رحمى نسبت به كفار، باعث مى شود مسلمانان به طور كلّى و حتى نسبت به خودشان هم سنگدل شوند. لذا دنبال «أشِدّاء» فرمود: «رُحَمَاءُ بَينَهُم». يعنى: در بين خود مهربان و رحيم اند. و اين دو جمله، مجموعا افاده مى كند كه سيره مؤمنان با كفار، شدّت و با مؤمنان، رحمت است. | و جملۀ «أشِدّاءُ عَلَى الكُفّار» را مقيّد كرد به جملۀ «رُحَمَاءُ بَينَهُم»، تا توهمى كه ممكن بود بشود، دفع كرده باشد، و ديگر كسى نپندارد كه شدّت و بى رحمى نسبت به كفار، باعث مى شود مسلمانان به طور كلّى و حتى نسبت به خودشان هم سنگدل شوند. لذا دنبال «أشِدّاء» فرمود: «رُحَمَاءُ بَينَهُم». يعنى: در بين خود مهربان و رحيم اند. و اين دو جمله، مجموعا افاده مى كند كه سيره مؤمنان با كفار، شدّت و با مؤمنان، رحمت است. | ||
«''' | «'''تَرَاهُم رُكّعاٌ سُجّداٌ'''» - كلمه «رُكّع» و همچنين كلمه «سُجّد»، جمع راكع و ساجد است. و مراد از اين كه فرمود: مؤمنان را، «راكع» و «ساجد» مى بينى، اين است كه مؤمنان نماز مى خوانند. و كلمه «تَرَاهُم» استمرار را مى رساند. و حاصل معناى جمله اين است كه: مؤمنان، مستمر در خواندن نمازند. و جمله مورد بحث، خبر دوم است براى مبتداى گذشته، يعنى كلمه «وَ الّذِينَ مَعَهُ». | ||
«'''يبتغون فضلا من اللّه و رضوانا'''» - كلمه ((ابتغاء(( كه مصدر ((يبتغون (( است به معناى طلب است . و كلمه ((فضل (( به معناى عطيه است كه در اينجا منظور از آن ثواب است . و كلمه ((رضوان (( به معناى خشنودى است ، همچنان كه كلمه ((رضا(( به اين معنا است ، ولى كلمه رضوان در رساندن اين معنا بليغ تر است . | «'''يبتغون فضلا من اللّه و رضوانا'''» - كلمه ((ابتغاء(( كه مصدر ((يبتغون (( است به معناى طلب است . و كلمه ((فضل (( به معناى عطيه است كه در اينجا منظور از آن ثواب است . و كلمه ((رضوان (( به معناى خشنودى است ، همچنان كه كلمه ((رضا(( به اين معنا است ، ولى كلمه رضوان در رساندن اين معنا بليغ تر است . |
ویرایش