عِبَاد
از الکتاب
تعبیر به «عِباد» (بندگان خدا) در سوره «یس» اشاره به این است که تعجب از این است که بندگان خدا که غرق نعمتهاى او هستند، دست به چنین جنایاتى زدند.
و در سوره «زمر» با توجّه به اضافه آن به «خدا» آن هم به طور مکرّر، اشاره به این است که اگر خداوند تهدیدى به عذاب مى کند، آن هم به خاطر لطف و رحمت او است، تا بندگان حق گرفتار چنین سرنوشت شومى نشوند; و از اینجا روشن مى شود که لزومى ندارد «عباد» را در این آیه، به خصوص مؤمنان تفسیر کنیم، بلکه، شامل همگان مى شود; چرا که هیچ کس نباید خود را از عذاب الهى در امان بداند.
ریشه کلمه
- عبد (۲۷۵ بار)
کلمات نزدیک مکانی
وَ اللّه الّذِين إِلاّ الْمُخْلَصِين لا أَن يَا الرّحْمٰن مَا مِن الْأَوّلِين لَمُحْضَرُون لَهُم بِه هُم أُولٰئِک لَکُم کَان کُنْتُم رَسُول أَرَاد أَ تَعْمَلُون يَصِفُون يَسْتَمِعُون الْمُتّقِين إِلَي فَبَشّر فَاتّقُون بِهَا يَعْلَمُون الْمُنْذَرِين لَکُنّا أَمْثَالُکُم شُکُورا إِن مُکْرَمُون بَل فَکَفَرُوا إِنّي عَاقِبَة أَدّوا خَوْف فَادْعُوهُم عَمّا فَإِنّکُم فِي فَإِنّهُم سُبْحَانَه الْبُشْرَى دُون يُفَجّرُونَهَا عِبَادَه الْقَوْل إِنَاثا آمَنُوا يَسْبِقُونَه قُل يَشْرَب الْأَلْبَاب فَيَتّبِعُون الْمَلاَئِکَة وَلَدا عَدُوّ ذِکْرا فَلْيَسْتَجِيبُوا اتّقُوا أُولُوا اجْتَنَبُوا تَرَکْنَا لَقَد تَفْجِيرا أَو کَافُورا عَيْنا بِالْقَوْل کَرِيم يُوفُون عَلَيْکُم يَمْشُون فَکَذّبُوه بِالنّذْر أَنْتُم مِزَاجُهَا يَذّکّر کَيْف لِبَعْض الْيَوْم سُبْحَان آبَائِکُم يَعْبُدُوهَا نَادَانَا عِنْدَنَا شَهِدُوا عَلَيْه فَسَوْف تَدْعُون الطّاغُوت رِزْق
تکرار در هر سال نزول
در حال بارگیری...
