روایت:الکافی جلد ۲ ش ۱۶۲۱
آدرس: الكافي، جلد ۲، كِتَابُ الدُّعَاء
محمد بن يحيي عن احمد بن محمد بن عيسي عن ابن محبوب عن ابي ولاد قال قال ابو الحسن موسي ع :
الکافی جلد ۲ ش ۱۶۲۰ | حدیث | الکافی جلد ۲ ش ۱۶۲۲ | |||||||||||||
|
ترجمه
کمره ای, اصول کافی ترجمه کمره ای جلد ۶, ۲۷
از ابى ولاد، گويد: امام كاظم (ع) فرمود: بچسبيد به دعاء، زيرا دعاء به درگاه خدا و دست طلب به آستان خدا برمىگرداند بلائى را كه مقدّر شده و بدان حكم صادر شده و نمانده است مگر اجراى آن و چون خدا عز و جل خوانده شود و از او در خواست گردد يك باره آن را برگرداند.
مصطفوى, اصول کافی ترجمه مصطفوی جلد ۴, ۲۱۶
ابو ولاد گويد: حضرت موسى بن جعفر عليهما السلام فرمود: بر شما باد (كه ملازمت كنيد) بدعا، زيرا دعاء بدرگاه خدا و خواستن از او، برگرداند بلائى را كه مقدر شده و حكم بدان شده، و جز اجراى آن چيزى نمانده، پس چون خداى عز و جل خوانده شد و از او درخواست شد يكباره بلا را بگرداند.
محمدعلى اردكانى, تحفة الأولياء( ترجمه أصول كافى) - جلد ۴, ۳۰۹
محمد بن يحيى، از احمد بن محمد بن عيسى، از ابنمحبوب، از ابوولّاد روايت كرده است كه گفت: ابوالحسن حضرت امام موسى كاظم عليه السلام فرمود: «بر شما باد به دعا؛ زيرا كه خدا را خواندن و به سوى خدا طلب كردن، بلا را رد مىكند، و حال آنكه مقدّر و قضا شده باشد، و چيزى غير از امضا و اجراى آن باقى نمانده باشد. پس چون خداى- تعالى- خوانده شود و از او سؤال شود كه آن بلا را بگرداند، آن را مىگرداند».