روایت:الکافی جلد ۲ ش ۱۶۲۰
آدرس: الكافي، جلد ۲، كِتَابُ الدُّعَاء
الحسين بن محمد عن معلي بن محمد عن الوشا عن عبد الله بن سنان قال سمعت ابا عبد الله ع يقول :
الکافی جلد ۲ ش ۱۶۱۹ | حدیث | الکافی جلد ۲ ش ۱۶۲۱ | |||||||||||||
|
ترجمه
کمره ای, اصول کافی ترجمه کمره ای جلد ۶, ۲۵
از عبد اللَّه بن سنان، گويد: شنيدم امام صادق (ع) مىفرمود: دعاء، قضائى كه سخت مبرم شده برمىگرداند، بسيار دعا كن كه كليد هر رحمت و كاميابى است براى هر حاجت، و بدان چه نزد خدا عز و جل است نتوان رسيد جز به دعاء و راستش اين است كه هيچ درى را فراوان نكوبند جز اينكه زمينه فراهم شود تا به روى كوبندهاش باز گردد.
مصطفوى, اصول کافی ترجمه مصطفوی جلد ۴, ۲۱۶
عبد اللَّه بن سنان گويد: شنيدم حضرت صادق عليه السّلام ميفرمود: دعاء قضاء مبرم شده را برگرداند، پس بسيار دعا كن كه آن كليد هر رحمت و پيروزى در هر حاجت است، و بآنچه نزد خداى عز و جل است نتوان رسيد جز بوسيله دعا، و هيچ درى بسيار كوبيده نشود جز اين كه اميد بباز شده آن نزديك شود.
محمدعلى اردكانى, تحفة الأولياء( ترجمه أصول كافى) - جلد ۴, ۳۰۷
حسين بن محمد، از معلّى بن محمد، از وشّاء، از عبداللَّه بن سنان روايت كرده است كه گفت: شنيدم از امام جعفر صادق عليه السلام كه مىفرمود: «دعا قضا را رد مىكند، بعد از آنكه به غايت محكم شده باشد. پس بسيار دعا كنيد؛ زيرا كه دعا كليد هر رحمتى و موجب فيروزى به هر حاجتى است. و به آنچه در نزد خداى- تعالى- است نمىتوان رسيد، مگر به دعا. و به درستى كه هيچ درى نيست كه كوبيدن آن بسيار شود، مگر آنكه نزديك است كه از براى صاحبش گشوده شود».