الْحَب
از الکتاب
«حَبّ» و «حَبّة» به معناى دانه هاى خوراکى و غذایى است، مثل گندم و جو و آنچه که قابل درو کردن است. ولى گاهى به دانه هاى دیگر گیاهان نیز گفته مى شود.
ریشه کلمه
- حبب (۹۵ بار)
قاموس قرآن
(به فتح اوّل) مطلق دانه. مفرد آن حبّه است (قاموس) [انعام:95] خدا شكافنده دانه و هسته است. [بقره:261]. جمع حبّه حبّات و حبوب مىباشد ولى در قرآن مجيد به كار نرفته است.
کلمات نزدیک مکانی
تکرار در هر سال نزول
در حال بارگیری...