الكهف ٢٥
| گسترشکپی متن آیه |
|---|
ترجمه
| الكهف ٢٤ | آیه ٢٥ | الكهف ٢٦ | ||||||||||||||
| ||||||||||||||||
معنی کلمات و عبارات
«إِزْدادُوا تِسْعاً»: نه سال بر آن افزودند. مراد این است که اصحاب کهف سیصد سال شمسی زنده و در حال خواب بوده که اگر با سال قمری حساب شود، نه سال بر آن افزوده می‌گردد. چرا که سیصد سال شمسی مساوی با سیصد و نه سال قمری است. در اینجا قرآن مجید حقیقتی را بیان داشته است که سالها بعد علم نجوم بدان پی برده است.
آیات مرتبط (تعداد ریشه‌های مشترک)
نزول
ابن عباس [۱] و ضحاک[۲] گویند: وقتى که این قسمت آیه «وَلَبِثُوا فِی کهْفِهِمْ ثَلاثَ مِائَةٍ» نازل شد. از پیامبر سؤال کردند که آیا این عدد سیصد درباره سال است یا ماه؟ خداوند نازل کرد: «سِنِینَ وَازْدَادُوا تِسْعاً».[۳]
تفسیر
- آيات ۹ - ۲۶ سوره كهف
- رابطه آيات داستان اصحاب كهف، با آيات قبل
- بيان اين كه «اصحاب رقيم»، نام ديگر اصحاب كهف است
- مقصود از «رحمت» و «رشد»، در دعاى اصحاب كهف
- معناى اين كه فرمود: «سپس اصحاب كهف را بيدار كرديم»
- اقرار به توحيد پروردگار و نفى ربوبيت ارباب و آلهه، در گفتگوى اصحاب كهف با خود
- جزئياتى از داستان اصحاب كهف، كه از آيات استفاده مى شود
- نظر مفسران، درباره موقعيت جغرافيایى غار اصحاب کهف
- وجه اين كه با ديدن وضع اصحاب كهف، قلب انسان مملو از رعب و ترس مى شود
- بيان هدف از بعث و بيدار كردن اصحاب كهف
- معناى جمله: «لَبِثنَا يَوماً أو بَعضَ يَومٍ»
- گفتگوى اصحاب كهف بعد از بيدار شدن، درباره رفتن به شهر
- نگرانى اصحاب كهف از فاش شدن رازشان و دست يافتن كفار به آنان
- اختلاف و نزاع مشرکان و موحدان، در باره اصحاب كهف
- وجه دلالت داستان اصحاب کهف، بر حق بودن معاد
- مقصود از: «الّذینَ غَلبُوا عَلَی أمرِهِم»
- اختلاف مردم در عدد اصحاب کهف
- هر عملی از هر عاملی، موقوف به اذن و مشیت خدای تعالی است
- وجوه مفسران، در معنای استثناء در آیه شریفه
- معناى دستور: «فراموش نکردن ذکر خدا»، در آیه شریفه
- بيان عدد سال هاى اقامت اصحاب كهف، در غار
- اختلاف مردم در مدت اقامت اصحاب كهف، در غار
- ولايت مستقل، منحصرا از آنِ خداست
- بحث روايتى
- موارد اختلاف روايات، پیرامون داستان اصحاب كهف
- چند روايت در بارۀ تقیه کردن اصحاب كهف
- روايت مشهورى از ابن عباس، در بارۀ داستان اصحاب کهف
- اصحاب كهف، ياران حضرت مهدى «عج» هستند
- گفتارى در چند فصل پيرامون اصحاب كهف و سرگذشت ايشان
- ۱ - داستان اصحاب كهف، در تعدادی از روایات
- ۲ - داستان اصحاب كهف از نظر قرآن
- ۳ - داستان از نظر غير مسلمانان
- ۴ - غار اصحاب كهف، كجاست؟
نکات آیه
۱- درنگ اصحاب کهف در غار، سیصد و نُه سال بوده است. (و لبثوا فى کهفهم ثلث ماْئة سنین وازدادوا تسعًا) «سنین» بدل است براى «ثلاثمئة». این کلمه علاوه بر مشخص ساختن مراد از «سیصد» نشانه این است که گذشت سالیانى چند بر خواب اصحاب کهف، امرى شگفت است.
۲- اصحاب کهف، در تمام مدّت سیصد و نُه سال، در همان غارى بودند که به آن پناهنده شده بودند. (و لبثوا فى کهفهم)
۳- اصحاب کهف، براساس سال هاى شمسى، سیصد سال و براساس سال هاى قمرى، سیصد و نُه سال در غار ماندند. (و لبثوا فى کهفهم ثلث ماْئة سنین وازدادوا تسعًا) ضمیر در «ازدادوا» به اصحاب کهف مربوط است و تفکیک نُه سال از سیصد سال، شاید ناظر به این باشد که آن ها، به حساب سال هاى شمسى، سیصد سال آرمیده بودند و شمار این سال ها، موافق سال هاى قمرى، از سیصد و نُه سال اندکى (کمتر از سه ماه) بیشتر مى شود که معمولاً، این مقدار را در زمان بندى حوادث نادیده مى گیرند.
روایات و احادیث
۴- «روى أنّ یهودیاً سأل على بن أبى طالب عن مدّة لبثهم (أى لبث أصحاب الکهف) فأخبر بما فى القرآن فقال : «إنّا نجد فى کتابنا ثلاثمئة!». فقال: ذک بسنى الشمس و هذا بسنى القمر.» ; روایت شده که یهودى اى از على(ع) از مدّت درنگ اصحاب کهف در غار سؤال کرد. امام، او را به آنچه در قرآن است، خبر داد. یهودى گفت: «ما در کتاب مان، درنگ آنان را سیصد سال مى یابیم.». امام(ع) فرمود: «آن نقل، براساس سال شمسى است و این نقل، به سال قمرى است».[۴]
موضوعات مرتبط
- اصحاب کهف: قصه اصحاب کهف ۱، ۲، ۳; مدت خواب اصحاب کهف ۱، ۲، ۳، ۴
- اعداد: عدد سیصد ۳، ۴; عدد سیصدونه ۱، ۲، ۳، ۴; عدد نه ۳، ۴
منابع
- ↑ تفسیر ابن مردویه.
- ↑ طبرى صاحب جامع البیان.
- ↑ معروف است که یهودیان از امام على مرتضى علیه‌السلام سؤال کردند که مدت درنگ اصحاب کهف در تورات سیصد سال ذکر شده چرا در قرآن شما نه سال افزوده شده است؟ امام فرمود: سال شما شمسى بوده ولى سال ما قمرى است.
- ↑ مجمع البیان، ج ۶، ص ۷۱۵; نورالثقلین، ج ۳- ، ص ۲۵۶، ح ۶۲.
