الزمر ٦٠
ترجمه
| الزمر ٥٩ | آیه ٦٠ | الزمر ٦١ | ||||||||||||||
| ||||||||||||||||
معنی کلمات و عبارات
«وُجُوهُهُم مُّسْوَدَّةٌ»: (نگا: آل‌عمران / نحل / ، زخرف / ). «مَثْویً»: (نگا: آل‌عمران / نحل / ، عنکبوت / ).
تفسیر
- آيات ۵۳ - ۶۱ سوره زمر
- مقصود از عبادى و رحمت الله در آيه قل يا عبادى الذين اسرفوا على انفسهم لا تقنطوا منرحمة الله
- توضيحاتى در ذيل جمله : ان الله يغفرالذنوب جميعا و اينكه مفاد آن آمرزش همه گناهانحتى شرك است ، به سبب توبه
- مراد از پيروى از بهترين چيزى خدا نازل كرده واتبعوااحسن ماانزل اليكم من ربكم
- زنهار از فوت وقت و دچار حسرت قيامت شدن
- پاسخ خداوند به اين سخن كافر در قيامت كه لؤ ان كرة فاكون من المحسنين
- رواياتى درباره مغفرت الهى و شاءن نزول آيه : يا عباد الذين اسرفوا على انفسهم ...
نکات آیه
۱ - کسانى که برخدا دروغ بسته اند، در قیامت با چهره سیاه برانگیخته خواهند شد. (و یوم القیمة ترى الذین کذبوا على اللّه وجوههم مسودّة)
۲ - کسانى که بر خدا دروغ مى بندند، در روز قیامت، با ذلت و خوارى ظاهر خواهند شد. (و یوم القیمة ترى الذین کذبوا على اللّه وجوههم مسودّة) برداشت یاد شده مبتنى بر این نکته است که از جمله «وجوههم مسودّة» معناى کنایى اراده شده است; یعنى، دروغ زنندگان به خدا، روسیاه و شرمسار خواهند بود.
۳ - قیامت، از نام هاى جهان آخرت (یوم القیمة)
۴ - دروغ بستن بر خداوند، گناهى نابخشودنى و موجب روسیاهى و خوارى در قیامت (و یوم القیمة ترى الذین کذبوا على اللّه وجوههم مسودّة)
۵ - جهنم، جایگاه همیشگى متکبران (ألیس فى جهنّم مثوًى للمتکبّرین) «مثوًى» (اسم مکان از ماده «ثواء») به معناى اقامت توأم با استمرار است; یعنى، جایگاه همیشگى و دائمى.
۶ - تکبر، ریشه اصلى کفر و دروغ بستن بر خداوند (و کنت من الکفرین ... الذین کذبوا على اللّه ... ألیس فى جهنّم مثوًى للمتکبّرین) توصیف شدن کافران و دروغ زنندگان بر خدا به متکبر، مى تواند گویاى حقیقت یاد شده باشد.
۷ - تکبر، عامل روسیاهى اخروى و استحقاق جهنم (ألیس فى جهنّم مثوًى للمتکبّرین)
روایات و احادیث
۸ - «عن خیثمة قال: سمعت أباعبداللّه(ع) یقول من حدث عنّا بحدیث فنحن سائلوه عنه یوماً فإن صدق علینا فإنّما یصدق على اللّه و على رسوله و إن کذب علینا فإنّما یکذب على اللّه و على رسوله لأنّا إذا حدّثنا لانقول قال فلان، و قال فلان إنّما نقول قال اللّه وقال رسوله ثمّ تلا هذه الأیة، «و یوم القیامة ترى الذین کذبوا على اللّه»...;[۱] خیثمه مى گوید: از امام صادق(ع) شنیدم که مى فرمود: هر کس حدیثى را از ما روایت کند، ما روزى از او بازخواست مى کنیم. اگر حدیث را همان گونه که ما گفته ایم. نقل کند، در حقیقت نقل صحیحى از خدا و رسولش کرده است. اگر دروغ به ما نسبت دهد، او به خدا و رسول نسبت دروغ داده است; زیرا ما وقتى حدیثى مى گوییم، نمى گوییم: فلانى گفته است; بلکه مى گوییم خدا و رسولش فرموده اند. سپس آیه «و یوم القیامة ترى الذین کذبوا على اللّه...» را تلاوت فرمود».
۹ - «عن الصادق(ع) قال: إنّ فى جهنّم لوادیاً للمتکبّرین یقال له سقر، شکى إلى اللّه شدّة حرّه [و] سأله أن یتنفّس فأذن له فتنفّس فأحرق جهنّم;[۲] از امام صادق(ع) روایت شده در جهنم وادى است براى متکبران به نام «سقر» که از شدت حرارتش به خدا شکایت کرد و از او خواست تا نفسى بکشد، و خدا به او اجازه تنفس داده، پس نفس کشید که در پى آن جهنم سوزان گردید».
موضوعات مرتبط
- آخرت: نامهاى آخرت ۳
- ائمه(ع): افترا به ائمه(ع) ۸
- افترا: آثار افترا به خدا ۱، ۲، ۴; افترا به خدا ۸; عوامل افترا به خدا ۶
- تکبر: آثار تکبر ۶، ۷
- جهنم: جاودانان در جهنم ۵; درکات جهنم ۹; موجبات جهنم ۷
- جهنمیان: ۵
- ذلت: عوامل ذلت اخروى ۴
- روسیاهى: عوامل روسیاهى اخروى ۴، ۷
- قیامت: ۳
- کفر: عوامل کفر ۶
- گناه: گناه نابخشودنى ۴
- متکبران: کیفر اخروى متکبران ۹; متکبران در جهنم ۵
- محمد(ص): افترا به محمد(ص) ۸
- مفتریان به خدا: ذلت اخروى مفتریان به خدا ۲; روسیاهى مفتریان به خدا ۱; مفتریان به خدا در قیامت ۱، ۲
