الحديد ٤
ترجمه
| الحديد ٣ | آیه ٤ | الحديد ٥ | ||||||||||||||
| ||||||||||||||||
معنی کلمات و عبارات
«سِتَّةِ أَیَّامٍ»: شش روز. مراد شش دوره است (نگا: اعراف / ، یونس / هود / . «إسْتَوی عَلَی الْعَرْشِ»: (نگا: اعراف / ، یونس / رعد / . «یَلِجُ»: (نگا: سبأ / .
آیات مرتبط (تعداد ریشه‌های مشترک)
تفسیر
- آيات ۱ - ۶، سوره حديد
- بيان غرض سوره حديد: تحريك و تشويق مؤ منين به انفاق و...
- بيان اينكه تسبيح آنچه در آسمانها و زمين است تسبيح حقيقى است نه مجازى و به زبانحال
- توضيح مقصود از ((اول ))، ((آخر))، ((ظاهر)) و ((باطن )) بودن خداى سبحان
- احاطه ، ملك و علم مطلق خداوند بر همه چيز و همه كس
- شرح چند روايت درباره اول و آخر و ظاهر و باطن بودن خداى تعالى
- شرح روايتى راجع به علم خداوند
نکات آیه
۱ - خداوند، خالق و آفریدگار آسمان ها و زمین است. (هو الذى خلق السموت و الأرض)
۲ - جهان آفرینش، متشکل از آسمان هاى متعدد (خلق السموت)
۳ - خداوند، آسمان ها و زمین را در شش روز آفرید (خلق السموت و الأرض فى ستّة أیّام)
۴ - آفرینش آسمان ها و زمین، آفرینشى تدریجى بود و در شش مرحله انجام پذیرفت. (خلق السموت و الأرض فى ستّة أیّام) واژه «یوم» (مفرد «أیّام») در معناى برهه اى از زمان (کوتاه یا بلند) نیز به کار مى رود. بر این اساس «ستة أیّام» (شش روز)، به معناى شش برهه بوده و بیانگر مطلب یاد شده است.
۵ - تدبیر و اداره امور جهان در اختیار خداوند است. (خلق السموت ... ثمّ استوى على العرش) «عرش»، به معناى تخت است و مراد از آن تخت حکومت و اداره امور جهان است.
۶ - جهان آفرینش، داراى مرکزیت فیض الهى به نام عرش (ثمّ استوى على العرش) با توجه به این که نظام خلقت، نظام اسباب و مسببات است و پدیده هاى این عالم، نمى توانند فیض الهى را به طور مستقیم و بدون وسایط فیض دریافت کنند; «عرش» مى تواند اشاره به مرکزیتى داشته باشد که سرچشمه فیض الهى است و وسایط فیض، آن را از آن مرکز دریافت کرده و به ترتیب به اشیا و امور عالم مى رسانند.
۷ - تدبیر و اداره امور عالم از سوى خداوند، همراه با اقتدار کامل و همه جانبه و به دور از هرگونه سستى و کاستى است. (ثمّ استوى على العرش) ماده «إستواء» هرگاه با «على» استعمال شود، به معناى «استیلاء» خواهد بود. بنابراین «استوى على العرش»; یعنى، «استولى على العرش» (بر عرش تدبیر جهان استیلا دارد) و این کنایه از اقتدار تام و فراگیر خداوند، بر تدبیر امور جهان است.
۸ - خداوند، به هر آنچه در دل خاک فرو مى رود (قطرات باران، دانه هاى گیاهان و...) و هر آنچه از دل خاک بیرون مى آید (انواع گیاهان و...) آگاه است. (یعلم ما یلج فى الأرض و ما یخرج منها) «ولوج» (مصدر «یلج») معادل «دخول» است و واژه «ما» (آنچه) در «ما یلج...» شامل قطرات باران، دانه هاى گیاهان و... است. هم چنین کلمه «ما» در «ما یخرج» دربرگیرنده انواع گیاهان، جنبندگان، آب و... است.
۹ - آگاهى خداوند، به هر آنچه از آسمان به زمین نازل مى شود (باران، فرشتگان، تابش خورشید، ماه، ستارگان و...) و هر آنچه از زمین به آسمان بالا مى رود (بخار آب، فرشتگان، اعمال مردمان و...) (یعلم ... و ما ینزّل من السّماء و ما یعرج فیها)
۱۰ - خداوند، وجود بى نهایت و نامحدود است. (و هو معکم أین ما کنتم) مقصود از از «معیّت» (همراه بودن)، مى تواند معیّت وجودى و یا معیت علمى باشد. مفاد آیه شریفه، بنابر احتمال اول این است که وجود خداوند وجودى محدود نیست تا انسان بتواند از او غایب شود; بلکه او وجودى نامحدود و بى نهایت است و انسان ها هر جا که باشند، خداوند با آنها خواهد بود.
۱۱ - خداوند، با همه کس و در همه جا هست. (و هو معکم أین ما کنتم)
۱۲ - هر کس در هر جا، در احاطه علمى خدا قرار دارد و هرگز از او غایب نخواهد شد. (و هو معکم أین ما کنتم) برداشت یاد شده مبتنى بر این احتمال است که مراد از «معیت» در «حکم» معیت علمى باشد; نه معیت وجودى.
۱۳ - خداوند، به تمامى اعمال مردمان بینا است. (و اللّه بما تعملون بصیر)
۱۴ - علم خداوند مطلق است و همه پدیده هاى عالم در قلمرو علم او قرار دارند. (یعلم ما یلج فى الأرض ... و اللّه بما تعملون بصیر) یادآورى علم خداوند به موجودات آسمانى و زمینى و نیز آگاهى به تمامى رفتارهاى انسان ها، مى تواند اشاره به مطلب یاد شده باشد.
۱۵ - توجه به ناظر بودن خداوند بر اعمال انسان ها، بازدارنده شخص از ارتکاب کارهاى ناروا (و اللّه بما تعملون بصیر)
۱۶ - تهدید بدکاران، به کیفر اعمال از سوى خداوند (و اللّه بما تعملون بصیر) یادآورى این حقیقت که خداوند، بر اعمال مردم آگاهى کامل دارد، دربردارنده تهدید بدکاران و نیز متضمن تشویق نیکوکاران است.
۱۷ - تشویق انسان ها، به انجام کارهاى شایسته و نوید پاداش به آنان از سوى خداوند (و اللّه بما تعملون بصیر)
موضوعات مرتبط
- آسمان: تعدد آسمان ها ۲; خالق آسمان ها ۱; خلقت تدریجى آسمان ها ۴; مدت خلقت آسمان ها ۳، ۴
- آفرینش: منشأ تدبیر آفرینش ۵; ویژگیهاى تدبیر آفرینش ۷
- اعداد: عدد شش ۳، ۴
- بدکاران: تهدید بدکاران ۱۶
- بشارت: بشارت پاداش ۱۷
- توحید: توحید ربوبى ۵
- جهان بینى: جهان بینى توحیدى ۵
- خدا: بصیرت خدا ۱۳; تشویقهاى خدا ۱۷; تهدیدهاى خدا ۱۶; خالقیت خدا ۱، ۳; ربوبیت خدا ۵; سعه وجودى خدا ۱۰، ۱۱; علم خدا به اعمال ۹; علم خدا به باران ۸، ۹; علم خدابه بخار آب ۹; علم خدا به تابش خورشید ۹; علم خدابه تابش ستارگان ۹; علم خدا به تابش ماه(قمر) ۹; علم خدا به دانه ها ۸; علم خدا به صعود ملائکه ۹; علم خدابه گیاهان ۸; علم خدا به نزول ملائکه ۹; قدرت خدا۷; مرکز فیض خدا ۶; معیت خدا ۱۱; وسعت علم خدا ۸، ۱۲، ۱۴; ویژگیهاى تدبیر خدا ۷
- ذکر: آثار ذکر نظارت خدا ۱۵
- زمین: خالق زمین ۱; خلقت تدریجى زمین ۴; مدت خلقت زمین ۳، ۴
- عرش: نقش عرش ۶
- عمل: پاداش عمل پسندیده ۱۷; تشویق به عمل پسندیده ۱۷; موانع عمل ناپسند ۱۵; ناظران عمل ۱۳
- کیفر: تهدید به کیفر ۱۶
