الذاريات ١

از الکتاب
نسخهٔ تاریخ ‏۳۱ خرداد ۱۳۹۴، ساعت ۰۴:۲۵ توسط 127.0.0.1 (بحث) (افزودن سال نزول)


ترجمه

سوگند به بادهایی که (ابرها را) به حرکت درمی‌آورند،

سوگند به بادهايى كه ابر و خاك را مى‌پراكنند
سوگند به بادهاى ذره‌افشان،
قسم به نفس بادهای عالم که (به امر حق بذرافشانی کنند و تخم نباتات را به هر جا) نیکو بپرا کنند.
سوگند به بادهای افشان کننده [که ابرهای باران زا و گرده های نرینه و مادینه گیاهان را می افشانند.]
سوگند به بادهايى كه خاك مى‌پراكنند.
سوگند به بادهای پراکنده‌گر
سوگند به بادهاى‌دمنده كه پراكنده مى‌كنند- خاك و جز آن را- پراكندنى
سوگند به بادها! که (ابرها را برمی‌انگیزند و به این سو و آن سو برابر فرمان یزدان می‌برند و) به سرعت پراکنده می‌دارند.
سوگند به نیروهای پراکننده‌، (چه) پراکندنی.
سوگند بپاشندگان پاشیدنی‌


سوره الذاريات آیه ١ الذاريات ٢
سوره : سوره الذاريات
نزول : ١ بعثت
اطلاعات آماری
تعداد کلمات : ٣
تعداد حروف :

معنی کلمات و عبارات

«الذَّارِیَاتِ»: جمع ذَارِیَة، بادهائی که ابرها را به حرکت درمی‌آورند و گرده گیاهان و چیزهای دیگر را اینجا و آنجا پراکنده می‌دارند. (نگا: کهف / ). «ذَرْواً»: پراکندن. پخش کردن. واژه (ذرو) از صفات ویژه بادها است (نگا: أضواءالبیان) و به معنی اسم فاعل، یعنی (ذَارِیَة) است و در اصل چنین است: وَالْذَّارِیَاتِ ذَارِیَة (نگا: التفسیر القرآنی للقرآن).


تفسیر

نکات آیه

۱ - سوگند الهى، به بادهاى پراکننده خاک و مژده آور باران (و الذریت ذروًا) «ذَرْو» به معناى پاشیدن و پراکندن و «ذاریات» (جمع «ذاریة») به معناى «پراکننده ها» است. مراد از «پراکننده ها» بادها است که به هنگام وزیدن، خاک و دیگر ذرّات را در هوا پراکنده و جا به جا مى کنند. گفتنى است که وزیدن این بادها مژده آور باران است.

۲ - نقش مهم بادها و جابه جا شدن ذرات، در نظام حیات و زندگى (و الذریت ذروًا) سوگند الهى به پدیده پراکنش و جا به جایى ذرات به وسیله بادها، نشان از اهمیت آن در نظام طبیعت و حیات دارد.

۳ - مظاهر طبیعت، ارزشمند، درس آموز و شایان مطالعه و تأمل (و الذریت ذروًا) قسم، معمولاً به شىء ارزشمند تعلق مى گیرد و از آن جا که همه اشیا در برابر ذات حق یکسان اند، این ارجمندى در مقایسه با نیازها و زندگى آدمى خواهد بود. گفتنى است که سوگند، انسان را به تأمل درباره متعلقات قسم فرا مى خواند.

روایات و احادیث

۴ - «عن جمیل عن أبى عبداللّه(ع) فى قوله «والذاریات ذرواً» فقال إنّ إبن الکوّاء سأل أمیرالمؤمنین عن «الذاریات ذرواً» قال: الریح...;[۱] جمیل از امام صادق(ع) روایت نموده که ابن الکوّاء از امیرمؤمنان(ع) از سخن خداوند «و الذاریات ذرواً» سؤال کرد، [آن حضرت ]فرمود: مراد از «الذاریات» باد است».

موضوعات مرتبط

  • باد: اهمیت باد ها ۲; نقش باد ها ۲، ۴
  • زندگى: عوامل مؤثر در زندگى ۲
  • سوگند: سوگند به بادهاى غبارى ۱; سوگند به بادهاى مبشر ۱
  • طبیعت: ارزش طبیعت ۳; اهمیت مطالعه طبیعت ۳; عبرت از طبیعت ۳
  • عبرت: عوامل عبرت ۳
  • قرآن: سوگندهاى قرآن ۱

منابع

  1. تفسیر قمى، ج ۲، ص ۳۲۷; نورالثقلین، ج ۵، ص ۱۲۰، ح ۳.