ابراهيم ٣١

از الکتاب
نسخهٔ تاریخ ‏۳۱ خرداد ۱۳۹۴، ساعت ۰۳:۵۶ توسط 127.0.0.1 (بحث) (افزودن سال نزول)


ترجمه

به بندگان من که ایمان آورده‌اند بگو نماز را برپا دارند؛ و از آنچه به آنها روزی داده‌ایم، پنهان و آشکار، انفاق کنند؛ پیش از آنکه روزی فرا رسد که نه در آن خرید و فروش است، و نه دوستی! (نه با مال می‌توانند از کیفر خدا رهایی یابند، و نه با پیوندهای مادی!)

|به بندگان من كه ايمان آورده‌اند بگو نماز را بر پا دارند و از آنچه روزيشان كرده‌ايم در نهان و آشكار انفاق كنند پيش از آن كه روزى فرا رسد كه در آن نه داد و ستدى باشد و نه رفاقتى
به آن بندگانم كه ايمان آورده‌اند بگو: «نماز را بر پا دارند و از آنچه به ايشان روزى داده‌ايم، پنهان و آشكارا انفاق كنند، پيش از آنكه روزى فرا رسد كه در آن نه داد و ستدى باشد و نه دوستيى.»
به آن بندگان من که ایمان آوردند بگو نماز به پا دارند و از آنچه روزی آنها کردیم در نهان و آشکار انفاق کنند پیش از آنکه بیاید روزی که نه چیزی توان خرید و نه دوستی کسی (جز خدا) به کار آید.
به بندگان مؤمنم بگو: نماز را بر پا دارند، و از آنچه روزی آنان کرده ایم، پنهان و آشکار، انفاق کنند، پیش از آنکه روزی فرا رسد که در آن نه داد و ستدی است و نه پیوند دوستی و رفاقت.
به بندگان من كه ايمان آورده‌اند بگو تا نماز بگزارند و از آنچه روزيشان داده‌ايم نهان و آشكارا انفاق كنند، پيش از آنكه روزى فرا رسد كه در آن نه خريد و فروختى باشد و نه هيچ دوستيى به كار آيد.
بگو به آن بندگانم که ایمان آورده‌اند تا نماز را برپا دارند و پیش از آمدن روزی که در آن نه خرید و فروشی هست و نه دوستی، از آنچه روزیشان کرده‌ایم، پنهان و آشکارا ببخشند
به بندگان من كه ايمان آورده‌اند بگو: نماز را برپا دارند و از آنچه روزيشان كرده‌ايم نهان و آشكارا انفاق كنند پيش از آنكه روزى بيايد كه در آن نه خريد و فروختى باشد و نه دوستيى [كه در غير راه خدا باشد].
(ای محمّد!) بگو به بندگان مؤمن من: باید نماز را به گونه‌ی شایسته بخوانند و از آنچه بدیشان داده‌ایم مقداری را در پنهان و آشکار ببخشند پیش از آن که روزی فرا رسد که در آن معامله و دوستی نیست (تا کسی بتواند سودی به وسیله‌ی خرید و فروش یا این که به سبب همنشینی و دوستی فراچنگ آورد و با رشوه یا رابطه از چنگال کیفر خدا رهائی یابد).
به [آن] بندگانم که ایمان آورده‌اند بگو (که‌) نماز را بر پا دارند و از آنچه به ایشان روزی دادیم، پنهان و آشکارا انفاق کنند، پیش از آنکه روزی فرا رسد که در آن نه داد و ستدی باشد و نه دوستی‌ها و همبستگی‌هایی.
بگو به بندگان من آنان که ایمان آوردند بپای دارند نماز را و بدهند از آنچه روزیشان دادیم نهان و آشکارا پیش از آنکه بیاید روزی که نیست سوداگریی در آن و نه دوستیی‌


ابراهيم ٣٠ آیه ٣١ ابراهيم ٣٢
سوره : سوره ابراهيم
نزول : ١٢ بعثت
اطلاعات آماری
تعداد کلمات : ٢٤
تعداد حروف :

معنی کلمات و عبارات

«یُقِیمُوا ... وَ یُنفِقُوا ....»: این دو فعل مجزومند به لام امری که محذوف است و در اصل چنین است: لِیُقِیمُوا ... وَ لِیُنفِقُوا. «بَیْعٌ»: معامله. خرید و فروش. «خِلالٌ»: رفاقت و دوستی (نگا: بقره / .

آیات مرتبط (تعداد ریشه‌های مشترک)

تفسیر

نکات آیه

۱- پیامبر(ص)، مأمور ابلاغ فرمان اقامه نماز و انفاق به مؤمنان (قل لعبادى الذین ءامنوا یقیموا الصلوة و ینفقوا)

۲- بندگان راستین و مؤمن برخوردار از لطف و عنایت ویژه خداوند و داراى مقام و منزلتى خاص در پیشگاه او (قل لعبادى) برداشت فوق بر این اساس است که اضافه در «عبادى» تشریفیه باشد.

۳- تشریع نماز و انفاق در مکه و پیش از هجرت پیامبر(ص) بود. (قل لعبادى الذین ءامنوا یقیموا الصلوة و ینفقوا) برداشت فوق با توجه به مکى بودن سوره ابراهیم است.

۴- اقامه نماز و انفاق از اهمیت ویژه اى در میان سایر فریضه ها و تکالیف الهى برخوردار است. (قل لعبادى الذین ءامنوا یقیموا الصلوة و ینفقوا) ذکر اقامه نماز و انفاق، پس از بیان صفت ایمان بندگان حقیقى و انتخاب این دو تکلیف از میان سایر تکالیف مى تواند بیانگر برداشت فوق باشد.

۵- اقامه نماز و انفاق در پنهان و آشکار، از ویژگیها و نشانه هاى بندگان راستین خداوند است. (قل لعبادى الذین ءامنوا یقیموا الصلوة و ینفقوا سرًّا و علانیة)

۶- انفاق، چه در نهان و چه در آشکار، پسندیده و ارزشمند است. (قل لعبادى ... و ینفقوا ممّا رزقنهم سرًّا و علانیة) از اینکه خداوند، انفاق در نهان و آشکار را باهم ستوده است برداشت فوق استفاده مى شود.

۷- توجه به منشأ خدایى داشتن داراییها و ثروتها، مشوّق انسانها به انفاق و بخشش است. (قل لعبادى ... و ینفقوا ممّا رزقنهم) از اینکه خداوند، اموال و امکانات انسان را به خود نسبت داد و آنها را روزى خدادادى دانست مى توان برداشت فوق را به دست آورد.

۸- انفاق در نهان، پسندیده تر و ارزشمندتر از انفاق آشکار است.* (و ینفقوا ممّا رزقنهم سرًّا و علانیة) تقدم انفاق سرّى بر انفاق آشکارا در آیه فوق، ممکن است بیانگر این حقیقت باشد که چون انفاق سرّى به دور از ریا و نفاق است، از شرافت بیشترى برخوردار مى باشد.

۹- تمامى امکانات مادى و معنوى انسان، رزق و روزى خدایى و از جانب اوست. (ینفقوا ممّا رزقنهم) جمله «ما رزقناهم» عام و شامل همه امکانات انسان، اعم از مادى چون اموال و ثروت، و معنوى، چون علم و... مى شود.

۱۰- انسان به هر مرحله از قرب و منزلت الهى برسد، نیازمند به عبادت (نماز و...) و خدمت به خلق (انفاق) است. (قل لعبادى الذین ءامنوا یقیموا الصلوة و ینفقوا ممّا رزقنهم) اضافه «عباد» به «یاء» متکلم، تشریفیه و بیانگر قرب و منزلت بندگان به پیشگاه خداوند است. بنابراین فرمان خداوند به آنان براى اقامه نماز و انفاق، نشانگر آن است که بنده، هر چند به مقام قرب الهى رسیده باشد، نیازمند به انجام دو فریضه نماز و انفاق است.

۱۱- تنها آن دسته از امکانات و داراییهایى که در چارچوب فرمانهاى الهى به دست آمده باشد، رزق و روزى خدا و شایسته انفاق است. (ینفقوا ممّا رزقنهم) جمله «ممّا رزقناهم» به منزله قید براى انفاق است; یعنى، آن دسته از اموالى که ما خواسته ایم و روزى شما کردیم انفاق کنید، نه از دیگر اموال.

۱۲- اعمال نیک انسان (نماز، انفاق و ...) داد و ستد و دوستى با خداوند است. (یقیموا الصلوة و ینفقوا ... من قبل أن یأتى یوم لابیع فیه و لاخلل)

۱۳- خداوند، فراخوان مؤمنان و بندگان خالص خویش به انفاق اموال خود، قبل از فرا رسیدن مرگ (قل لعبادى الذین ءامنوا ... و ینفقوا ... من قبل أن یأتى یوم لابیع فیه و لاخلل)

۱۴- لزوم استفاده از فرصتها و امکانات دنیوى پیش از فرا رسیدن مرگ (یقیموا الصلوة و ینفقوا ... من قبل أن یأتى یوم لابیع فیه و لاخلل)

۱۵- تنها زندگى دنیا، ظرف عمل و بستر تأمین سعادت اخروى است. (یقیموا الصلوة و ینفقوا ... من قبل أن یأتى یوم لابیع فیه و لاخلل)

۱۶- عالم آخرت، جاى هیچ گونه تلاش، سوداگرى و پیوند دوستى نیست و براى انسان کارساز نخواهد بود. (یقیموا الصلوة و ینفقوا ... من قبل أن یأتى یوم لابیع فیه و لاخلل)

روایات و احادیث

۱۷- «عن أبى عبدالله(ع) قال: ... و لکنّ الله عزّوجلّ فرض فى أموال الأغنیاء حقوقاً غیر الزکاة ... و قد قال الله عزّوجلّ: «ینفقوا ممّا رزقناهم سرّاً و علانیة»...;[۱] از امام صادق(ع) روایت شده است که فرمود: ... ولى خداوند - عزّوجلّ - در اموال ثروتمندان، حقوقى را به غیر از زکات واجب کرده است... و خداوند - عزّوجلّ - فرموده: ینفقوا ممّا رزقناهم سرّاً و علانیة ...».

موضوعات مرتبط

  • آخرت: دوستى در آخرت ۱۶; قطع روابط در آخرت ۱۶; معامله در آخرت ۱۶; ویژگیهاى آخرت ۱۶
  • احکام ۱۷:
  • امکانات مادى: استفاده از امکانات مادى ۱۴; منشأ امکانات مادى ۹
  • امکانات معنوى: منشأ امکانات معنوى ۹
  • انسان: خدمت به انسان ها ۱۰; نیازهاى معنوى انسان ۱۰
  • انفاق: ارزش انفاق آشکار ۶، ۸; ارزش انفاق پنهانى ۶، ۸; انفاق از حلالها ۱۱; انفاق قبل از مرگ ۱۳; انفاق واجب ۱۷; اهمیت انفاق ۱، ۴، ۱۲; اهمیت انفاق آشکار ۵; اهمیت انفاق پنهانى ۵; تاریخ تشریع انفاق ۳; تشریع انفاق در مکه ۳; دعوت به انفاق ۱۳; زمینه انفاق ۷; شرایط انفاق ۱۱
  • انگیزش: عوامل انگیزش ۷
  • بندگان خدا: تقرب بندگان خدا ۲; دعوت از بندگان خدا ۱۳; نشانه هاى بندگان خدا ۵
  • تکلیف: مهمترین تکلیف ۴
  • خدا: دعوتهاى خدا ۱۳; دوستى با خدا ۱۲; رازقیت خدا ۹; روزیهاى خدا ۱۱; لطف خاص خدا ۲; معامله با خدا ۱۲
  • ذکر: آثار ذکر منشأ ثروت ۷
  • روزى: منشأ روزى ۹
  • سعادت: زمینه سعادت دنیوى ۱۵
  • عمل: اهمیت عمل پسندیده ۱۲; عمل پسندیده ۶; فرصت عمل ۱۵
  • فرصت: اهمیت استفاده از فرصت ۱۴
  • فقرا: حقوق فقرا ۱۷
  • لطف خدا: مشمولان لطف خدا ۲
  • مالک: مالک حقیقى ۷
  • مؤمنان: تقرب مؤمنان ۲; دعوت از مؤمنان ۱۳; مقامات مؤمنان ۲; نشانه هاى مؤمنان ۵
  • محمد(ص): رسالت محمد(ص) ۱
  • مقرّبان ۲: نیازهاى مقرّبان ۲ ۱۰
  • نماز: اهمیت برپایى نماز ۱، ۴، ۵; اهمیت نماز ۱۲; تاریخ تشریع نماز ۳; تشریع نماز در مکه ۳
  • نیازها: نیاز به انفاق ۱۰; نیاز به عبادت ۱۰; نیاز به نماز ۱۰
  • واجبات: واجبات مالى ۱۷

منابع

  1. ↑ کافى، ج ۳، ص ۴۹۸، ح ۸; تفسیربرهان، ج ۲، ص ۳۱۷- ، ح ۱.
برگرفته از «https://www.alketab.org/index.php?title=ابراهيم_٣١&oldid=109186»