الرعد ١٩
ترجمه
الرعد ١٨ | آیه ١٩ | الرعد ٢٠ | ||||||||||||||
|
معنی کلمات و عبارات
«إِنَّمَا یَتَذَکَّرُ أُوْلُوا الألْبَابِ»: حق را و عظمت خدا را تنها خردمندان درک و فهم میکنند. تنها عاقلان میدانند که باید مؤمنان و کافران مثل هم بشمار نیایند.
آیات مرتبط (تعداد ریشههای مشترک)
تفسیر
- آيات ۲۶ - ۱۷، سوره رعد
- وصف طريق حق و باطل و بيان حال اهل حق و باطل با ذكر يكمثال
- معناى ((حق )) و ((باطل )) بدن موجودات وافعال
- طبيعت حق و باطل در ضمن بيان يك مثال
- بيان معناى ((كذلك يضرب الله الحق و الباطل ))
- مثل هايى كه ارباب بصيرت را به حقايق عالم غيب رهنمون مى سازند
- چند مطلب راجع به كليات معارف الهى كه ازمثل كف ، در آيه شريفه ، استفاده مى شود
- هيچ امر حقى معارض و مزاحم حق ديگر نيست
- منظور از ((حسنى )) كه اجابت كنندگان دعوت پرودرگارشان داراى آن هستند
- وصف گروندگان به حق و ((اولوالالباب )) و مقايسه آنان با جاهلان به حق
- حجت الهى فقط از طريق فطرت تمام نمى شود
- فرق ميان ((خشيت )) و ((خوف )) و موارد استعمال هر يك
- معناى : ((صبروا ابتغاء وجه ربهم ))
- اشاره به اينكه جهت عمل و الهى بودن آن مقصود حق گرايان مى باشد
- وجوهى كه درباره جهت اختلاف در بيان وصف اولوالالباب گفته شده است
- وجه اختلاف در بيان وصف اولواالالباب در آيه شريفه
- معناى ((عقبى الدار)) و نقطه مقابل آن ((سوءالدار))
- مژده به صله رحم كنندگان كه با ارحام صالح خويش در بهشت عدن جمع خواهند شد
- معناى جمله : ((و ما الحيوة الدنيا فى الآخرة الامتاع ))
- بحث روايتى
- رواياتى درباره صله رحم و پيوند ارتباط باآل محمد (عليه السلام ) در ذيل جمله : ((و الذين يصلون ...))
- چند روايت در ذيل جمله : ((و يخافون سوء الحساب ))
- روايتى درباره صبر و اقسام آن
نکات آیه
۱- قرآن ، کتابى سراسر حق و پیراسته از هرگونه باطل و ناروا (أنما أُنزل إلیک من ربک الحق) «ما» در «أنما» موصول اسمى و به معناى «الذى» است و مراد از آن قرآن مى باشد.
۲- قرآن ، کتابى از ناحیه خداوند و نازل شده بر پیامبر(ص) (أنما أُنزل إلیک من ربک الحق)
۳- قرآن جلوه اى از ربوبیت خداوند است. (أنما أُنزل إلیک من ربک)
۴- براى نزول قرآن میان خدا و پیامبر(ص) واسطه اى وجود داشته است. (أنما أُنزل إلیک من ربک الحق) دلیل این برداشت در آیه اول از همین سوره گذشت.
۵- آنان که الهى بودن قرآن و حقانیّت آن را باور ندارند ، کوردل و جاهلند. (أفمن یعلم أنما أُنزل إلیک من ربک الحق کمن هو أعمى)
۶- آنان که الهى بودن قرآن و حقانیّت آن را پذیرفته اند ، عالم و بصیرند. (أفمن یعلم أنما أُنزل إلیک من ربک الحق کمن هو أعمى)
۷- حقانیّت قرآن امرى روشن و واضح است. (أفمن یعلم أنما أُنزل إلیک من ربک الحق کمن هو أعمى) نابینا خواندن کسانى که حقانیّت قرآن را باور ندارند ، اشاره به این نکته دارد که: حقانیّت قرآن امرى روشن است. اگر کسى نمى پذیرد خود مقصر است ; چشمانش را باز کند تا ببیند.
۸- تنها خردمندان حقانیّت قرآن و الهى بودن آن را درمى یابند و آن را باور مى کنند. (إنما یتذکّر أُولُوا الألبب)
۹- ناباوران به حقانیّت قرآن و الهى بودن آن ، از خردمندى بى بهره اند. (أفمن یعلم ... کمن هو أعمى إنما یتذکّر أُولُوا الألبب)
موضوعات مرتبط
- اولواالالباب: اولواالالباب و قرآن ۸; ایمان اولواالالباب ۸
- بصیرت: اهل بصیرت ۶
- جاهلان: ۵
- خدا: خدا و محمد(ص) ۴; نشانه هاى ربوبیت خدا ۳
- علما: ۶
- قرآن: بصیرت مؤمنان به قرآن ۶; بى عقلى مکذبان قرآن ۹; تنزیه قرآن ۱; جهل مکذبان قرآن ۵; حقانیت قرآن ۱; فضیلت قرآن ۳; کوردلى مکذبان قرآن ۵; مؤمنان به قرآن ۸; واسطه نزول قرآن ۴; وحیانیت قرآن ۲، ۵، ۶; وضوح حقانیت قرآن ۷; ویژگیهاى قرآن ۱، ۷
- کوردلان: ۵
- محمد(ص): وحى به محمد(ص) ۲