الأنفال ١٨
ترجمه
الأنفال ١٧ | آیه ١٨ | الأنفال ١٩ | ||||||||||||||
|
معنی کلمات و عبارات
«ذلِکُمْ»: آن نصرت و پیروزی مؤمنان، و شکست و کشتار کافران. مبتدا و خبر آن محذوف است؛ و یا این که خود خبر مبتدای محذوف است، و جمله (أَنَّ اللهَ مُوهِنُ ...) عطف بر آن است (نگا: انفال / ). «مُوهِن»: سستکننده.
تفسیر
- آيات ۲۹ - ۱۵، سوره انفال
- بيان آيات شريفه متضمن دستوراتى راجع به جهاد اسلامى و نهى از فرار از جنگ
- پيروزى مسلمين در جنگ بدر مرهون عنايت الهى و امدادهاى غيبى بوده است (...و ما رميت اذا رمين...)
- معناى (( الذين قالوا سمعنا و هم لا يسمعون )) و اينكه مراد از آن در آيه شريفه چه كسانى است
- بدترين جنبندگان ، كر و لالهايى هستند كه تعقل نمى كنند
- شرحى در مورد (( حيات )) و اقسام آن از نظر قرآن ، در ذيل آيه شريفه : (( استجيبوا لله وللرسول اذا دعاكم و لما يحييكم ))
- آيه شريفه ناظر به زندگى حقيقى انسان است كه اشرف واكمل از حيات دنيوى است و با علم و عمل درك مى شود
- وجوهى كه درباره مراد از آنچه رسول الله (ص ) بدان دعوت مى كند و موجب احياء است گفته شده است
- معناى (( قلب )) در قرآن كريم و توضيح درباره جمله : (( ان اللهيحول بين المرء و قبله ))
- از آنجا كه خدا مالك حقيقى تمام موجودات است و انسان به تمليك او مالك مى شود، پس خداوند ميان انسان و متعلقات او حائل و رابط است
- براى ترك اجابت دعوت پيامبر (ص ) هيچ عذرى مقبولنيست
- از آنجا كه دلها مسخر خداوند است ، غرور به خاطر تمايل قلب به صلاح و تقوا، و ياءس و نوميدى از عدم اقبال قلب به خيرات و صالحات بى مورد است
- اشاره به اينكه آيه شريفه : (( ان الله يحول بين المرء و قبله )) از جامع ترين آيات قرآنى است
- فتنه اى كه دامنه آن همه را (ظالمين وفتنه اى كه دامنه آن همه را (ظالمين و غير ظالمين )فرا مى گيرد و از آن زنهار داده شده است عبارتست از اختلاف داخلى بين امت
- معناى آيه شريفه : (( واتقوا فتنة لاتصيبن الذين ظلموا منكم خاصه )) بنابر قرائت مشهورو بنابر قرائت (( لتصيبن ))
- روزگار استضعاف و نگرانى خود و تاءييد و يارى خدا را بياد آوريد
- معناى : (( و تخونوا اماناتكم و انتم تعلمون )) در آيه شريفه كه از خيانت به خدا و رسول (ص ) نهى مى كند
- نهى از خيانت به خدا و رسول (ص ) ناظر به عمل بعضى از مسلمين بوده است كه تصميمات سرى را به دشمن اطلاع مى داده اند
- (در ذيل آيات مربوط به جنگ بدر)
- عدم اختصاص نهى از فرار از جنگ به جنگ بدر و سخن صاحب المنار در اين باره
- اشكال سخن صاحب المنار
- رواياتى در مورد شاءن نزول آيه : (( و ما رميت اذ رميت و لكن اله رمى ))
- چند روايت در معناى : (( واعملوا ان الله يحول بين المرء و قبله ))
- رواياتى در ذيل آيه شريفه : (( واتقوا فتنة لا تصيبن الذين ظلموا منكم خاصه ))
- چند روايت در مورد شاءن نزول آيه : (( يا ايها الذين آمنوا لاتخوفوا اللهوالرسول ... ))
نکات آیه
۱- شکست و رسوایى، فرجام کافران ستیزه گر با خدا و رسول او (ذلکم) «ذلکم» خبر براى مبتدایى محذوف و اشاره به شکست خفتبار مشرکان در جنگ بدر دارد ; یعنى «الأمر ذلکم» ; مطلب از این قرار است که بیان شد.
۲- ضرورت توجه اهل ایمان به فرجام شوم کافران ستیزه گر و نقش اصلى خدا در پیروزیهاى مؤمنان (ذلکم) حرف «کم» در «ذلکم» خطاب به اهل ایمان است. یعنى اى اهل ایمان سرنوشت مشرکان ستیزه جو همان است که بیان شد.
۳- خداوند همواره پشتیبان اهل ایمان و یاور آنان در رویارویى با مشرکان ستیزه جو (ذلکم) بدان احتمال که «ذلکم» اشاره باشد به یارى اهل ایمان و امداد آنان از سوى خداوند در موقعیتهایى همانند موقعیت بدر.
۴- سنت الهى بر سست کردن حیله کافران است. (ذلکم و أن اللّه موهن کید الکفرین) «أن اللّه ... » خبر براى مبتدایى محذوف است ; یعنى «و الأمر أن اللّه ... ».
موضوعات مرتبط
- ایمان: آثار ایمان ۳
- پیروزى: منشأ پیروزى ۲
- تاریخ: عبرت از تاریخ ۲
- جهاد: با مشرکان ۳
- خدا: افعال خدا ۲ ; سنتهاى خدا ۳، ۴
- کافران: رسوایى کافران ۱ ; سستى مکر کافران ۴ ; شکست کافران ۱ ; فرجام کافران ۱، ۲
- کنترل اجتماعى: عوامل کنترل اجتماعى ۲
- مؤمنان: امداد به مؤمنان ۳ ; پشتیبان مؤمنان ۳ ; پیروزى مؤمنان ۲ ; مسؤولیت مؤمنان ۲
- محاربان: با خدا ۱ ; محاربان با محمد(ص) ۱