المائدة ٦٨

از الکتاب
کپی متن آیه
قُلْ‌ يَا أَهْلَ‌ الْکِتَابِ‌ لَسْتُمْ‌ عَلَى‌ شَيْ‌ءٍ حَتَّى‌ تُقِيمُوا التَّوْرَاةَ وَ الْإِنْجِيلَ‌ وَ مَا أُنْزِلَ‌ إِلَيْکُمْ‌ مِنْ‌ رَبِّکُمْ‌ وَ لَيَزِيدَنَ‌ کَثِيراً مِنْهُمْ‌ مَا أُنْزِلَ‌ إِلَيْکَ‌ مِنْ‌ رَبِّکَ‌ طُغْيَاناً وَ کُفْراً فَلاَ تَأْسَ‌ عَلَى‌ الْقَوْمِ‌ الْکَافِرِينَ‌

ترجمه

ای اهل کتاب! شما هیچ آیین صحیحی ندارید، مگر اینکه تورات و انجیل و آنچه را از طرف پروردگارتان بر شما نازل شده است، برپا دارید. ولی آنچه بر تو از سوی پروردگارت نازل شده، (نه تنها مایه بیداری آنها نمی‌گردد، بلکه) بر طغیان و کفر بسیاری از آنها می‌افزاید. بنابر این، از این قوم کافر، (و مخالفت آنها،) غمگین مباش!

ترتیل:
ترجمه:
المائدة ٦٧ آیه ٦٨ المائدة ٦٩
سوره : سوره المائدة
نزول : ٧ هجرت
اطلاعات آماری
تعداد کلمات : ٣٥
تعداد حروف :

معنی کلمات و عبارات

«لَسْتُمْ عَلَی شَیْءٍ»: شما پایبند چیزی نیستید. شما دارای عقیده و ایمانی نیستید. «فَلا تَأْسَ»: بر عدم ایمان کافران غم مخور.

آیات مرتبط (تعداد ریشه‌های مشترک)

نزول

محل نزول:

این آیه در مدینه بر پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله نازل گردیده است. [۱]

شأن نزول:[۲]

«شیخ طوسی» گوید: سبب نزول آيه بنا به روايتى كه از ابن عباس نقل شده، آنست كه جماعتى از يهود نزد رسول الله خدا صلى الله عليه و آله و سلم آمدند و گفتند: يا محمد آيا تو نمى گوئى كه تورات از جانب خداوند نازل گرديده است؟ فرمود: بلى، گفتند: ما ايمان به تورات آورده ايم و به غير آن ايمان نمى آوريم سپس اين آيه نازل گرديد.[۳]

تفسیر


نکات آیه

۱- اهل کتاب مدعى داشتن شخصیت دینى و اعتقادات صحیح مذهبى (یاهل الکتب لستم على شىء حتّى تقیموا التوریة و الانجیل) به نظر مى رسد مراد از «شىء» دین و آیین باشد ; بنابراین معنى جمله «لستم على شىء» چنین است: اى اهل کتاب شما هیچ پایگاه دینى و مذهبى ندارید، و این رد پندار آنانى است که خویشتن را به صرف داشتن کتاب آسمانى مردمى اهل دین و آیین مى پنداشتند.

۲- اهل کتاب مردمى بى اعتنا به کتب آسمانى خویش و رویگردان از اقامه احکام و معارف آن* (لستم على شىء حتّى تقیموا التوریة و الانجیل)

۳- دستیابى اهل کتاب به جایگاه ارزشى خویش، منوط به اقامه تورات، انجیل و دیگر دستورات الهى است. (قل یاهل الکتب ... حتّى تقیموا التوریة و الانجیل و ما أنزل الیکم من ربکم)

۴- پایبندى به کتابهاى آسمانى و ادیان الهى نه مجرد انتساب به آن -، تعیین کننده ارزشمندى جوامع (یاهل الکتب لستم على شىء حتّى تقیموا التوریة و الانجیل) مخاطب قرار دادن یهود و نصارا با عنوان اهل کتاب و سپس تعیین ملاک ارجمندى یعنى پایبندى به کتب آسمانى، اشاره به این است که صرف انتساب به دین و آیین الهى کارساز نیست، بلکه پایبندى به آن موجب ارجمندى خواهد شد.

۵- اهل کتاب به خاطر بى توجهى به کتاب آسمانى، فاقد هرگونه پایگاه براى دفاع از عقاید و آراى دینى خویش (لستم على شىء حتّى تقیموا التوریة و الانجیل) در برداشت فوق کلمه «حتى» به معناى «کى» تعلیلیه و کلمه «شىء» با توجه به حرف «على» به معناى پایگاه گرفته شده است و مراد از آن به قرینه حتى تقیموا التوریة و الانجیل زیر بناهاى فکرى قابل اعتمادى است که بتوان به وسیله آن از عقاید و آراى دینى دفاع کرد.

۶- لزوم برپاداشتن همه جانبه کتب آسمانى و دیگر فرامین الهى و محور قرار دادن آنها در جوامع (لستم على شىء حتّى تقیموا التوریة و الانجیل و ما أنزل الیکم من ربکم)

۷- وجود تورات و انجیل بدون تحریف و دگرگونى تا زمان پیامبر (ص)* (حتّى تقیموا التوریة و الانجیل) ترغیب اهل کتاب به «اقامه تورات و انجیل» گویاى این است که این کتابهاى آسمانى بدون تحریف و دگرگونى در دسترس آنها بوده است.

۸- تورات و انجیل، هماهنگ و تکمیل کننده یکدیگر* (حتّى تقیموا التوریة و الانجیل) عطف انجیل بر تورات با «واو» جمع ممکن است براى رساندن این معنا باشد که اقامه هر یک به تنهایى، نمى تواند براى اهل کتاب پایگاه مستحکمى ایجاد کند.

۹- نزول فرمانها و معارف الهى بر یهود و نصارا، علاوه بر تورات و انجیل (حتّى تقیموا التوریة و الانجیل و ما أنزل الیکم من ربکم)

۱۰- فرمانها و معارف نازل شده بر اهل کتاب، در کنار تورات و انجیل، جلوه اى از ربوبیت خداوند (حتّى تقیموا التوریة و الانجیل و ما أنزل الیکم من ربکم)

۱۱- تعالیم نازل شده بر پیامبر (ص) (آیات قرآن) موجب افزایش کفر و طغیان بسیارى از اهل کتاب (و لیزیدن کثیراً منهم ما أنزل إلیک من ربک طغیناً و کفراً)

۱۲- تأثیر منفى قرآن در برخى مردمان، برخاسته از کفرورزى و طغیانگرى آنان (و لیزیدن کثیراً منهم ما أنزل إلیک من ربک طغیناً و کفراً)

۱۳- اهل کتاب در کفر و طغیان روز افزون به خاطر بى اعتنایى به تعالیم تورات و انجیل (و لیزیدن کثیراً منهم ما أنزل إلیک من ربک طغیناً و کفراً) ازدیاد کفر و طغیان اهل کتاب بر اثر نپذیرفتن قرآن، حاکى از آن است که قبل از نزول قرآن نیز آنان در کفر و طغیان بوده اند که به قرینه صدر آیه، این کفر و طغیان بر اثر مهمل گذاشتن تورات و انجیل بوده است.

۱۴- اهل کتاب، موظف به پذیرش و اقامه قرآن و تعالیم نازل شده بر پیامبر (ص) (و لیزیدن کثیراً منهم ما أنزل إلیک من ربک طغیناً و کفراً) ظاهراً ازدیاد کفر و طغیان اهل کتاب بر اثر نپذیرفتن قرآن است. بنابراین آنان موظف به پذیرش قرآن و تعالیم آن هستند.

۱۵- بى اعتنایى و عدم تعهد اهل کتاب به تورات و انجیل، موجب کفر آنان به قرآن (قل یاهل الکتب لستم على شىء حتّى تقیموا التوریة و الانجیل ... طغیناً) بیان کفرورزى اهل کتاب به قرآن پس از بیان بى اعتنایى آنان به تورات و انجیل، نمایانگر این است که بى اعتنایى آنان به تورات و انجیل، زمینه ساز کفر و انکار قرآن شده است.

۱۶- گروهى از اهل کتاب، مردمانى وارسته از موضعگیرى کفرآمیز و خصمانه در برابر قرآن (و لیزیدن کثیراً منهم ما أنزل إلیک من ربک طغیناً و کفراً)

۱۷- فرمانها، معارف و تعالیم نازل شده بر پیامبر (ص) برخاسته از ربوبیت خداوند (ما أنزل إلیک من ربک)

۱۸- کفر و طغیان، داراى مراتب (لیزیدن ... طغیناً و کفراً)

۱۹- طغیانگرى، زمینه کفرورزى و انکار حق (طغیناً و کفراً) تقدیم طغیان بر کفر مى تواند بیانگر نقش طغیان در پیدایش کفر باشد.

۲۰- اهل کتاب در حیطه دعوت و رسالت پیامبر (ص) (یاهل الکتب ... فلاتأس على القوم الکفرین)

۲۱- بسیارى از اهل کتاب مردمانى کفرپیشه و داراى سرنوشتى شوم (یاهل الکتب لستم على شىء ... فلاتأس على القوم الکفرین)

۲۲- کفرورزى اهل کتاب اسفبار و حزن انگیز براى پیامبر (ص) (فلاتأس على القوم الکفرین)

۲۳- پرهیز از اندوه و تأسف بر کفرپیشگى کافران و سرنوشت شوم آنان، توصیه خداوند به پیامبر خویش (فلاتأس على القوم الکفرین)

۲۴- طغیانگران و کفرپیشگان، شایسته دلسوزى نیستند. (فلاتأس على القوم الکفرین)

۲۵- انکار تعالیم نازل شده بر پیامبر (ص) (قرآن)، کفر است. (لیزیدن کثیراً منهم ما أنزل إلیک من ربک ... فلاتأس على القوم الکفرین)

۲۶- برپا نداشتن کتب آسمانى در جامعه، کفر به آنهاست.* (حتّى تقیموا التوریة و الانجیل ... فلاتأس على القوم الکفرین) جمله «فلاتأس ...» علاوه بر ارتباط آن با جمله «و لیزیدن ...» مى تواند تفریع بر ترک اقامه تورات، انجیل و دیگر کتب آسمانى نیز باشد. بنابراین کسانى که به کتب آسمانى پایبند نیستند از مصادیق کافران خواهند بود.

موضوعات مرتبط

  • ارزش: ملاک ارزش ۴
  • انجیل: در صدر اسلام ۷ ; تحریف انجیل ۷ ; عمل به انجیل ۳ ; نزول انجیل ۹، ۱۰
  • اندوه: ناپسند ۲۴
  • اهل کتاب: ادعاهاى اهل کتاب ۱ ; اکثریت اهل کتاب ۱۱ ; اهل کتاب و انجیل ۱۳، ۱۵ ; اهل کتاب و تعالیم دین ۱۴ ; اهل کتاب و تورات ۱۳، ۱۵ ; اهل کتاب و قرآن ۱۴، ۱۶ ; اهل کتاب و کتب آسمانى ۲، ۵ ; تعالیم آسمانى اهل کتاب ۱۰ ; جایگاه اهل کتاب ۳ ; صالحان اهل کتاب ۱۶ ; طغیان اهل کتاب ۱۱، ۱۳ ; عقیده اهل کتاب ۱، ۵ ; فرجام اهل کتاب ۲۱ ; کفر اکثریت اهل کتاب ۲۱ ; کفر اهل کتاب ۱۱، ۱۳، ۱۵، ۲۲ ; متعهدان اهل کتاب ۱۶ ; محرومیت اهل کتاب ۵ ; مسؤولیت اهل کتاب ۱۴
  • ایمان: به تعالیم دین ۱۴ ; ایمان به قرآن ۱۴
  • تورات: تحریف تورات ۷ ; تورات در صدر اسلام ۷ ; تورات و انجیل ۸ ; عمل به تورات ۳ ; نزول تورات ۹، ۱۰
  • حق: زمینه انکار حق ۱۹
  • خدا: ربوبیّت خدا ۱۰، ۱۷ ; عمل به اوامر خدا ۳، ۶ ; وصایاى خدا ۲۳
  • دین: و عینیت ۶، ۲۶ ; عمل به تعالیم دین ۴ ; منشأ تعالیم دین ۱۷
  • رشد: عوامل رشد ۳
  • طغیان: آثار طغیان ۱۲، ۱۹ ; عوامل ازدیاد طغیان ۱۱ ; عوامل طغیان ۱۳ ; مراتب طغیان ۱۸
  • طغیانگران: اندوه بر طغیانگران ۲۴
  • قرآن: آثار انکار قرآن ۲۵ ; قرآن و ازدیاد طغیان ۱۱ ; قرآن و ازدیاد کفر ۱۱ ; قرآن و اهل کتاب ۱۱ ; قرآن و گمراهى ۱۲
  • کافران: اندوه بر کافران ۲۴ ; فرجام کافران ۲۳
  • کتب آسمانى: اعراض از کتب آسمانى ۲۶ ; عمل به کتب آسمانى ۲، ۴، ۶ ; هماهنگى کتب آسمانى ۸
  • کفر: آثار کفر ۱۲ ; زمینه کفر ۱۹ ; کفر به قرآن ۱۵ ; مراتب کفر ۱۸ ; موارد کفر ۲۵، ۲۶ ; موجبات ازدیاد کفر ۱۱ ; موجبات کفر ۱۳، ۱۵
  • محمد (ص): اندوه محمد (ص) ۲۳ ; جهانشمولى رسالت محمد (ص) ۲۰ ; عوامل اندوه محمد (ص) ۲۲ ; محمد (ص) واهل کتاب ۲۰، ۲۲ ; محمد (ص) و کافران ۲۳
  • مسیحیان: تعالیم آسمانى مسیحیان ۹
  • یهود: تعالیم آسمانى یهود ۹

منابع

  1. طبرسی، مجمع البيان في تفسير القرآن، ج ‌۳، ص ۲۳۱.
  2. محمدباقر محقق،‌ نمونه بينات در شأن نزول آيات از نظر شیخ طوسی و ساير مفسرين خاصه و عامه، ص ۳.۲.
  3. طبرى و ابن ابى‌حاتم در تفسير خود از ابن عباس چنين روايت كنند كه رافع و سلام بن مشكم و مالك بن الصيف گفتند: يا محمد آيا تو مى پندارى كه بر دين ابراهيم هستى؟ و آنچه كه در نزد ما است ایمان آورده اى؟ رسول خدا صلى الله عليه و آله و سلم فرمود: بلى ولى شما انكار كرديد و چيزهاى ديگر از خودتان گفته ايد و آنچه كه به شما امر شده بود از بيان آن كتمان نموديد. آن‌ها گفتند: ما آنچه در دست ما است عمل مى كنيم و بر هدايت و حق هستيم سپس اين آيه نازل گرديد.