القمر ٢٥

از الکتاب
کپی متن آیه
أَ أُلْقِيَ‌ الذِّکْرُ عَلَيْهِ‌ مِنْ‌ بَيْنِنَا بَلْ‌ هُوَ کَذَّابٌ‌ أَشِرٌ

ترجمه

آیا از میان ما تنها بر او وحی نازل شده؟! نه، او آدم بسیار دروغگوی هوسبازی است!

ترتیل:
ترجمه:
القمر ٢٤ آیه ٢٥ القمر ٢٦
سوره : سوره القمر
نزول : ٤ بعثت
اطلاعات آماری
تعداد کلمات : ١٠
تعداد حروف :

معنی کلمات و عبارات

«الذِّکْرُ»: وحی مراد است. «أَشِرٌ»: بسیار مغرور و متکبر. خودخواه و جاه‌طلب.

آیات مرتبط (تعداد ریشه‌های مشترک)

تفسیر


نکات آیه

۱ - ناباورى قوم ثمود نسبت به انتخاب فردى چون «صالح(ع)»، از میان همه قوم، براى دریافت وحى (أءلقى الذکر علیه من بیننا)

۲ - محور نبوت پیامبران، یادآورى ارزش ها به خلق و بیدارسازى فطرت خفته آنان است. (أءلقى الذکر علیه من بیننا) از آیه شریفه استفاده مى شود که قوم ثمود، واژه «ذکر» را بر محتواى پیام صالح(ع) اطلاق کرده اند و چه بسا این تعبیر را از خود آن حضرت گرفته باشند. به هر حال خداوند این وصف را رد نکرده است.

۳ - قوم ثمود، براساس ملاک هاى مادى خود، معتقد به وجود افرادى شایسته تر از صالح(ع) براى پیامبرى (أءلقى الذکر علیه من بیننا)

۴ - تأکید قوم ثمود بر دروغ گویى، قدرت طلبى و خودخواهى صالح(ع)، در ادعاى پیامبرى (بل هو کذّاب أشر) «أشر» به معناى متکبر و خودخواه است.

۵ - انبیا، پیامدار رهبرى اجتماعى و فکرى خویش براى جامعه * (بل هو کذّاب أشر) متهم شدن صالح(ع) به خودخواهى و قدرت طلبى، متفرع بر این است که آن حضرت، از آنان انتظار اطاعت و پذیرش فرمانش را داشته باشد.

موضوعات مرتبط

  • انبیا: رهبرى انبیا ۵; مهمترین رسالت انبیا ۲; نقش اجتماعى انبیا ۵; هدایتگرى انبیا ۲
  • تذکر: اهمیت تذکر ارزشها ۲
  • صالح(ع): تکذیب صالح(ع) ۱; تهمت تکبر به صالح(ع) ۴; تهمت دروغگویى به صالح(ع) ۴; تهمت قدرت طلبى به صالح(ع) ۴; قصه صالح(ع) ۴; نبوت صالح(ع) ۳; وحى به صالح(ع) ۱
  • فطرت: اهمیت تنبه فطرت ۲
  • قوم ثمود: بینش قوم ثمود ۳; تاریخ قوم ثمود ۱; تهمتهاى قوم ثمود ۴; کفر قوم ثمود ۱
  • نبوت: ملاک نبوت ۳

منابع