الزخرف ٢٦

از الکتاب
نسخهٔ تاریخ ‏۹ مهر ۱۴۰۱، ساعت ۰۸:۵۶ توسط Adel (بحث | مشارکت‌ها) (←‏تفسیر)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
کپی متن آیه
وَ إِذْ قَالَ‌ إِبْرَاهِيمُ‌ لِأَبِيهِ‌ وَ قَوْمِهِ‌ إِنَّنِي‌ بَرَاءٌ مِمَّا تَعْبُدُونَ‌

ترجمه

و به خاطر بیاور هنگامی را که ابراهیم به پدرش [= عمویش آزر] و قومش گفت: «من از آنچه شما می‌پرستید بیزارم.

ترتیل:
ترجمه:
الزخرف ٢٥ آیه ٢٦ الزخرف ٢٧
سوره : سوره الزخرف
نزول : ٥ بعثت
اطلاعات آماری
تعداد کلمات : ١١
تعداد حروف :

معنی کلمات و عبارات

«بَرَآءٌ»: بری (نگا: انعام / ، انفال / ، ممتحنه / . بیزار. در اصل مصدر است.

آیات مرتبط (تعداد ریشه‌های مشترک)

تفسیر


نکات آیه

۱ - اعلان برائت حضرت ابراهیم(ع) از شرک و بت پرستى قوم خود (و إذ قال إبرهیم لأبیه و قومه إنّنى براء ممّا تعبدون)

۲ - داستان مبارزه حضرت ابراهیم(ع) با شرک و بت پرستى، داستانى زنده و درس آموز براى همیشه تاریخ (و إذ قال إبرهیم) کلمه «إذ» در محل نصب و مفعول به براى فعل محذوف است; یعنى، «واذکر إذ قال...».

۳ - قوم ابراهیم(ع) و فردى که آن حضرت وى را پدر خطاب مى کرد، پیرو آیین شرک و بت پرستى بودند. (و إذ قال إبرهیم لأبیه و قومه إنّنى براء ممّا تعبدون)

۴ - آیین شرک، مورد نفرت و انزجار عمیق ابراهیم(ع) (إنّنى براء ممّا تعبدون) به کارگیرى کلمه «براء» (مصدر «برء») به جاى «برىء» حاکى از شدت تنفر و انزجار است.

۵ - ابراهیم(ع)، نمونه انسان آزاد از تعصبات قومى و جاهلى (و إذ قال إبرهیم لأبیه و قومه) ذکر داستان ابراهیم(ع) و اعلان موضع آن حضرت در برابر عقاید سنتى جامعه خویش - پس از یادکرد پیروى کورکورانه مشرکان از نیاکان خود - مى تواند در جهت ارائه الگوى سنت شکنى باشد.

۶ - لزوم موضع گیرى قاطعانه در برابر عقاید و باورهاى غلط جامعه، حتى در برابر نزدیک ترین خویشاوندان (و إذ قال إبرهیم لأبیه و قومه إنّنى براء ممّا تعبدون)

۷ - ابراهیم(ع)، نماد شجاعت و اسوه مبارزه با شرک و بت پرستى (و إذ قال إبرهیم لأبیه و قومه) از یادآورى داستان ابراهیم(ع)، اسوه بودن آن حضرت در مبارزه با بت پرستى و از موضع گیرى ایشان در برابر جامعه خویش - حتى نزدیک ترین خویشاوندان خود - شجاعت آن حضرت استفاده مى شود.

۸ - روابط قومى و خویشاوندى، نباید بر گرایش هاى اعتقادى انسان اثر بگذارد. (و إذ قال إبرهیم لأبیه و قومه إنّنى براء ممّا تعبدون) طرح داستان ابراهیم(ع) در راستاى تأثیرناپذیرى از عقاید و باورهاى باطل قومى، صورت گرفته است.

۹ - مسؤولیت ویژه انسان در برابر هدایت و ارشاد بستگان نزدیک خود * (و إذ قال إبرهیم لأبیه و قومه) تقدیم «لأبیه» مى تواند توجه بیشتر ابراهیم(ع) به هدایت پدر را برساند; که از آن اولویت هدایت و ارشاد بستگان نزدیک استفاده مى شود.

۱۰ - اشیاى جامد و فاقد شعور، مورد پرستش قوم ابراهیم(ع) (إنّنى براء ممّا تعبدون) برداشت بالا، بر این اساس است که «ما» در غیرذوى العقول به کار مى رود.

موضوعات مرتبط

  • آزر: بت پرستى آزر ۳; شرک آزر ۳
  • ابراهیم(ع): الگو بودن ابراهیم(ع) ۵، ۷; بت شکنى ابراهیم(ع) ۲، ۷; پدر ابراهیم(ع) ۳; تبرى ابراهیم(ع) ۱، ۴، ۵; شجاعت ابراهیم(ع) ۷; شرک ستیزى ابراهیم(ع) ۲، ۷; عبرت از قصه ابراهیم(ع) ۲; فضایل ابراهیم(ع) ۵، ۷; قصه ابراهیم(ع) ۱
  • انسان: مسؤولیت انسان ۹
  • تبرى: تبرى از بت پرستى ۱; تبرى از تعصب قومى ۵; تبرى از شرک ۱، ۴
  • خویشاوندان: اهمیت هدایت خویشاوندان ۹
  • خویشاوندى: خویشاوندى و عقیده ۸
  • عبرت: عوامل عبرت ۲
  • عقیده: اهمیت عقیده ۸; اهمیت موضعگیرى علیه عقیده باطل ۶
  • قوم ابراهیم: بت پرستى قوم ابراهیم ۳; شرک قوم ابراهیم ۳; معبودان قوم ابراهیم ۱۰
  • هدایت: الوهیت در هدایت ۹

منابع