العنكبوت ٤٥

اتْلُ‌ مَا أُوحِيَ‌ إِلَيْکَ‌ مِنَ‌ الْکِتَابِ‌ وَ أَقِمِ‌ الصَّلاَةَ إِنَ‌ الصَّلاَةَ تَنْهَى‌ عَنِ‌ الْفَحْشَاءِ وَ الْمُنْکَرِ وَ لَذِکْرُ اللَّهِ‌ أَکْبَرُ وَ اللَّهُ‌ يَعْلَمُ‌ مَا تَصْنَعُونَ‌

ترجمه

آنچه را از کتاب (آسمانی) به تو وحی شده تلاوت کن، و نماز را برپا دار، که نماز (انسان را) از زشتیها و گناه بازمی‌دارد، و یاد خدا بزرگتر است؛ و خداوند می‌داند شما چه کارهایی انجام می‌دهید!

|آنچه از كتاب به سوى تو وحى شده بخوان و نماز را برپا دار، كه نماز [آدمى را] از زشتكارى و ناشايست باز مى‌دارد، و قطعا ياد خدا مهم‌تر است. و خدا مى‌داند چه مى‌كنيد

آنچه از كتاب به سوى تو وحى شده است بخوان، و نماز را برپا دار، كه نماز از كار زشت و ناپسند باز مى‌دارد، و قطعاً ياد خدا بالاتر است، و خدا مى‌داند چه مى‌كنيد.

(ای رسول ما) آنچه را که از کتاب (آسمانی قرآن) بر تو وحی شد (بر خلق) تلاوت کن و نماز را (که بزرگ عبادت خداست) به جای آر، که همانا نماز است که (اهل نماز را) از هر کار زشت و منکر باز می‌دارد و همانا ذکر خدا بزرگتر (و برتر از حدّ اندیشه خلق) است، و خدا به هر چه (برای خشنودی او و به یاد او) کنید آگاه است.

آنچه را از این کتاب به تو وحی شده است، بخوان و نماز را برپا دار، یقیناً نماز از کارهای زشت، و کارهای ناپسند باز می دارد؛ و همانا ذکر خدا بزرگ تر است، و خدا آنچه را انجام می دهید، می داند.

هر چه را از اين كتاب بر تو وحى شده است تلاوت كن. و نماز بگزار، كه نماز آدمى را از فحشا و منكر باز مى‌دارد و ذكر خدا بزرگ‌تر است و خدا به كارهايى كه مى‌كنيد آگاه است.

آنچه از کتاب آسمانی که بر تو وحی شده است، بخوان و نماز را برپا دار، که نماز از ناشایستی و زشتکاری باز می‌دارد، و یاد کرد خداوند [از هر کاری‌] مهمتر است و خداوند می‌داند که چه می‌کنید

آنچه را از اين كتاب به تو وحى شده است بر خوان و نماز را برپا دار، كه نماز از زشتكارى و ناشايست باز مى‌دارد، و هر آينه يادكرد خدا بزرگتر است، و خدا آنچه مى‌كنيد مى‌داند.

(ای پیغمبر!) بخوان آنچه را که از کتاب (آسمانی قرآن) به تو وحی شده است، و نماز را چنان که باید برپای دار. مسلّماً نماز (انسان را) از گناهان بزرگ و از کارهای ناپسند (در نظر شرع) بازمی‌دارد، و قطعاً ذکر خدا و یاد الله (از هر چیز دیگری) والاتر و بزرگتر است، و خداوند می‌داند که شما چه کارهائی را انجام می‌دهید (و سزا و جزایتان را خواهد داد).

آنچه از آن کتاب (وحیانی) سوی تو وحی شده است (بر مردمان) بخوان (و) آن را پیروی کن و نماز را بر پا بدار (که) به‌راستی نماز از گناه تجاوزگر و منکر باز می‌دارد و به‌درستی یاد خدا (از هر یادی) بزرگ‌تر است. و خدا می‌داند چه می‌سازید.

بخوان آنچه را وحی شد بسویت از کتاب و بپای‌دار نماز را که همانا نماز بازدارد از فحشاء (ناشایست) و منکر (ناپسند) و هر آینه یاد خدا بزرگتر است و خدا داند آنچه را می‌سازید

العنكبوت ٤٤	آیه ٤٥	العنكبوت ٤٦
سوره : سوره العنكبوت نزول : ١٠ بعثت اطلاعات آماری تعداد کلمات : ٢٥ تعداد حروف :

معنی کلمات و عبارات

«الْکِتَابِ»: مراد قرآن است. «تَنْهی»: باز می‌دارد. به دور می‌کند. «الْفَحْشَآءِ»: کارهای بسیار زشت و پلشت همچون زنا. «الْمُنکَرِ»: زشت و ناپسند. مراد کارهائی است که شرائع آسمانی و عقلهای سالم نمی‌پسندند و از آنها متنفّرند، همچون کشت و کشتار و فساد و تباهی. «لَذِکْرُاللهِ أَکْبَرُ»: (نگا: جمعه / . معنی جمله: یاد خدا از هر عبادتی و از جمله نماز بالاتر است. نماز از هر عبادت دیگری والاتر است. خدا شما را یاد کند و تعریفتان نماید و نعمتتان عطاء فرماید، بزرگتر از ذکر و یادی است که شما با طاعت و عبادت نسبت به خدا اداء می‌نمائید (نگا: بقره / .

آیات مرتبط (تعداد ریشه‌های مشترک)

فَاذْکُرُونِي‌ أَذْکُرْکُمْ‌ وَ... (۱) قَالُوا يَا شُعَيْبُ‌ أَ صَلاَتُکَ‌... (۲)

وَ اسْتَعِينُوا بِالصَّبْرِ وَ الصَّلاَةِ... (۲)

تفسیر

• آيات ۴۱ - ۵۵، سوره عنكبوت
• تمثيل اتخاذ ارباب و آلهه و روى آوردن به غير خدا به اتخاذ سست ترين خانه ها، خانهعنكبوت
• معنى و مفااد آيه شريفه : ((ان الله يعلم ما يدعون من دونه من شى ء...))
• خلقت ، تدبير و ولايت ملازم يكديگرند و هر سه مختص به خداى تعالى است
• چگونه نماز ايستادن را از فحشا و منكر باز مى دارد
• جواب به اين اشكال كه چرا بسيارى از نمازگزاران مرتكب كبائر و منكرات مى شوند؟
• حق مطلب در پاسخ اشكال فوق
• معناى ((ذكر)) و مقصود از اينكه درباره نماز فرمود: ((و لذكر الله اكبر))
• وجوه مختلفى كه مفسرين در معناى (ولذكر الله اكبر) گفته اند
• مقصود از مجادله نيكو با اهل كتاب كه بدان امر فرموده است
• احتجاج بر اثبات اينكه قرآن نازل از ناحيه خداى سبحان است
• بحث روايتى
• رواياتى در ذيل آيه : ((ان الصلوة تنهى عن الفحشاء و المنكر و لذكر الله اكبر))
• رواياتى درباره ياد خدا و در ذيل (ولذكر الله اكبر)
• چند روايت حاكى از اينكه مراد از ((الذين اوتوا العلم )) ائمه (عليهم السلام ) هستند ودرباره شاءن نزول آيه : ((اولم يكفهم انا انزلنا عليك ...))

• تفسیر آیات

• تفسیر آیات

• تفسیر آیات

نکات آیه

۱ - تلاوت کتاب آسمانى قرآن، از جمله مسؤولیت هاى پیامبراکرم(ص) است. (اتل ما أوحى إلیک من الکتب)

۲ - قرآن، کتابى است که از جانب خداوند، بر پیامبر(ص) وحى شده است. (اتل ما أوحى إلیک من الکتب)

۳ - قرآن، پیش از اتمام نزول تمام آیات اش، کتاب نامیده شده است. (اتل ما أوحى إلیک من الکتب)

۴ - پیامبر(ص)، موظف به اداى نماز، با رعایت حدود و شرایط آن بود. (و أقم الصلوة)

۵ - اداى نماز، واجب است. (و أقم الصلوة إنّ الصلوة تنهى عن الفحشاء) ذکر حکمت فرمان به نماز، نشان مى دهد که امر «أقم» - اگرچه مفرد و خطاب به پیامبر است; اما به قرینه این که پیامبر(ص) معصوم بوده است - عام است و شامل همه مکلفان مى شود. گفتنى است، فراز «و اللّه یعلم بما تصنعون» مؤید نکته برداشت شده است.

۶ - نماز، قطعاً، انسان را از افتادن در ورطه گناهان آشکار و منکرات، باز مى دارد. (إنّ الصلوة تنهى عن الفحشاء و المنکر)

۷ - احکام تکلیفى، داراى مصالح و فلسفه است. (و أقم الصلوة إنّ الصلوة تنهى عن الفحشاء و المنکر)

۸ - یادآورى فلسفه و حکمت حکم تکلیفى، داراى نقشى مؤثر در شایق کردن مکلف به اداى آن است. (أقم الصلوة إنّ الصلوة تنهى عن الفحشاء و المنکر و لذکر اللّه أکبر) ذکر فلسفه و حکمت نماز، در پى فرمان به اداى کامل آن، مى تواند ناظر به نکته بالا باشد.

۹ - خداوند، خواهان برچیدن گناه و منکر، از طریق عمل به تکالیف شرعى است. (أقم الصلوة إنّ الصلوة تنهى عن الفحشاء و المنکر)

۱۰ - یاد و ذکر خداوند، برترین و بزرگ ترین ارزش است. (و لذکر اللّه أکبر)

۱۱ - نماز، ذکر خدا است. (و أقم الصلوة إنّ الصلوة تنهى عن الفحشاء ... و لذکر اللّه أکبر) «ذکر اللّه» احتمال دارد که خود نماز باشد و احتمال دارد که اثر دوم نماز باشد. برداشت بالا، بنابر احتمال نخست است.

۱۲ - نماز، یادآور ذکر خدا است. (و أقم الصلوة ... و لذکر اللّه أکبر) «ذکر اللّه» احتمال دارد اثر نماز باشد و احتمال دارد خود آن باشد. برداشت، بنابر احتمال اول است.

۱۳ - یاد و ذکر خدا، بالاتر و برتر از هر چیزى، مانع فحشا و منکر است. (إنّ الصلوة تنهى عن الفحشاء و ... و لذکر اللّه أکبر) برداشت بالا، بنابراین اساس است که مفضَّلٌ علیه «اکبر» محذوف و چیزى از قبیل «ماسواه» و «جمیع أعماله» باشد که شامل نماز هم مى شود.

۱۴ - خداوند، به هر چیز که انسان ها انجام دهند، آگاهى دارد. (و اللّه یعلم ما تصنعون)

۱۵ - هشدار خداوند، به نمازگزاران درباره اداى کامل آن (و أقم الصلوة ... و اللّه یعلم ما تصنعون) فراز «و اللّه یعلم...» پس از فرمان به نماز با مادّه «اقامه» - که به معناى اداى کامل است - به نکته یاد شده، اشعار دارد.

روایات و احادیث

۱۶ - «عن أبى جعفر(ع) فى قوله «و لذکر اللّه أکبر» یقول: ذکر اللّه لأهل الصلاة أکبر من ذکرهم إیّاه...; از امام باقر(ع) درباره این سخن خداوند «و لذکر أللّه أکبر» روایت شده که فرمود: «یاد کردن خداوند نمازگزاران را، بزرگ تر است از یاد کردن نمازگزاران خداوند را...».

۱۷ - «قال أبوعبداللّه(ع): «و لذکر اللّه أکبر» قال: ذکر اللّه عند ما أحلّ أو حرّم; از امام صادق(ع) درباره این سخن خداوند «و لذکر اللّه أکبر» روایت شده که: مراد، یادآورى خدا به هنگام روبه رو شدن با حلال یا حرام الهى است».

موضوعات مرتبط

• احکام: فلسفه احکام ۷; مصالح احکام ۷; نقش فلسفه احکام ۸
• ارزش: بزرگترین ارزش ۱۰
• انسان: عمل انسان ۱۴
• تکلیف: آثار عمل به تکلیف ۹; زمینه عمل به تکلیف ۸
• خدا: علم خدا ۱۴; هشدارهاى خدا ۱۵
• ذکر: آثار ذکر خدا ۱۳; ارزش ذکر خدا ۱۰; ذکر خدا ۱۲، ۱۶; مراد از ذکر خدا ۱۷
• قرآن: تاریخ قرآن ۳; تلاوت قرآن ۱; کتاب بودن قرآن ۳; منشأ قرآن ۲; وحیانیت قرآن ۲
• گناه: موانع گناه ۶، ۹، ۱۳
• محمد(ص): مسؤولیت محمد(ص) ۱، ۴; نماز محمد(ص) ۴
• نماز: آثار نماز ۶، ۱۲; احکام نماز ۵; ذکر بودن نماز ۱۱; وجوب نماز ۵
• نمازگزاران: نمازگزاران در یاد خدا ۱۶; هشدار به نمازگزاران ۱۵