آل عمران ٥٥

از الکتاب
نسخهٔ تاریخ ‏۳۱ خرداد ۱۳۹۴، ساعت ۰۳:۳۴ توسط 127.0.0.1 (بحث) (افزودن سال نزول)


ترجمه

(به یاد آورید) هنگامی را که خدا به عیسی فرمود: «من تو را برمی‌گیرم و به سوی خود، بالا می‌برم و تو را از کسانی که کافر شدند، پاک می‌سازم؛ و کسانی را که از تو پیروی کردند، تا روز رستاخیز، برتر از کسانی که کافر شدند، قرارمی‌دهم؛ سپس بازگشت شما به سوی من است و در میان شما، در آنچه اختلاف داشتید، داوری می‌کنم.


آل عمران ٥٤ آیه ٥٥ آل عمران ٥٦
سوره : سوره آل عمران
نزول : ٢ هجرت
اطلاعات آماری
تعداد کلمات : ٣٤
تعداد حروف :

معنی کلمات و عبارات

«مُتَوَفِّیکَ»: تو را در وقت خود می‌میرانم (نگا: مائده / . «رَافِعُکَ إِلَیَّ»: تو را منزلت و رفعت می‌بخشم و با کسانی چون ادریس همدم می‌گردانم (نگا: مریم / ). «مُطَهِّر»: رهاننده. «فَوْقَ الَّذِینَ»: مراد فوقیّت و برتری معنوی، یعنی فضائل و قوّت حجّت است. «مَرْجِع»: برگشت.

آیات مرتبط (تعداد ریشه‌های مشترک)

تفسیر

نکات آیه

۱ - توفّى (نجات)، عروج، تطهیر حضرت عیسى (ع) و غلبه پیروان آن حضرت بر دشمنان، مکر خداوند در برابر مکر کافران (و مکروا و مکر اللّه ... اذ قال اللّه یا عیسى انّى متوفّیک ... فوق الذین کفروا) بنابراینکه «اذ»، متعلّق به «مکر اللّه» باشد، یعنى مکر خداوند هنگامى بوده که عیسى را بسوى خویش عروج داد و ... .

۲ - بشارت خداوند به عیسى (ع) بر نجات آن حضرت از مکر کافران (فلمّا احسّ عیسى منهم الکفر ... و مکروا و مکر اللّه ... اذ قال اللّه یا عیسى انّى متوفّیک)

۳ - خاطره نجات حضرت عیسى (ع) از دست کافران، سرگذشتى شایسته تذکر براى پیامبر (ص) و مؤمنان (اذ قال اللّه یا عیسى انّى متوفّیک) بنابراینکه «اذ»، مفعول به براى «اذکر» یا «اذکروا» که در تقدیر است، باشد.

۴ - نجات و تطهیر حضرت عیسى (ع)، توسّط خداوند (انّى متوفّیک ... و مطهّرک)

۵ - خداوند، عروج دهنده حضرت عیسى (ع) به سوى خویش (انّى متوفّیک و رافعک الىّ)

۶ - مقام والاى حضرت عیسى (ع) و تقرّب وى در پیشگاه خداوند (انّى متوفّیک و رافعک الىّ) «رافعک الىّ»، کنایه از قُرب آن حضرت نزد خداست; چون قُرب مکانى براى خداوند، تصوّر ندارد.

۷ - خداوند، حضرت عیسى (ع) را از جامعه آلوده به کفر، نجات داد. (و رافعک الىّ و مطهّرک من الذین کفروا)

۸ - آلودگى کافران بنى اسرائیل و منکران عیسى و جامعه آنان (و مطهّرک من الذین کفروا)

۹ - تنزیه حضرت عیسى (ع) از تهمتهاى نارواى کافران، توسّط خداوند (و مطهّرک من الذین کفروا) بنابراینکه متعلّق تطهیر به قرینه آیات سابق، اتهاماتى باشد که به حضرتش زدند و «من»، نشویّه باشد.

۱۰ - تأثیر آلودگیهاى محیط کفر در انسان (و مطهّرک من الذین کفروا) نجات از میان کافران که به کلمه «تطهیر» تعبیر شده، مستلزم این است که آلودگى جامعه مؤثّر بوده است.

۱۱ - وعده خداوند به عیسى (ع) در مورد غلبه پیروان راستین آن حضرت بر کافران (یهودیان) تا قیامت (و جاعل الذین اتبعوک فوق الذین کفروا الى یوم القیمة)

۱۲ - تداوم یهودیّت و نصرانیّت تا قیامت (و جاعل الذین اتبعوک فوق الذین کفروا الى یوم القیمة) بنابراینکه مراد از «الذین کفروا»، یهود باشد که نتیجه اش بقاى هر دو دین خواهد بود.

۱۳ - برترى پیروان حضرت عیسى (ع) بر یهودیان تا روز قیامت (و جاعل الذین اتبعوک فوق الذین کفروا الى یوم القیمة)

۱۴ - پیروزى مسلمانان بر یهود* (و جاعل الذین اتبعوک) احتمالاً مراد از پیروان عیسى (ع)، پیروان راستین آن حضرت است که قهراً منطبق بر مسلمانان مى شود; چون عیسى (ع)، بنى اسرائیل را موظف به پیروى از پیامبر اسلام (ص) کرده بود. و مراد از «الذین کفروا»، یهود است.

۱۵ - دلجویى خداوند از حضرت عیسى (ع)، در برابر نگرانى آن حضرت از مکر کافران (فلمّا احسّ عیسى ... قال ... انى متوفّیک و رافعک ... و جاعل الّذین اتبعوک فوق الذین کفروا)

۱۶ - پیروى واقعى از انبیا، عامل پیروزى بر کافران (و جاعل الذین اتبعوک فوق الذین کفروا) از اینکه، اسناد پیروزى به کسانى داده شده که پیرو باشند، معلوم مى شود که علت پیروزى، پیروى از پیامبران است.

۱۷ - مبدأ انسانها، خداوند است و بازگشتشان تنها به سوى اوست. (ثمّ الىّ مرجعکم) با توجّه به معناى «رجوع» که بازگشت به جایى است که در سابق بوده است.

۱۸ - خداوند، مرجع و حاکم حلّ اختلافات یهود و نصارا در قیامت (ثمّ الىّ مرجعکم فاحکم بینکم فیما کنتم فیه تختلفون)

۱۹ - قیامت، جایگاه حلّ نهایى اختلافات (ثمّ الىّ مرجعکم فاحکم بینکم فیما کنتم فیه تختلفون)

روایات و احادیث

۲۰ - بیست و یکم رمضان، شب عروج عیسى (ع) به سوى خداوند (اذ قال اللّه یا عیسى انّى متوفّیک و رافعک الىّ) امام باقر (ع): ... و لیلة احدى و عشرین (من شهر رمضان) ... و فیها رفع عیسى بن مریم ... .[۱]

موضوعات مرتبط

  • اختلاف: ۱۸
  • اطاعت: آثار اطاعت ۱۶ ; اطاعت از انبیا ۱۶
  • انبیا: ۱۶ تاریخ انبیا ۳ ; ذکر انبیا ۳
  • انسان: فرجام انسان ۱۷
  • بشارت: موارد بشارت ۲
  • بنى اسرائیل: کافران بنى اسرائیل ۸
  • پاکان: ۱، ۴
  • پیروزى: ۱۴ عوامل پیروزى ۱۶
  • تاریخ: عبرت از تاریخ ۳
  • تربیت: محیط و تربیت ۱۰
  • جهان بینى: ۱۷
  • خدا: امدادهاى خدا ۱، ۴، ۷ ; حاکمیت خدا ۱۸ ; مکر خدا ۱
  • رشد: موانع رشد ۱۰
  • رمضان: ۲۰
  • روابط اجتماعى: ۱۰
  • شب قدر: ۲۰
  • عیسى (ع): پیروان عیسى (ع) ۱، ۱۱، ۱۳ ; تهمت به عیسى (ع) ۹ ; دلجویى از عیسى (ع) ۱۵ ; طهارت عیسى (ع) ۱، ۴، ۹ ; عروج عیسى (ع) ۱، ۵ ; مقام عیسى (ع) ۶ ; نجات عیسى (ع) ۱، ۲، ۳، ۴، ۷
  • قرآن: پیشگویى قرآن ۱۱
  • کافران: ۸ آلودگى کافران ۸ ; توطئه کافران ۲ ; مکر کافران ۱، ۱۵
  • گمراهى: عوامل گمراهى ۱۰
  • قیامت: ویژگیهاى قیامت ۱۹
  • محیط: آثار محیط ۱۰
  • مسلمانان: پیروزى مسلمانان ۱۴ ; مسلمانان و یهود ۱۴
  • مسیحیان: اختلاف مسیحیان ۱۸ ; مسیحیان و یهود ۱۸
  • مسیحیت: تداوم مسیحیت ۱۲
  • مقربان: ۶
  • مکر: ۱، ۱۵
  • معاد: ۱۷
  • یهود: ۱۴، ۱۸ اختلافات یهود ۱۸ ; تداوم یهود ۱۲ ; ذلّت یهود ۱۳ ; شکست یهود ۱۱، ۱۴

منابع

  1. خصال صدوق، ص ۵۰۸، ح ۱، باب السبعة عشر ; نورالثقلین، ج ۱، ص ۳۴۶، ح ۱۵۵.