النور ٥٥

از الکتاب
کپی متن آیه
وَعَدَ اللَّهُ‌ الَّذِينَ‌ آمَنُوا مِنْکُمْ‌ وَ عَمِلُوا الصَّالِحَاتِ‌ لَيَسْتَخْلِفَنَّهُمْ‌ فِي‌ الْأَرْضِ‌ کَمَا اسْتَخْلَفَ‌ الَّذِينَ‌ مِنْ‌ قَبْلِهِمْ‌ وَ لَيُمَکِّنَنَ‌ لَهُمْ‌ دِينَهُمُ‌ الَّذِي‌ ارْتَضَى‌ لَهُمْ‌ وَ لَيُبَدِّلَنَّهُمْ‌ مِنْ‌ بَعْدِ خَوْفِهِمْ‌ أَمْناً يَعْبُدُونَنِي‌ لاَ يُشْرِکُونَ‌ بِي‌ شَيْئاً وَ مَنْ‌ کَفَرَ بَعْدَ ذٰلِکَ‌ فَأُولٰئِکَ‌ هُمُ‌ الْفَاسِقُونَ‌

ترجمه

خداوند به کسانی از شما که ایمان آورده و کارهای شایسته انجام داده‌اند وعده می‌دهد که قطعاً آنان را حکمران روی زمین خواهد کرد، همان گونه که به پیشینیان آنها خلافت روی زمین را بخشید؛ و دین و آیینی را که برای آنان پسندیده، پابرجا و ریشه‌دار خواهد ساخت؛ و ترسشان را به امنیّت و آرامش مبدّل می‌کند، آنچنان که تنها مرا می پرستند و چیزی را شریک من نخواهند ساخت. و کسانی که پس از آن کافر شوند، آنها فاسقانند.

ترتیل:
ترجمه:
النور ٥٤ آیه ٥٥ النور ٥٦
سوره : سوره النور
نزول : ١٠ بعثت
اطلاعات آماری
تعداد کلمات : ٤٢
تعداد حروف :

معنی کلمات و عبارات

«الَّذِینَ آمَنُوا مِنکُمْ ...»: مراد مؤمنان صدر اسلام به طور خاصّ، و همه مؤمنان متّصف به دو صفت ایمان و عمل صالح به طور عام، در تمام ازمنه و امکنه است. «لَیَسْتَخْلِفَنَّهُمْ»: قطعاً ایشان را جانشین و جایگزین دیگران می‌سازیم و حکومت و ریاست را به دست آنان می‌سپاریم. مراد این است که در هر عصر و زمان پایه‌های ایمان و عمل صالح در میان مسلمانان مستحکم شود، آنان صاحب حکومتی ریشه‌دار و پرنفوذ خواهند شد. «الأرْضِ»: مراد از آن تمام روی زمین نیست، بلکه تسمیه جزء به اسم کلّ است. برخی ارض را شامل سراسر کره زمین دانسته‌اند و در انتظار روزی و روزگاری هستند که حکومت جهانی در دست مسلمین خواهد بود - إن شَآءَ اللهُ -. «الَّذِینَ مِن قَبْلِهِمْ»: مراد همه ملّتهای پیشین است که دارای ایمان و عمل صالح بوده‌اند و در روی زمین حکومت پیدا کرده‌اند (نگا: اعراف / یونس / ، قصص / و . «لَیُمَکِّنَنَّ»: پابرجا و مستقرّ می‌دارد. «دِینَهُمْ»: دین مورد نظر، آئین اسلام است. «مِن بَعْدِ خَوْفِهِمْ»: به دنبال خوف و هراس مسلمانان در اوائل عهد رسول است (نگا: انفال / ). «کَفَرَ»: کفر ورزید. کفران نعمتِ خلافت کرد. «بَعْدَ ذلِکَ»: بعد از آگاهی از این وعده. بعد از حصول آنچه وعده داده می‌شود. «الْفَاسِقُونَ»: مرتدّان. خارج شوندگان از طاعت خدا. سرکشان از فرمان یزدان. افراد کاملاً فاسق و سر به کفر و طغیان نهاده.

آیات مرتبط (تعداد ریشه‌های مشترک)

نزول

محمد بن العباس بعد از سه واسطه از عبدالله بن سنان نقل نماید که گفت: از امام صادق علیه‌السلام درباره این آیه سؤال کردم. فرمود: درباره على بن ابى‌طالب علیه‌السلام و ائمه اطهار علیهم‌السلام از اولاد او و نیز امام زمان|امام قائم علیه‌السلام نازل گردیده است.[۱]

ابوالعالیة گوید: سبب نزول آیه چنین بوده است که رسول خدا صلى الله علیه و آله و یاران او پیش از هجرت روزگارى در مکه به سختى مى گذراندند و از دست دشمن در امان نبودند.

خداوند به آنان مى فرمود که صبر نمایند و دستورى براى نبرد و جنگ با کفار نمی‌داد و پیامبر نهان و آشکار مردم را به دین اسلام دعوت مى کرد تا این که موضوع هجرت پیش آمد پس از هجرت به مدینه مهاجرین و مسلمین مدینه همچنان در ناامنى بسر می‌بردند و همیشه با خود اسلحه همراه می‌داشتند تا این که روزى یکى از مهاجرین گفت: آیا روزى می‌رسد که ما در امن و امان باشیم و اسلحه را به زمین گذاریم؟ خداوند این آیه را نازل فرمود و ایشان را به نصرت و امنیت وعده داد.[۲]

چنان که همین مضمون از ابى بن کعب نیز روایت شده است.[۳] براء گوید: این آیه درباره ما نازل شده است[۴] شیخ بزرگوار ما گوید: بنابر قول اهل البیت علیهم‌السلام مراد از این آیه مهدى موعود امام قائم علیه‌السلام است زیرا هنگامى که ظهور می‌نماید، خوف را از بین می‌برد و عدل و داد را مى گستراند سپس شیخ چنین گوید: این موضوع را به طور مفصل در کتاب الامامه خود بحث نموده ایم.

تفسیر


نکات آیه

۱ - خلافت و جانشین خود قرار دادن در زمین، وعده أکید خداوند به مؤمنان نیکوکار (وعد اللّه الذین ءامنوا منکم و عملوا الصلحت لیستخلفنّهم فى الأرض) «خلافت»، به معناى نیابت از غیر است (مفردات راغب). در این که خلافت و نیابت در آیه شریفه، از طرف چه کسى و یا چه کسانى است، میان مفسران چند نظریه وجود دارد: ۱- برخى آن را خلافت و جانشینى از خدا در زمین مى دانند. ۲- عده اى دیگر آن را نیابت و جانشینى اقوام هلاکت شده و یا شکست خورده مى شمرند که با هلاکت و یا شکست آنان مؤمنان نیکوکار جانشین آنها در اداره سرزمین هایشان مى شوند. برداشت یاد شده، مبتنى بر نظریه نخست است.

۲ - خلافت و سلطه در زمین و اداره آن، وعده أکید خداوند به مؤمنان داراى عمل صالح (وعد اللّه الذین ءامنوا منکم و عملوا الصلحت لیستخلفنّهم فى الأرض)

۳ - خداوند، شکست و هلاکت کافران و مشرکان حاکم و جایگزین آنان شدن را، به مؤمنان نیکوکار صدراسلام، وعده کرده است. (وعد اللّه الذین ءامنوا منکم و عملوا الصلحت لیستخلفنّهم فى الأرض)

۴ - شکست کافران و پایان داده شدن به سلطه آنان و پیروزى مؤمنان داراى عمل صالح، با در دست گرفتن اداره سرنوشت بشر در زمین، وعده أکید خداوند (وعد اللّه الذین ءامنوا منکم و عملوا الصلحت لیستخلفنّهم فى الأرض)

۵ - ایمان و انجام اعمال صالح، موجب شایستگى انسان براى خلافت در زمین و اداره زندگى بشر (وعد اللّه الذین ءامنوا منکم و عملوا الصلحت لیستخلفنّهم فى الأرض)

۶ - خداوند، پیامبران و مؤمنان نیکوکار پیش از اسلام را، خلیفه و جانشین خود در زمین قرار داده بود. (وعد اللّه الذین ءامنوا... کما استخلف الذین من قبلهم)

۷ - خداوند، کافران حاکم پیش از اسلام را، شکست داد و پیامبران و مؤمنان نیکوکار را، پیروز کرده و جایگزین آنان در سطح زمین قرار داد. (وعد اللّه الذین ءامنوا ... کما استخلف الذین من قبلهم)

۸ - ایمان و عمل صالح، رمز پیروزى فراگیر و عامل جلب امدادهاى الهى براى بشر در طول تاریخ (وعد اللّه الذین ءامنوا منکم و عملوا الصلحت لیستخلفنّهم فى الأرض کما استخلف الذین من قبلهم)

۹ - خداوند، استقرار و تثبیت دین مورد پسند خویش را به مؤمنان نیکوکار صدراسلام، وعده کرده است. (وعد اللّه الذین ءامنوا منکم و عملوا الصلحت ... و لیمکّننّ لهم دینهم الذى ارتضى لهم)

۱۰ - وعده أکید خداوند به استقرار و تثبیت دین مورد پسند خویش به سود مؤمنان نیکوکار (وعد اللّه الذین ءامنوا منکم و عملوا الصلحت ... و لیمکّننّ لهم دینهم الذى ارتضى لهم)

۱۱ - پیشگویى قرآن به شکست جبهه کفر و شرک و پیروزى فراگیر و گسترده جبهه توحید و اسلام در عصر بعثت (وعد اللّه الذین ءامنوا منکم و عملوا الصلحت لیستخلفنّهم فى الأرض و لیمکّننّ لهم دینهم الذى ارتضى لهم)

۱۲ - اسلام، تنها دین مورد پسند خدا و متناسب و سودمند براى انسان ها (و لیمکّننّ لهم دینهم الذى ارتضى لهم) مقصود از «دین»، اسلام است و توصیف آن به «مورد پسند خدا بودن» حاکى از این است که تنها، این دین مناسب انسان ها است و گرنه مورد پسند خدا نبود. گفتنى است سودمند بودن دین اسلام براى بشر، از لام «لهم» - که براى انتفاع است - به دست آمده است.

۱۳ - ایمان و عمل صالح، موجب تثبیت و تحکیم دین در میان جامعه بشرى (وعد اللّه الذین ءامنوا منکم و عملوا الصلحت ... و لیمکّننّ لهم دینهم الذى ارتضى لهم)

۱۴ - تبدیل و جایگزین کردن ترس و اضطراب به امنیت و آرامش، وعده خداوند به مؤمنان داراى عمل صالح (وعد اللّه الذین ءامنوا منکم و عملوا الصلحت ... و لیبدّلنّهم من بعد خوفهم أمنًا)

۱۵ - ایمان و عمل صالح، (حاکمیت دین) موجب زدایش ترس و اضطراب و عامل امنیت و آرامش (وعد اللّه الذین ءامنوا منکم و عملوا الصلحت ... و لیبدّلنّهم من بعد خوفهم أمنًا)

۱۶ - وعده خداوند به مؤمنان نیکوکار صدراسلام، به تبدیل و دگرگون کردن ترس و اضطراب آنان به امنیت و آرامش (وعد اللّه الذین ءامنوا منکم و عملوا الصلحت ... و لیبدّلنّهم من بعد خوفهم أمنًا)

۱۷ - زندگى مؤمنان نیکوکار صدراسلام در بیشترین دوران بعثت، همراه با ترس و ناامنى از سوى دشمنان بود. (وعد اللّه الذین ءامنوا منکم و عملوا الصلحت ... و لیبدّلنّهم من بعد خوفهم أمنًا) مقصود از خوف و ناامنى در آیه شریفه - به قرینه وعده جایگزین شدن آنان به جاى کافران حاکم - ناامنى و ترسى است که از ناحیه کافران و دشمنان به وجود آمده بود و چون این آیات، در سال هاى پایانى دوران بعثت نازل گردیده بود، مى رساند که مؤمنان، بیشترین دوران بعثت را به حالت ترس و اضطراب گذرانده اند.

۱۸ - ایمان توأم با اعمال صالح، رمز پیروزى فراگیر دین داران و موجب جلب کمک ها و امدادهاى الهى (وعد اللّه الذین ءامنوا منکم و عملوا الصلحت لیستخلفنّهم فى الأرض و لیمکّننّ لهم دینهم ... و لیبدّلنّهم من بعد خوفهم أمنًا)

۱۹ - خداوند، به مؤمنان نیکوکار وعده داده است که در کمال امنیت و آرامش و بى هیچ ترسى از دشمنان دیانت، تنها خدا را عبادت کنند. (وعد اللّه الذین ءامنوا منکم و عملوا الصلحت ... و لیبدّلنّهم من بعد خوفهم أمنًا یعبدوننى لایشرکون بى شیئًا) برداشت یاد شده، مبتنى بر این است که جمله «یعبدوننى...» استینافیه و بیانگر نتیجه و بازتاب تبدیل ترس و اضطراب به امنیت و آرامش باشد; یعنى، مؤمنان آن چنان در امنیت و آرامش قرار مى گیرند که بى هیچ ترس و اضطرابى از ناحیه دشمنان دیانت، به عبادت خداى واحد مى پردازند.

۲۰ - عبادت خداى واحد و دورى از شرک، دلیل و سبب وعده کردن خداوند به مؤمنان صدراسلام براى اعطاى خلافت، پیروزى و امنیت به آنان (وعد اللّه الذین ءامنوا ... یعبدوننى لایشرکون بى شیئًا) برداشت فوق مبتنى بر این است که جمله «یعبدوننى...» حال براى ضمایر غایب گذشته و یا جمله اى استینافیه بیانیه باشد; که در هر صورت بیانگر علت و دلیل اعطاى خلافت پیروزى و امنیت به مؤمنان از سوى خداوند است.

۲۱ - عبادت خالصانه خداى یکتا، زمینه ساز حاکمیت، پیروزى و امنیت مؤمنان (وعد اللّه الذین ءامنوا ... یعبدوننى لایشرکون بى شیئًا)

۲۲ - عبادت خالصانه خداوند یکتا، فلسفه و هدف نهایى خلافت، حاکمیت و استقرار امنیت در زمین براى مؤمنان است. (وعد اللّه الذین ءامنوا ... لیستخلفنّهم ...و لیبدّلنّهم من بعد خوفهم أمنًا یعبدوننى و لایشرکون بى شیئًا) برداشت فوق، مبتنى بر این است که جمله «یعبدوننى» استینافیه بیانیه باشد که همواره براى پاسخ گویى به سؤال مقدر است و پاسخ گوى این سؤال مقدر باشد که اعطاى خلافت و حاکمیت دین و امنیت به مؤمنان به چه هدفى است و فلسفه آن چیست؟ پاسخ آن، عبادت خالصانه و منزه از شرک است.

۲۳ - محیطى آرام و بى اضطراب و جامعه اى امن و خالى از ترس و بیم ناکى، زمینه ساز روى کرد مردم و توفیق یافتن آنان براى عبادت خالصانه خداى یکتا (و لیبدّلنّهم من بعد خوفهم أمنًا یعبدوننى لایشرکون بى شیئًا)

۲۴ - عبادت خداى یگانه، باید خالصانه و منزه از هر گونه شرک باشد. (یعبدوننى لایشرکون بى شیئًا)

۲۵ - کفر و ارتداد، پس از دیدن حاکمیت دین و دین داران و امنیت و آرامش زیر سایه آن، نشان فسق و تبه کارى و خروج از راه حق و صواب است. (وعد اللّه الذین ءامنوا منکم ... لیستخلفنّهم ... و لیمکّننّ لهم دینهم ... یعبدوننى لایشرکون بى شیئًا و من کفر بعد ذلک فأُولئک هم الفسقون) در این که مقصود از «کفر» در آیه شریفه چیست؟ میان مفسران دو دیدگاه وجود دارد: ۱- مقصود ارتداد است; یعنى، چنانچه هر کس پس از دیدن حاکمیت و امنیت زیر سایه دین و نیز اتمام حجت الهى، مجدداً راه کفر را بپیماید، او حقیقتاً فاسق و تبه کار است. ۲- مراد کفران نعمت است; یعنى، آن کس که نعمت حاکمیت و امنیت تحت لواى دین را مشاهده کند و در عین حال به جاى شکرگزارى، راه ناسپاسى را بپیماید، او حقیقتاً فاسق و تبه کار است. برداشت یاد شده، بنابر دیدگاه نخست است.

۲۶ - کفران و ناسپاسى نعمت حاکمیت دین داران و امنیت در پناه دین، نشان فسق و تبه کارى و خروج از راه حق و صواب است. (وعد اللّه الذین ءامنوا منکم ... لیستخلفنّهم ... و لیمکّننّ لهم دینهم ... یعبدوننى لایشرکون بى شیئًا و من کفر بعد ذلک فأُولئک هم الفسقون) «فسق» به معناى عصیان و ترک فرمان هاى الهى و خروج از راه حق است (لسان العرب).

۲۷ - «عن على بن الحسین(ع) انه قرء الآیة «و عداللّه الذین آمنوا منکم...» و قال: هم واللّه شیعتنا أهل البیت یفعل اللّه ذالک بهم على یدى رجل منّا و هو مهدى هذه الاُمّة...; از حضرت على بن الحسین(ع) روایت شده است که آن حضرت در پى تلاوت آیه «وعد اللّه الذن آمنوا منکم...» فرمود: سوگند به خدا! آنان شیعیان ما اهل بیت هستند که خداوند به سبب مردى از خاندان ما - که مهدى(عج) این امت باشد - آنان را خلیفه روى زمین قرار خواهد داد...». ۱- مجمع البیان، ج ۷، ص ۲۳۹; نورالثقلین، ج ۳، ص ۶۲۰، ح ۲۲۶.

موضوعات مرتبط

  • آرامش: آثار آرامش اجتماعى ۲۳; عوامل آرامش ۱۵; وعده آرامش ۱۴، ۱۶، ۱۹
  • اخلاص: آثار اخلاص ۲۱
  • ارتداد: آثار ارتداد ۲۵
  • اسلام: پیروزى اسلام ۱۱; تاریخ صدر اسلام ۱۱، ۱۷; فضیلت اسلام ۱۲
  • اضطراب: عوامل رفع اضطراب ۱۵; وعده رفع اضطراب ۱۶
  • امام مهدى(عج): حکومت امام مهدى(عج) ۲۷
  • امتها: تاریخ امتها ۷; جایگزینى امتها ۳، ۷
  • امتهاى پیشین: صالحان امتهاى پیشین ۶; مؤمنان امتهاى پیشین ۶
  • امنیت: آثار امنیت اجتماعى ۲۳; عوامل امنیت ۱۵; وعده امنیت ۱۴، ۱۶، ۱۹
  • انبیا: پیروزى انبیا ۷; خلافت انبیا ۶
  • ایمان: آثار ایمان ۵، ۸، ۱۳، ۱۸; ایمان و عمل صالح ۱۵
  • پیروزى: زمینه پیروزى ۸
  • ترس: عوامل رفع ترس ۱۵; وعده رفع ترس ۱۶
  • توحید: آثار توحید عبادى ۲۰; اهمیت توحید عبادى ۲۲
  • حاکمیت: زمینه حاکمیت ۵
  • خدا: افعال خدا ۷; خلیفه خدا ۱، ۲، ۶، ۷; دین خدا ۱۲; زمینه امدادهاى خدا ۸، ۱۸; زمینه خلافت خدا ۵; فلسفه وعده هاى خدا ۲۰; وعده هاى خدا ۱، ۲، ۳، ۴، ۹، ۱۰، ۱۴، ۱۶، ۱۹، ۲۷
  • دین: آثار حاکمیت دین ۱۵; دین پسندیده ۹، ۱۰، ۱۲; عوامل تثبیت دین ۱۳; وعده تثبیت دین ۹، ۱۰
  • دینداران: زمینه پیروزى دینداران ۱۸
  • دیندارى: حاکمیت دیندارى ۲۵
  • شرک : آثار اجتناب از شرک ۲۰; شکست شرک ۱۱
  • شیعیان: حاکمیت شیعیان ۲۷; وعده به شیعیان ۲۷
  • صالحان: امنیت صالحان ۱۴، ۲۰; پیروزى صالحان ۷، ۲۰; توحید عبادى صالحان ۱۹; خلافت صالحان ۶، ۲۰; رفع ترس از صالحان ۱۴; وعده به صالحان ۳، ۹، ۱۰، ۱۴، ۱۶، ۱۹، ۲۰; وعده پیروزى صالحان ۴; وعده حاکمیت صالحان۲، ۴; وعده خلافت صالحان۱، ۲
  • عبادت: اخلاص در عبادت ۲۱، ۲۴; زمینه اخلاص در عبادت ۲۳; شرایط عبادت ۲۴; عبادت خدا ۲۴
  • عمل صالح: آثار عمل صالح ۵، ۸، ۱۳، ۱۸
  • فسق: نشانه هاى فسق ۲۵، ۲۶
  • قرآن: پیشگویى قرآن ۱۱
  • کافران: منشأ شکست کافران ۷; وعده شکست کافران ۴; وعده هلاکت کافران ۳
  • کفر: آثار کفر ۲۵; شکست کفر ۱۱
  • کفران: آثار کفران نعمت ۲۶
  • گمراهى: نشانه هاى گمراهى ۲۵، ۲۶
  • مؤمنان: امنیت مؤمنان ۱۴، ۲۰; پیروزى مؤمنان ۷، ۲۰; ترس مؤمنان صدراسلام ۱۷; توحید عبادى مؤمنان ۱۹; خلافت مؤمنان ۶، ۲۰; رفع ترس از مؤمنان ۱۴; زمینه امنیت مؤمنان۲۱; زمینه پیروزى مؤمنان ۲۱; زمینه حاکمیت مؤمنان۲۱; فلسفه خلافت مؤمنان ۲۲; ناامنى مؤمنان صدراسلام ۱۷; وعده به مؤمنان ۳، ۹، ۱۰، ۱۴، ۱۶، ۱۹، ۲۰; وعده پیروزى مؤمنان ۴; وعده حاکمیت مؤمنان ۲، ۴; وعده خلافت مؤمنان ۱، ۲
  • مسلمانان: صدراسلام ۳، ۹، ۱۶، ۲۰
  • مشرکان: وعده هلاکت مشرکان ۳
  • نعمت: نعمت امنیت ۲۶; نعمت حاکمیت دیندارى ۲۶

منابع

  1. البرهان فی تفسیر القرآن.
  2. تفسیر کشف الاسرار.
  3. تفسیر طبرانى و المستدرک از حاکم.
  4. تفسیر ابن ابى حاتم.