القمر ١٦
ترجمه
| القمر ١٥ | آیه ١٦ | القمر ١٧ | ||||||||||||||
| ||||||||||||||||
معنی کلمات و عبارات
«فَکَیْفَ کَانَ ...»: آیه برای تهدید کافرانی است که راه کفار زمان نوح را می‌سپردند. استفهام برای دریافت اقرار از مخاطبان است. «نُذُرِی»: (نگا: قمر / . ضمیر متکلم (ی) برای تخفیف حذف شده است.
تفسیر
- آيات ۹ - ۴۲، سوره قمر
- وجه تكرار تكذيب در آيه : ((كذبت قلبهم قوم نوح فكذبوا عبدنا...))
- بيان چگونگى و فور آب بر سراسر زمين پس از نفرين نوح عليه السلام
- توضيحى درباره اين كه راجع به كشتى نوح (عليه السلام ) فرمود: ((و لقد تركناهاآية ...))
- معناى ((ذكر)) و مقصود از تيسير قرآن براى آن ذكر
- بيان كيفيت عذاب قوم عاد
- ۱ سعادت و نحوست ايام (از نظر عقل ، قرآن و سنت )
- سعادت و نحوست در آيات قرآن كريم
- سعادت و نحوست در احاديث و روايات
- نمونه اى از احاديث ائمه اطهار عليه السلام كه دلالت بر عدم نحوست ذاتى زمان مى كند
- رواج عقيده به سعادت و نحوست ايام در بين اهل سنت وحمل روايات وارده از طرق شيعه در اين باره بر تقيه
- ۲ سعادت و نحوست كواكب (از نظر عقل و شرع )
- اقوال منجمين درباره ارتباط كواكب با حوادث زمينى
- اقسام رواياتى كه در اين باره وارد شده اند
- حمل آن دسته روايات كه بر سعد و نحس بودن بعضى كواكب دلالت دارند بر تقيه ووجوهى ديگر در اين باره
- ۳ تفال خوب و بد
- بيان اينكه تاءثير تفال و تطير مربوط به حالت نفسانى كسى است كهتفال و تطير مى كند
- نهى از فال بد زدن و توصيه توكل بر خدا در موارد تطير
- بحث از ساير امورى كه در نظر عامه مردم شوم و نحس است
- مقصود از تكذيب قوم ثمود به ((نذر))
- ناقه صالح و آزمايش الهى قوم ثمود
- سرگذشت قوم لوط عذابى كه دامنگيرشان شد
- (چند روايت در ذيل برخى آيات گذشته )
نکات آیه
۱ - سرگذشت قوم نوح، دلیلى بر حقانیت عذاب ها و هشدارهاى خداوند (فکیف کان عذابى و نذر) خداوند، پس از بیان هلاکت قوم نوح، با پرسشى انسان ها را به این حقیقت متوجه ساخته است که: «آنان ببینند چگونه عذاب ها و انذارهاى ما تحقق پذیرفت و عملى گردید».
۲ - ترغیب مردم از سوى خداوند، براى اندیشه کردن در سرنوشت هلاکت بار قوم نوح (کذّبت قبلهم قوم نوح ... فکیف کان عذابى و نذر)
۳ - تفکر در تاریخ پیامبران و امت هاى پیشین، راهگشاى انسان در فهم حقانیت هشدارهاى خداوند (فکیف کان عذابى و نذر)
۴ - عذاب الهى، در مورد قوم نوح، پس از انذارهاى مکرر و اتمام حجت بر آنان بود.* (فکیف کان عذابى و نذر) عطف «نذر» بر «عذابى»، ممکن است بیانگر این معنا باشد که عذاب الهى، در حق کافران، بدون انذارهاى مکرر و اتمام حجت نبوده است. گفتنى است که «نذر» جمع «نذیر» است و «نذیر» بر دو معنا اطلاق مى شود: «انذار» و «منذر». ظاهراً در آیه شریفه معناى اول (انذارها) اراده شده است.
موضوعات مرتبط
- اتمام حجت: آثار اتمام حجت ۴
- تفکر: آثار تفکر در تاریخ اقوام پیشین ۳; آثار تفکر در تاریخ انبیا ۳; تشویق به تفکر ۲; تفکر در فرجام قوم نوح ۲
- خدا: آثار انذارهاى خدا ۴; اتمام حجت خدا ۴; تشویقهاى خدا۲; حقانیت انذارهاى خدا ۱; حقانیت عذابهاى خدا ۱; زمینه فهم حقانیت انذارهاى خدا ۳; قانونمندى عذابهاى خدا ۴
- قوم نوح: اتمام حجت بر قوم نوح ۴; انذارهاى قوم نوح ۴; تاریخ قوم نوح ۱، ۴; عذاب قوم نوح ۴
