محمد ٣٤
ترجمه
محمد ٣٣ | آیه ٣٤ | محمد ٣٥ | ||||||||||||||
|
معنی کلمات و عبارات
«مَاتُوا وَ هُمْ کُفَّارٌ»: در حال کفر از جهان بروند و بمیرند. «لَن یَغْفِرَ اللهُ لَهُمْ»: خداوند ایشان را به سبب شرک و کفرشان هرگز نخواهد بخشید (نگا: نساء / ).
تفسیر
- آيات ۳۳ - ۳۸ سوره محمد
- مقصود از اطاعت خدا و اطاعت رسول (ص ) و مفاد جمله : ((لا تبطلوا اعمالكم )) در آيه : ((ياايها الذين امنوا اطيعوا اللّه ...))
- گقتار بعضى از مفسرين در خصوص مراد از ((ابطالاعمال ))
- نهى از سازش و متاركه جنگ ، معناى جمله ((و لن يتركم اعمالكم ))
- نكوهش بخل ورزندگان از انفاق مال در راه خدا
- (رواياتى درباره : ابطالاعمال ، صلح نكردن با كفار، و استبدال قومى ديگر - و ان تتولوايستبدل قوما غيركم ...)
نکات آیه
۱- مرگ کافران مخالف راه خدا در حال کفر، مایه محرومیت ابدى از عفو و رحمت الهى (إنّ الذین کفروا و ... فلن یغفر اللّه لهم)
۲- امکان شمول عفو الهى، نسبت به کافران حق ستیز، به شرط توبه و پشیمانى قبل از مرگ (إنّ الذین کفروا و ... ثمّ ماتوا و هم کفّار فلن یغفر اللّه لهم) از مفهوم آیه شریفه، استفاده مى شود که اگر کافر معاند در حال کفر نمیرد و قبل از مرگ توبه کند، مشمول «لن یغفر اللّه» نخواهد بود.
۳- حکم کافرانِ غیر معاند، متمایز از کافران ستیزه جو، در برخوردارى از عفو الهى (إنّ الذین کفروا و صدّوا ... فلن یغفر اللّه لهم) بنابراین که قید «و صدّوا عن سبیل اللّه» احترازى باشد; مفهوم آیه این مى شود که اگر شخص کافر، ستیزه جویى با دین نداشته باشد، محکوم به «لن یغفر اللّه» نخواهد بود.
۴- کافرانى که تا آخرین لحظه زندگى در حال عناد و ستیز با دین باشند، محکوم به عذاب ابدى خواهند بود. (إنّ الذین کفروا و صدّوا ... فلن یغفر اللّه لهم) لازمه قطعى «لن یغفر اللّه» باقى ماندن همیشگى در عذاب الهى است.
۵- اطاعت نداشتن از خدا و رسول او، منتهى به عنادورزى با دین و محرومیت ابدى از غفران الهى * (یأیّها الذین ءامنوا أطیعوا اللّه و ... إنّ الذین کفروا و ... فلن یغفر اللّه لهم) از ارتباط «أطیعوا اللّه و...» با «إنّ الذین کفروا و...»، مطلب بالا استفاده مى شود.
۶- نقش اعمال خود انسان، در محرومیت او از رحمت و غفران بى کران الهى (إنّ الذین کفروا و صدّوا ... فلن یغفر اللّه لهم) «فا» در «فلن یغفر اللّه» مى رساند که عدم غفران، نتیجه فعل خود کافران است (کفروا و صدّوا)
۷- لحظه مرگ، لحظه بسته شدن راه توبه و پایان یافتن فرصت بازگشت به سوى خدا (ثمّ ماتوا و هم کفّار فلن یغفر اللّه لهم)
۸- هشدار خداوند به کافران دین ستیز، نسبت به از دست دادن فرصت توبه (إنّ الذین کفروا و صدّوا عن سبیل اللّه ثمّ ماتوا و هم کفّار فلن یغفر اللّه لهم) لحن آیه شریفه از یک سو تهدید و از سوى دیگر دربردارنده هشدار به کافران است که کار خویش را به جایى نرسانند که راه توبه بر رویشان بسته باشد.
موضوعات مرتبط
- آمرزش: عوامل محرومیت از آمرزش ۱، ۵، ۶
- توبه: اهمیت توبه ۸; فرصت توبه ۷; وقت توبه ۲
- حق: آثار توبه حق ستیزان ۲; زمینه آمرزش حق ستیزان ۲
- خدا: آمرزشهاى خدا ۵; عوامل محرومیت از رحمت خدا ۱، ۶; وسعت آمرزشهاى خدا ۲; هشدارهاى خدا ۸
- دین: عذاب دین ستیزان ۴; عوامل دشمنى با دین ۵; هشدار به دین ستیزان ۸
- عذاب: اهل عذاب ۴; جاودانان در عذاب ۴
- عصیان: آثار عصیان از خدا ۵; آثار عصیان از محمد(ص) ۵
- عمل: آثار عمل ۶
- فرصت: استفاده از فرصت ۸
- کافران: آثار توبه کافران ۲; آمرزش کافران ذمى ۳; آمرزش کافران محارب ۳; زمینه آمرزش کافران ۲; عذاب کافران محارب ۴; عوامل محرومیت کافران ۱; مرگ کافران ۱; هشدار به کافران ۸
- کفر: آثار کفر ۱
- مرگ: آثار مرگ با کفر ۱; نقش مرگ ۷