الكهف ٨٩
از الکتاب
ترجمه
الكهف ٨٨ | آیه ٨٩ | الكهف ٩٠ | ||||||||||||||
|
تفسیر
- آيات ۸۳ -۱۰۲، سوره كهف
- معناى ((عين حمئة (( وبيان موقعيت جغرافيائى آن
- ظالمان را عذاب مى كنيم ومؤ منان صالح العمل را جزاى حسنى است
- ساختن سد به وسيله ذوالقرنين
- بكار بردن قطعه هاى آهن در ساختن سدى محكم توسط ذوالقرنين
- وجوهى كه در بيان مراد آيه شريفه : ((افحسب الذين كفروا ان يتخذوا عبادى من دونىاولياء...(( گفته شده است
- بحث روايتى
- اختلافاتى كه جهاد متعدد در روايات مربوط به ذوالقرنين وجود دارد
- دوروايت اميرالمؤ منين على (ع ) درباره ذوالقرنين
- حديثى از امام صادق (ع ) درباره آفتاب وطلوع وغروب آن
- رواياتى در ذيلبرخى جملات آيات راجع به ذوالقرنين
- بحثى قرآنى وتاريخى پيرامون داستان ذوالقرنين در چندفصل
- ۱ - داستان ذوالقرنين در قرآن
- ۲ - داستان ذوالقرنين وسد وياجوج وماجوج از نظر تاريخ
- ۳- ذوالقرنين كيست وسدش كجا است ؟ اقوال مختلف در اين باره
- نظر بعضى كه ذوالقرنين را همان اسكندر مقدونى دانسته اند وردّ آن
- نظر جمعى از مورخين كه ذوالقرنين را مردى عرب از ملوك يمن دانسته اند
- سخن بعضى در اثبات اينكه ذوالقرنين ، كورش ، پادشاه هخامنشى ايران ، وياءجوجوماءجوج ، اقدام مغول بوده اند
- بحث مفسرين ومورخين پيرامون قوم ياءجوج وماءجوج وحوادث مربوط به آنها
نکات آیه
۱- ذوالقرنین، پس از اقامه نظام عادلانه دینى در میان ساحل نشینان غرب، به سوى شرق سرزمین خویش حرکت کرد. (ثمّ أتبع سببًا . حتّى إذا بلغ مطلع الشمس)
۲- ذوالقرنین در ادامه سفرهایش، از امکانات خویش در جهت گسترش حکومت و دین الهى، بهره گرفت. (ثمّ أتبع سببًا)
۳- سفر به نقاط مختلف زمین و محدود نساختن تلاش خویش به منطقه اى خاص، در دیدگاه قرآن، امرى پسندیده و ستوده است. (ثمّ أتبع سببًا)
روایات و احادیث
۴- «عن أمیرالمؤمنین(ع): ...«ثمّ أتبع سبباً» ذوالقرنین من الشمس سبباً ; از امیرالمؤمن ین(ع) در توضیح این سخن خدا: «ثمّ أتبع سبباً» روایت شده: ذوالقرنین، از خورشید، به عنوان یک سبب بهره گرفت».[۱]
موضوعات مرتبط
- ارزشها ۳:
- ذوالقرنین: امکانات ذوالقرنین ۲، ۴; حکومت دینى در دوران ذوالقرنین ۱; دومین مسافرت ذوالقرنین ۱; ذوالقرنین در مشرق ۱; ذوالقرنین و خورشید ۴; قصه ذوالقرنین ۱، ۲، ۴; گسترش حکومت ذوالقرنین ۲
- سرزمینها: حکومت در مغرب سرزمین ذوالقرنین ۱
- عمل: عمل پسندیده ۳
- مسافرت: ارزش مسافرت ۳
منابع
- ↑ تفسیر عیاشى، ج ۲، ص ۳۴۲، ح ۷۹; نورالثقلین، ج ۳، ص ۲۹۸، ح ۲۱۵.