فصلت ١٢

از الکتاب
نسخهٔ تاریخ ‏۲۹ آبان ۱۳۹۲، ساعت ۰۷:۱۴ توسط 127.0.0.1 (بحث) (Edited by QRobot)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)


ترجمه

در این هنگام آنها را بصورت هفت آسمان در دو روز آفرید، و در هر آسمانی کار آن (آسمان) را وحی (و مقرّر) فرمود، و آسمان پایین را با چراغهایی [= ستارگان‌] زینت بخشیدیم، و (با شهابها از رخنه شیاطین) حفظ کردیم، این است تقدیر خداوند توانا و دانا!

|پس آنها را در دو روز [يا دوره‌] هفت آسمان كرد و در هر آسمانى كار [مربوط به‌] آن را وحى كرد، و آسمان نزديك‌تر را به چراغ‌ها آذين كرديم و حفاظت [نموديم‌]. اين تدبير آن نيرومند داناست
پس آنها را [به صورت‌] هفت آسمان، در دو هنگام مقرّر داشت و در هر آسمانى كار [مربوط به‌] آن را وحى فرمود، و آسمان [اين‌] دنيا را به چراغها آذين كرديم و [آن را نيك‌] نگاه داشتيم؛ اين است اندازه‌گيرى آن نيرومند دانا.
آن گاه نظم هفت آسمان را در دو روز استوار فرمود و در هر آسمانی (نظم) امرش را وحی فرمود، و آسمان (محسوس) دنیا را به چراغهای رخشنده (مهر و ماه و انجم) زیب و زیور دادیم و آن را (از ورود شیاطین) حفظ کردیم. این (نظام آسمان و زمین) تقدیر خدای مقتدر داناست.
پس آنها را در دو روز به صورت هفت آسمان به انجام رسانید [و محکم و استوار ساخت]، و در هر آسمانی کار آن را وحی کرد، و آسمان دنیا را با چراغ هایی آرایش دادیم و [از استراق سمع شیطان ها] حفظ کردیم، این است اندازه گیری توانای شکست ناپذیر و دانا.
آنگاه هفت آسمان را در دو روز پديد آورد. و در هر آسمانى كارش را به آن وحى كرد. و آسمان فرودين را به چراغهايى بياراستيم و محفوظش داشتيم. اين است تدبير آن پيروزمند دانا.
آنگاه آنها را به صورت آسمانهای هفت‌گانه در دو روز استوار کرد و در هر آسمانی امرش را وحی کرد، و آسمان دنیا را به چراغها[ی ستارگان‌] آراستیم و آن را محفوظ داشتیم، این اندازه آفرینی [خداوند] پیروزمند داناست‌
آنگاه آنها را- كه به صورت دود بودند- در دو روز، هفت آسمان بساخت و در هر آسمانى فرمان- يا كار- آن را وحى كرد، و آسمان دنيا- نزديكتر- را به چراغهايى- ستارگان- بياراستيم و [آن را] نگاه داشتيم- از آسيب و خلل، يا از ورود شياطين- اين است [آفريدن و] اندازه‌نهادن آن بى‌همتا تواناى دانا.
آن گاه آنها را به صورت هفت آسمان در دو روز به انجام رساند، و در هر آسمانی فرمان لازمه‌اش را صادر (و نظام و تدبیر خاصّی مقرّر) فرمود (و مخلوقات و موجودات متناسب با آنجا را آفرید). آسمان نزدیک را با چراغهای بزرگی (از ستارگان درخشان و تابان) بیاراستیم و (آن را کاملاً از آفات و استراق سمع شیاطین) محفوظ داشتیم. این (امور مذکوره، اعم از آفرینش جهان هستی و دوران شکل‌گیری و نظم دقیق، برجوشیده از) برنامه‌ریزی خداوند بسیار توانا و بس آگاه است.
پس آنها را (به صورت) هفت آسمان، در دو روز [:زمان] مقرّر داشت و در هر آسمان کار (مربوط به) آن را وحی فرمود. و آسمان نزدیکتر را به چراغ‌هایی (از ستارگان) بیاراستیم و (نیز) برای نگهبانی (از دزدان آسمانی). این است اندازه‌گیری آن عزیز بسیار دانا.
پس گذراند آنها را هفت آسمان در دو روز و وحی کرد در هر آسمانی امر آن را و آراستیم آسمان نزدیک را به چراغهائی و نگهبانی را این است کارپردازی خداوند عزّتمند دانا


فصلت ١١ آیه ١٢ فصلت ١٣
سوره : سوره فصلت
نزول :
اطلاعات آماری
تعداد کلمات : ٢٢
تعداد حروف :

معنی کلمات و عبارات

«قَضَاهُنَّ»: فعل (قَضی) به معنی: به انجام رسانید. به پایان برد. ضمیر (هُنَّ) به سماء برمی‌گردد که متضمّن معنی سماوات است. یا به (سماوات) بعد از خود برمی‌گردد. در صورت اوّل (سَبْعَ) حال (هُنَّ) و در صورت دوم تمییز و مفسّر آن است (نگا: روح المعانی، بیضاوی، ابن جُزَیّ). «أَمْرَهَا»: کار و بار مربوط به آن را. مخلوقات و موجودات و نظم و نظام آن را. «السَّمَآءَ الدُّنْیَا» (نگا: صافّات / . «مَصَابِیحَ»: چراغها. مراد کواکب است (نگا: صافّات / . «حِفْظاً»: نگاهداری. مفعول مطلق فعل محذوف (حَفِظْنَا) است که عطف بر فعل (زَیَّنَّا) است. در اصل چنین‌است: وَ حَفِظْنَاحِفْظاً. «ذلِکَ تَقْدِیرُ ...»: (نگا: انعام / ، یس / ). یادآوری: خداوند در هفت مورد قرآن، ادوار خلقت آسمانها و زمین را شش دوره ذکر فرموده‌اند (نگا: اعراف / ، یونس / هود / فرقان / ، سجده / ق / ، حدید / .

آیات مرتبط (تعداد ریشه‌های مشترک)

تفسیر

نکات آیه

۱ - خداوند، جهان آفرینش را به صورت هفت آسمان بیاراست و نظام بخشید. (فقضهنّ سبع سموت)

۲ - شکل گیرى آسمان هاى هفتگانه در دو روز (دو مرحله)، به اراده خداوند بود. (فقضهنّ سبع سموت فى یومین)

۳ - هر یک از آسمان هاى هفتگانه، داراى امر و تدبیر ویژه خود (و أوحى فى کلّ سماء أمرها)

۴ - نظام آسمان ها، تحت هدایت وحى الهى (امر و تدبیر خداوند) (و أوحى فى کلّ سماء أمرها)

۵ - نظام اداره هر آسمان مستقل و بى نیاز از دیگر عوالم * (و أوحى فى کلّ سماء أمرها)

۶ - ستارگان، زینت بخش آسمان دنیا (نزدیک ترین آسمان به زمین) (و زیّنا السّماء الدّنیا بمصبیح)

۷ - ستارگان، چراغ هاى آسمان اول و زیبایى بخش آن (و زیّنا السّماء الدّنیا بمصبیح) «مصباح» (مفرد «مصابیح») به معناى چراغ است و مراد از آن ستاره مى باشد.

۸ - زیبایى و آراستگى، نمودى از حرکت طبیعى آسمان ها در جهت فرمان خدا * (قالتا أتینا طائعین ... و زیّنا السّماء الدّنیا بمصبیح) به کار بردن واژه «زیّنّا» به جاى واژه هاى دیگر، نشانگر مطلب یاد شده است. گفتنى است ارتباط «زیّنّا» با تعبیر «أتینا طائعین» مى رساند که زیبایى نتیجه حرکت و شکل گیرى طبیعى همراه با رغبت و میل است.

۹ - آسمان دنیا، ایمن و محفوظ از آسیب ها، در پرتو اراده الهى (و زیّنا السّماء الدّنیا بمصبیح و حفظًا) «حفظاً» مفعول مطلق براى فعل مقدر «حفظنا» است; یعنى، «حفظنا السّماء الدّنیا حفظاً».

۱۰ - نظام آفرینش، بر اساس تقدیر و تنظیمى سنجیده و آگاهانه (ذلک تقدیر العزیز العلیم)

۱۱ - آفرینش و تدبیر آسمان ها و زمین، جلوه اى از علم و قدرت الهى است. (ذلک تقدیر العزیز العلیم)

۱۲ - زیبایى و ایمنى آسمان، نشانى از عزت و علم الهى است. (و زیّنا السّماء ... و حفظًا ذلک تقدیر العزیز العلیم)

۱۳ - خداوند، عزیز (قدرتمند شکست ناپذیر) و علیم (داراى علمى بى کران) است. (العزیز العلیم)

۱۴ - توجه به آفرینش زمین و آسمان و مراحل آن، عامل پى بردن انسان به قدرت و علم نامحدود خداوند (أئنّکم لتکفرون بالّذى خلق ... ذلک تقدیر العزیز العلیم)

۱۵ - قدرت و آگاهى، پشتوانه مدیریت و تدبیر شایسته (خلق الأرض ... ذلک تقدیر العزیز العلیم) آمدن صفت «عزیز» و «علیم» پس از بیان آسمان، زمین و... اشاره به این واقعیت دارد که آفرینش زیبا و مستحکم، تکیه بر قدرت و علم دارد.

۱۶ - مطالعه کتاب آفرینش، از راه هاى خدا شناسى است. (قل أئنّکم لتکفرون بالّذى خلق ... ذلک تقدیر العزیز العلیم)

۱۷ - سامان دادن آسمان هاى هفتگانه، تدبیر امور آنها و آفرینش ستارگان و نگهبانى از آسمان ها، جلوه اى از ربوبیت خدا و نشانه یکتایى او در تدبیر هستى است. (ذلک ربّ العلمین ... فقضهنّ سبع سموت)

موضوعات مرتبط

  • آسمان: آسمان اول ۶، ۹; آسمان هاى هفتگانه ۱، ۲; استقلال آسمان ها ۵; تزیین آسمان ها ۸; تدبیر آسمان ۵، ۱۱; تدبیر آسمان هاى هفتگانه ۳، ۱۷; تعداد آسمان ها ۱; چراغهاى آسمان ۶، ۷; خلقت آسمان ها ۱، ۱۱; زیبایى آسمان ۱۲; عوامل مصونیت آسمان ۹; گردش آسمان ها ۸; محافظت از آسمان ها ۱۷; مراحل خلقت آسمان ۲، ۱۴; مصونیت آسمان ۱۲; منشأ تدبیر آسمان ۴; منشأ زیبایى آسمان ۷; نشانه هاى انقیاد آسمان ها ۸
  • آفرینش: تقدیر آفرینش ۱۰; عوالم آفرینش ۵; قانونمندى آفرینش ۱۰; مطالعه آفرینش ۱۶
  • اسماء و صفات: عزیز ۱۳; علیم ۱۳
  • اعداد: عدد دو ۲
  • توحید: توحید افعالى ۱۲، ۱۴; نشانه هاى توحید ربوبى ۱۷
  • جهان بینى: جهان بینى توحیدى ۱۷
  • خدا: آثار اراده خدا ۲، ۹; افعال خدا ۱; حاکمیت اوامر خدا ۸; خالقیت خدا ۱; راههاى خدا شناسى ۱۶; ربوبیت خدا ۴; عوامل شناخت علم خدا ۱۴; عوامل شناخت قدرت خدا ۱۴; نشانه هاى عزت خدا ۱۲; نشانه هاى علم خدا ۱۱، ۱۲; نشانه هاى قدرت خدا ۱۱; وسعت علم خدا ۱۴
  • ذکر: آثار ذکر خلقت آسمان ۱۴; آثار ذکر خلقت زمین ۱۴
  • زمین: تدبیر زمین ۱۱; خلقت زمین ۱۱; مراحل خلقت زمین ۱۴
  • زیبایى: ابزار زیبایى ۷
  • زینت: ابزار زینت ۶
  • ستارگان: خلقت ستارگان ۱۷; نقش ستارگان ۶، ۷
  • شناخت: منابع شناخت ۱۶
  • علم: آثار علم ۱۵
  • قدرت: آثار قدرت ۱۵
  • مدیریت: زمینه مدیریت ۱۵
  • وحى: نقش وحى ۴; هدایتگرى وحى ۴

منابع