لقمان ١٣

از الکتاب
نسخهٔ تاریخ ‏۲۹ آبان ۱۳۹۲، ساعت ۰۶:۳۷ توسط 127.0.0.1 (بحث) (Edited by QRobot)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)


ترجمه

(به خاطر بیاور) هنگامی را که لقمان به فرزندش -در حالی که او را موعظه می‌کرد- گفت: «پسرم! چیزی را همتای خدا قرار مده که شرک، ظلم بزرگی است.»

|و هنگامى كه لقمان به پسر خود در حالى كه او را پند مى‌داد، گفت: اى پسرك من! به خدا شرك مورز كه به راستى شرك، ظلم بزرگى است
و [ياد كن‌] هنگامى را كه لقمان به پسر خويش -در حالى كه وى او را اندرز مى‌داد- گفت: «اى پسرك من، به خدا شرك مياور كه به راستى شرك ستمى بزرگ است.»
و (یاد کن) وقتی که لقمان در مقام پند و موعظه به فرزندش گفت: ای پسر عزیزم، هرگز شرک به خدا نیاور که شرک بسیار ظلم بزرگی است.
و [یاد کن] هنگامی که لقمان به پسرش در حالی که او را موعظه می کرد، گفت: پسرکم! به خدا شرک نورز، بی تردید شرک ستمی بزرگ است.
و لقمان به پسرش گفت -و او را پند مى‌داد- كه: اى پسرك من، به خدا شرك مياور، زيرا شرك ستمى است بزرگ.
و چنین بود که لقمان به پسرش -که پندش می‌دادگفت فرزندم به خداوند شرک میاور، چرا که شرک ستم بزرگی است‌
و [ياد كن‌] آنگاه كه لقمان پسر خويش را پند همى داد كه: اى پسرك من، به خدا انباز مگير، كه انبازگرفتن [با خداى‌] هر آينه ستمى بزرگ است.
(یادآور شو) زمانی را که لقمان به پسرش گفت - در حالی که او را پند می‌داد - پسر عزیزم! (چیزی و کسی را) انباز خدا مکن، واقعاً شرک ستم بزرگی است.
و چون لقمان به پسرش - در حالی که وی او را اندرز می‌داد - گفت: «ای پسرکم! به خدا شرک میاور، به‌راستی شرک همواره ستمی بزرگ است.»
و گاهی که گفت لقمان به فرزند خود و اندرزش همی‌داد ای پسرک من شرک نورز به خدا همانا شرک است ستمی بزرگ‌


لقمان ١٢ آیه ١٣ لقمان ١٤
سوره : سوره لقمان
نزول :
اطلاعات آماری
تعداد کلمات : ١٧
تعداد حروف :

معنی کلمات و عبارات

«بُنَیَّ»: مصغّر ابن است و به (ی) متکلّم اضافه شده است.

آیات مرتبط (تعداد ریشه‌های مشترک)

تفسیر

نکات آیه

۱ - مواعظ لقمان به پسرش، شایسته یادآورى است. (و إذ قال لقمن لإبنه و هو یعظه) بنابراین احتمال که «إذ» متعلق به «اُذکر» مقدر باشد، این نکته به دست مى آید.

۲ - اهتمام پدر به تربیت دینى و اصلاح فرزند خویش، امرى بایسته و پسندیده است. (و إذ قال لقمن لإبنه و هو یعظه) از این که خداوند، پند دادن لقمان به پسرش را، امرى شایسته یادآورى مى داند، استفاده مى شود که چنین اهتمامى، عملى شایسته است.

۳ - ضرورت آمیخته شدن نصیحت و هدایت کردن با محبت و تحریک احساس و عاطفه مخاطب (قال لقمن لإبنه و هو یعظه یبنىّ) مصغّر آوردن «بُنىّ» براى مهرورزى و شفقت است و از آن، نکته یاد شده، استفاده مى شود.

۴ - موعظه لقمان به پسرش درباره لزوم پرهیز از شرک، نمودى از حکمت وى بود. (لقد ءاتینا لقمن ... و إذ قال لقمن لإبنه ... لاتشرک باللّه) اگر «إذ» متعلق به «آتینا» باشد، برداشت بالا به دست مى آید.

۵ - توصیه به اجتناب از شرک، مهم ترین نصیحت لقمان به پسر خویش بود. (و إذ قال لقمن لإبنه و هو یعظه یبنىّ لاتشرک باللّه) از آن جایى که نهى «لاتشرک» نخستین توصیه از وصایاى لقمان به فرزندش است، استفاده مى شود که آن، مهم ترین است.

۶ - متمرکز ساختن ذهن مخاطب و شنونده، در موعظه و تبلیغ، امرى لازم است. (و هو یعظه یبنىّ) مخاطب قرار دادن فرزند، با «یا»ى ندا، هنگام موعظه، مى تواند به منظور نکته یاد شده باشد تا موعظه، اثر خود را ببخشد.

۷ - قانع کردن فکر مخاطب، با برهانى محکم، هنگام دعوت به توحید، از روش هاى هدایتى قرآن کریم (لاتشرک ... إنّ الشرک لظلم)

۸ - گرایش دادن فرزند به بینش توحیدى، از وظایف پدر است. (قال لقمن لإبنه ... یبنىّ لاتشرک باللّه)

۹ - موعظه انسان ها با منطق و برهانى محکم، براى توجه دادن آنان به توحید عملى حکیمانه است. (و لقد ءاتینا لقمن الحکمة ... إذ قال لقمن لإبنه... لاتشرک باللّه إنّ الشرک لظلم عظیم)

۱۰ - شرک، ظلمى بس بزرگ است. (إنّ الشرک لظلم عظیم)

۱۱ - قبیح بودن ظلم، امرى شناخته شده براى افراد بشر است. (إنّ الشرک لظلم عظیم) از این که گفته شده: «از شرک به خاطر ظالمانه بودن اش، باید پرهیز کرد.» و قبیح بودن شرک را، به خاطر ظلم بودن آن معرفى کرده، استفاده مى شود که قبح و زشتى ظلم، امرى شناخته شده است.

۱۲ - ظالمانه بودن شرک، دلیل لزوم اجتناب از آن است. (لاتشرک باللّه إنّ الشرک لظلم عظیم)

۱۳ - اجتناب از هر عمل و عقیده ظالمانه، امرى لازم است. (لاتشرک باللّه إنّ الشرک لظلم عظیم) تعلیلِ نهى از شرک به ظالمانه بودن آن، حکایت دارد که ظلم، چیزى است که باید اجتناب شود.

موضوعات مرتبط

  • پدر: مسؤولیت پدر ۸
  • تبلیغ: اقناع مخاطب در تبلیغ ۷; روش تبلیغ ۶
  • تربیت: اهمیت تربیت دینى ۲
  • توحید: برهان در دعوت به توحید ۷; دعوت به توحید ۹; روش دعوت به توحید ۷
  • حکمت: موارد حکمت ۹
  • ذکر: ذکر مواعظ لقمان ۱
  • شرک: اجتناب از شرک ۴; اهمیت اجتناب از شرک ۵; دلایل اجتناب از شرک ۱۲; ظلم شرک ۱۰، ۱۲
  • ظلم: اجتناب از ظلم ۱۳; ظلم بزرگ ۱۰; موارد ظلم ۱۰; وضوح قبح ظلم ۱۱
  • عقیده: اجتناب از عقیده ظالمانه ۱۳
  • عمل: عمل پسندیده ۲
  • فرزند: اهمیت تربیت فرزند ۲; تربیت دینى فرزند ۸
  • لقمان: پسر لقمان ۵; مواعظ لقمان ۴، ۵; مهمترین مواعظ لقمان ۵; نشانه هاى حکمت لقمان ۴
  • موعظه: برهان در موعظه ۹; تمرکز ذهن در موعظه ۶; تهییج عواطف در موعظه ۳; روش موعظه ۳، ۶، ۹; محبت در موعظه۳
  • هدایت: روش هدایت ۷

منابع

برگرفته از «https://www.alketab.org/index.php?title=لقمان_١٣&oldid=14409»