الأنبياء ٨
ترجمه
| الأنبياء ٧ | آیه ٨ | الأنبياء ٩ | ||||||||||||||
| ||||||||||||||||
معنی کلمات و عبارات
«جَسَداً»: مراد کالبد و پیکری است که مانند فرشتگان به غذا نیازمند نباشد.
آیات مرتبط (تعداد ریشه‌های مشترک)
وَ مَا أَرْسَلْنَا مِنْ قَبْلِکَ إِلاَّ... (۱) وَ مَا جَعَلْنَا لِبَشَرٍ مِنْ قَبْلِکَ... (۲) وَ قَالُوا مَا لِهٰذَا الرَّسُولِ... (۳) وَ مَا أَرْسَلْنَا قَبْلَکَ مِنَ... (۴) وَ مَا أَرْسَلْنَا قَبْلَکَ مِنَ... (۴)
وَ مَا أَرْسَلْنَا مِنْ قَبْلِکَ إِلاَّ... (۱) أَوْ يُلْقَى إِلَيْهِ کَنْزٌ أَوْ... (۲)
تفسیر
- آيات ۱ - ۱۵ سوره انبياء
- غرض و مفاد كلى سوره مباركه انبياء
- معناى نزديك شدن حساب -قيامت -به مردم (اقترب للناس حسابهم )
- وجوهى كه درباره جمع بين غفلت (كه متضمن عدم توجه است ) و اعراض (كه مستلزم توجه است ) در جمله : ((و هم فى غفلة معرضون (( گفته شده است
- گفتارى پيرامون معناى حدوث و قدم كلام (در ذيل آيه :((و ما ياءتيهم من ذكر من ربهم محدث ...((
- تجزيه و تحليل حقيقت و واقعيت ((كلام -سخن (( و بيان اينكه قديم بودن كلام متصورنيست
- آيا كلام از جهت كلام بودن ، فعل متكم است يا صفت او يا هيچكدام ؟
- اشاره به معنايى ديگر براى كلام از جهت اينكه مكنونات ضماير را كشف مى كند
- بيان اينكه بحث درباره حدوث و قدم قرآن بى مورد بوده است
- نقل سخنان و افترائات مكذبان پيامبر اكرم (صلى الله عليه و آله ) در تكذيب و انكار آنحضرت (صلى الله عليه و آله )
- ترقى درجه به درجه افترائات كفار عليه پيامبر اسلام (ص )
- پاسخ خداوند به احتجاج مشركين بر نفى نبوت به بشر بودن پيامبر(ص )
- انحلال آيه شريفه به دو حجت حلى و نقضى
- مقصود از ((ذكر(( و ((اهل ذكر(( در (فسئلوااهل الذكر)
- بحث روايتى (حديثى از امام رضا عليه السلام درباره حادث و قديم بودن كلام خدا
- مقصود از اهل الذكر در آيه (فسئلوا اهل الذكر)اهل بيت عليهم السلام است
نکات آیه
۱- بدن پیامبران همانند دیگر انسان ها، نیازمند به تغذیه است. (و ما جعلنهم جسدًا لایأکلون الطعام )
۲- پیامبران و مردم، در ویژگى هاى جسمانى و نیازهاى بشرى همانند و همسان اند. (و ما جعلنهم جسدًا لایأکلون )
۳- پیامبران مانند دیگر انسان ها، از حیات جاوید در دنیا برخوردارنبودند. (و ما جعلنهم جسدًا ... ما کانوا خلدین )
۴- بى نیازى پیامبران از تغذیه و جاودانگى آنان در دنیا، پندار باطل مشرکان (و ما جعلنهم جسدًا لایأکلون الطعام و ما کانوا خلدین)
۵- فناپذیرى و احتیاج به خوراک، از عوارض جسم انسان است. (و ما جعلنهم جسدًا لایأکلون الطعام و ما کانوا خلدین) آمدن لفظ «جسد» و آن گاه توصیف کردن پیامبران به این که آنان خوراک مى خوردند و مى مردند; بیانگر این نکته است که این دو صفت مربوط به جسمانى بودن وجود انبیا است; زیرا این جسم آدمى است که نیاز به خوراک دارد و فناپذیر است، نه روح آدمى.
۶- مرگ، سرنوشت گریزناپذیر حتى براى پیامبران (و ما کانوا خلدین )
موضوعات مرتبط
- انبیا: بشر بودن انبیا ۱، ۲، ۳; جاودانگى انبیا ۴; طعام انبیا ۱، ۴; فرجام انبیا ۶; مرگ انبیا ۳، ۶; نیازهاى مادى انبیا ۱، ۲
- انسان: فناپذیرى بدن انسان ۵; نیازهاى مادى انسان ۲، ۵
- پندار: پندار باطل ۴
- مشرکان: پندار مشرکان ۴
- نیازها: نیاز به تغذیه ۱، ۵
