مريم ٦٠

از الکتاب
نسخهٔ تاریخ ‏۲۹ آبان ۱۳۹۲، ساعت ۰۵:۳۶ توسط 127.0.0.1 (بحث) (Edited by QRobot)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)


ترجمه

مگر آنان که توبه کنند، و ایمان بیاورند، و کار شایسته انجام دهند؛ چنین کسانی داخل بهشت می‌شوند، و کمترین ستمی به آنان نخواهد شد.

|مگر كسانى كه توبه كردند و ايمان آوردند و كار شايسته انجام دادند، كه آنها به بهشت داخل شوند و هيچ‌گونه ستمى بر ايشان نرود
مگر آنان كه توبه كرده و ايمان آورده و كار شايسته انجام دادند، كه آنان به بهشت درمى‌آيند و ستمى بر ايشان نخواهد رفت.
مگر آن کس که توبه کند و ایمان آرد و نیکوکار شود، که آنان در این صورت بی‌هیچ ستم به بهشت ابد داخل خواهند شد.
مگر آنان که توبه کرده و ایمان آورده و کار شایسته انجام داده اند، پس آنان به بهشت درآیند و ذرّه ای مورد ستم قرار نمی گیرند.
مگر آن كس كه توبه كرد و ايمان آورد و كارهاى شايسته كرد. اينان به بهشت داخل مى‌شوند و هيچ مورد ستم قرار نمى‌گيرند.
مگر کسی که توبه کند و ایمان آورد و کاری شایسته پیشه کند، اینانند که وارد بهشت می‌شوند و هیچ‌گونه ستم [و کم و کاستی‌] نمی‌بینند
مگر آن كه باز گشت- توبه كرد- و ايمان آورد و كار نيك و شايسته كرد، پس اينان به بهشت در آيند و هيچ ستمى بر آنان نرود،
مگر آن کسانی که توبه کنند و (چنان که باید) ایمان بیاورند و کارهای شایسته کنند. این چنین کسانی وارد بهشت می‌شوند و کمترین ستمی بدانان نخواهد شد.
مگر کسانی که توبه کرده و ایمان آورده و کاری شایسته(ی ایمان) انجام دادند. پس به بهشت در آیند و هیچ ستمی نخواهند دید:
مگر آنکه توبه کرد و ایمان آورد و عمل صالح کرد که آنان درآیند بهشت را و ستم نشوند چیزی را


مريم ٥٩ آیه ٦٠ مريم ٦١
سوره : سوره مريم
نزول :
اطلاعات آماری
تعداد کلمات : ١٥
تعداد حروف :

معنی کلمات و عبارات

«لا یُظْلَمُونَ شَیْئاً»: هیچ ستمی بدیشان نمی‌شود. کمترین ظلمی بدیشان نمی‌شود.

آیات مرتبط (تعداد ریشه‌های مشترک)

تفسیر

نکات آیه

۱- توبه، ایمان واقعى و عمل صالح، تنها راه رهایى ضایع کنندگان نماز و پیروان شهوها از عذاب الهى است. (فسوف یلقون غیًّا . إلاّ من تاب و ءامن و عمل صلحًا) استثنا در «إلاّ من تاب...» متصل است و مراد از توبه، پشیمانى از ضایع کردن نماز و پیروى از تمایلات نفسانى است. در مورد ایمان بدان جهت قید «واقعى» ذکر شده است که بر حسب ظاهر افراد یاد شده در آیه قبل، در زمره مؤمنان بودند; ولى نماز را ضایع مى کردند; یعنى، ایمان ظاهرى و اسمى را دارا بودند، ولى ایمان واقعى را نداشتند.

۲- توبه کنندگان مؤمن و داراى عمل صالح، به بهشت وارد مى شوند. (إلاّ من تاب و ءامن و عمل صلحًا فأُولئک یدخلون الجنّة)

۳- توبه ضایع کنندگان نماز و پیروان هواى نفس پذیرفته مى شود. (أضاعوا الصلوة واتبعوا الشهوت ... إلاّ من تاب)

۴- برخى از پیشینیان فاسد، از نادیده گرفتن تعالیم پیامبران، توبه کردند و با ایمانى راسخ به کارهاى شایسته روى آوردند. (خلف أضاعوا الصلوة ... إلاّ من تاب و ءامن و عمل صلحًا) ماضى بودن فعل ها در هر دو آیه، به وقوع آن در زمان گذشته دلالت دارد.

۵- ضایع کنندگان نماز و پیروان هواهاى نفسانى، ایمان واقعى ندارند. (أضاعوا الصلوة واتبعوا الشهوت ...إلاّ من ... ءامن) برحسب ظاهر اشخاص یاد شده در آیه قبل، در زمره پیروان انبیا و مؤمنان به آنان قرار داشته اند. بنابراین ایمان مجدد آنان بدان معنا است که ایمان آنان در حال ضایع کردن نماز و پیروى از شهوات، ایمان واقعى نبوده است; بلکه ایمان صورى و سطحى بوده است.

۶- ضایع کردن نماز و پیروى از شهوات، کفر عملى است. (أضاعوا الصلوة واتبعوا الشهوت ... إلاّ من تاب و ءامن)

۷- لزوم توبه از گناه و داشتن صداقت در ایمان، از تعالیم مشترک ادیان آسمانى (فخلف من بعدهم ... إلاّ من تاب و ءامن)

۸- لزوم انجام اعمال صالح، از دستورات تمامى ادیان الهى (فخلف من بعدهم ... إلاّ من ... عمل صلحًا)

۹- توبه کنندگانى که ایمان آورده و عمل صالح انجام دهند، در قیامت پاداشى بدون کمترین نقص دریافت خواهند کرد. (من تاب و ءامن و عمل صلحًا فأُولئک یدخلون الجنّة و لایظلمون شیئًا) «ظلم» ; یعنى، مقرر ساختن چیزى در غیر جایگاه و درجه مخصوص آن; چه به گونه اى کمتر و چه به شکلى برتر (مفردات راغب). «لایظلمون»نیز به معناى «لاینقصون» مى باشد و مراد این است که: از اجر و مزد عمل آنان به واسطه گذشته بد آنها، چیزى کاسته نشده و به آنان ظلمى روا نمى شود.

۱۰- بهشت، پاداش کامل مؤمنانى که کردار نیک داشته و از کارهاى بد توبه کنند. (فأُولئک یدخلون الجنّة و لایظلمون شیئًا)

۱۱- خداوند، ذره اى ستم بر بندگان روا نمى دارد. (و لایظلمون شیئًا)

۱۲- نظام جزا و پاداش الهى، به دور از هرگونه ستم (و لایظلمون شیئًا) «شیئاً» مى تواند کنایه از «ظلماً» و حاکى از این باشد که هیچ ظلمى در قیامت صورت نخواهدپذیرفت.

۱۳- منع از پاداش اخروى، هرچند اندکى از آن، ظلم است. (و لایظلمون شیئًا)

موضوعات مرتبط

  • ادیان: تعالیم ادیان ۷، ۸; توبه در ادیان ۷; عمل صالح در ادیان ۸; هماهنگى ادیان ۷، ۸
  • اسماء و صفات: صفات جلال ۱۱
  • اقوام پیشین: ایمان فاسدان اقوام پیشین ۴; توبه فاسدان اقوام پیشین ۴; عمل صالح فاسدان اقوام پیشین ۴
  • ایمان: آثار ایمان ۱، ۲; اهمیت ایمان ۷
  • بهشت: پاداش بهشت ۱۰; موجبات بهشت ۲
  • پاداش: ظلم امتناع از پاداش اخروى ۱۳
  • تائبان: پاداش اخروى تائبان ۹; پاداش تائبان صالح ۱۰
  • توبه: آثار توبه ۱، ۲; اهمیت توبه ۷
  • خدا: خدا و ظلم ۱۱، ۱۲
  • عذاب: عوامل نجات از عذاب ۱
  • عمل صالح: آثار عمل صالح ۱، ۲; اهمیت عمل صالح ۸; پاداش عمل صالح ۹
  • کفر: موجبات کفر عملى ۶
  • مؤمنان: پاداش مؤمنان صالح ۱۰
  • نظام جزایى: ویژگیهاى نظام جزایى ۱۲
  • نماز: آثار تضییع نماز ۶; بى ایمانى تضییع کنندگان نماز ۵; عوامل نجات تضییع کنندگان نماز ۱; قبول توبه تضییع کنندگان نماز ۳
  • هواپرستان: بى ایمانى هواپرستان ۵; عوامل نجات هواپرستان ۱; قبول توبه هواپرستان ۳
  • هواپرستى: آثار هواپرستى ۶

منابع

برگرفته از «https://www.alketab.org/index.php?title=مريم_٦٠&oldid=11252»