الكهف ٧٥

از الکتاب
نسخهٔ تاریخ ‏۲۹ آبان ۱۳۹۲، ساعت ۰۵:۲۹ توسط 127.0.0.1 (بحث) (Edited by QRobot)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)


ترجمه

(باز آن مرد عالم) گفت: «آیا به تو نگفتم که تو هرگز نمی‌توانی با من صبر کنی؟!»

|گفت: آيا به تو نگفتم كه هرگز نمى‌توانى همراه من شكيبايى كنى
گفت: «آيا به تو نگفتم كه هرگز نمى‌توانى همپاى من صبر كنى؟»
گفت: آیا با تو نگفتم که تو هرگز ظرفیت و مقام آنکه با من صبر کنی نخواهی داشت؟
گفت: [ای موسی!] آیا نگفتم که تو هرگز نمی توانی بر همراهی من شکیبایی کنی؟
گفت: نگفتم كه تو را شكيب همراهى با من نيست؟
[خضر] گفت مگر نگفتمت که تو همپای من صبر نتوانی کرد؟
گفت: آيا تو را نگفتم كه همراه من نتوانى شكيبايى كرد؟
(خضر) گفت: مگر به تو نگفتم که تو با من توان شکیبائی را نخواهی داشت؟
گفت: «آیا به تو نگفتم هرگز نتوانی –همواره- پایاپای من صبری کنی‌؟»
گفت آیا نگفتم به تو که نتوانی هرگز با من صبرکردن‌


الكهف ٧٤ آیه ٧٥ الكهف ٧٦
سوره : سوره الكهف
نزول :
اطلاعات آماری
تعداد کلمات : ١٠
تعداد حروف :

آیات مرتبط (تعداد ریشه‌های مشترک)

تفسیر

نکات آیه

۱- خضر(ع) براى دومین بار و با صراحتى افزون تر در مورد بى صبرى و پرسش هاى بى جاى موسى(ع)، به او تذکر و هشدار داد. (لقد جئت شیئًا نکرًا . قال ألم أقل لک) در دومین تذکر، خضر(ع) عبارت «لک» آمده است. اضافه شدن این عبارت و تصریح به این که آن سخن در مورد شخص موسى(ع) صادر شده بود، گویاى تأکید خضر(ع) بر موجه نبودن اعتراض موسى(ع) است.

۲- خضر(ع) بر ناتوانى موسى(ع) از تحمّل کارهاى خضر براى سومین بار تأکید کرد. (قال ألم أقل لک إنّک لن تستطیع معى صبرًا) خضر(ع) یک بار، در آغاز برخورد با موسى(ع) و بار دیگر، پس از ماجراى کشتى و مرتبه سوم در پى قتل نوجوان، جمله اى را به موسى(ع) یادآور شد که حاوى چندین تأکید است. (إنّک لن تستطیع...).

۳- پیش بینى خضر(ع) در مورد ناشکیبایى موسى(ع) در برابر کارهاى او، مطابق واقع بود. (لقد جئت شیئًا نکرًا . قال ألم أقل لک إنّک لن تستطیع معى صبرًا)

۴- خضر(ع) با اشاره به ناآگاهى موسى(ع) از انگیزه قتل نوجوان، اعتراض وى را ناموجه دانست و آن را نشانه درستى شناخت خویش از کم طاقتى و بى صبرى موسى(ع) خواند. (لقد جئت شیئًا نکرًا . قال ألم أقل لک إنّک لن تستطیع معى صبرًا)

۵- صبر و شکیبایى، شرط ضرورى جهت بهره بردن از مصاحبت اولیاى خاص خداوند و برخورداران از علوم الهى است. (قال ألم أقل لک إنّک لن تستطیع معى صبرًا)

موضوعات مرتبط

  • اولیاءالله: آداب همنشینى با اولیاءالله ۵; شرایط استفاده از اولیاءالله ۵; صبر در همنشینى با اولیاءالله ۵
  • خضر(ع): تحقق پیشگویى خضر(ع) ۳; قتل نوجوان قصه خضر(ع) ۴; قصه خضر(ع) ۱، ۲، ۳، ۴; هشدارهاى خضر(ع) ۱
  • علما: آداب همنشینى با علما ۵; شرایط استفاده از علما ۵; صبر در همنشینى با علما ۵
  • موسى(ع): بى صبرى موسى(ع) ۱، ۲، ۳، ۴; رد اعتراض موسى(ع) ۴; عجز موسى(ع) ۲; قصه موسى(ع) ۱، ۲، ۳، ۴; هشدار به موسى(ع) ۱

منابع