البقرة ١٣٢
ترجمه
| البقرة ١٣١ | آیه ١٣٢ | البقرة ١٣٣ | ||||||||||||||
| ||||||||||||||||
معنی کلمات و عبارات
«وَصَّی»: توصیه کرد. سفارش نمود. ارشاد کرد. «بِهَا»: به آن. مرجع ضمیر (هَا) واژه (مِلّة) در آیه است. «فَلا تَمُوتُنَّ إِلاّ وَ أَنتُم مُّسْلِمُونَ»: مراد این است که همیشه دیندار و فرمانبردار خدا باشید، تا اگر مرگ شما را در ربود، مسلمان و مطیع فرمان یزدان، جهان را بدرود گوئید.
آیات مرتبط (تعداد ریشه‌های مشترک)
وَ امْرَأَتُهُ قَائِمَةٌ فَضَحِکَتْ... (۰) وَ وَهَبْنَا لَهُ إِسْحَاقَ وَ... (۰) وَ وَهَبْنَا لَهُ إِسْحَاقَ وَ... (۰) وَ جَعَلَهَا کَلِمَةً بَاقِيَةً فِي... (۰) لاَ شَرِيکَ لَهُ وَ بِذٰلِکَ... (۱) فَإِنْ تَوَلَّيْتُمْ فَمَا... (۱) فَأَمَّا مَنْ أَعْطَى وَ اتَّقَى (۰) وَ صَدَّقَ بِالْحُسْنَى (۰) فَسَنُيَسِّرُهُ لِلْيُسْرَى (۰) وَ أَمَّا مَنْ بَخِلَ وَ اسْتَغْنَى (۰) وَ کَذَّبَ بِالْحُسْنَى (۰) فَسَنُيَسِّرُهُ لِلْعُسْرَى (۰)
تفسیر
- آيات ۱۳۰ ۱۳۴ بقره
- روگرداندن از كيش حضرت ابراهيم (ع ) از حماقت و سفاهت نفس است
- مقام اصطفاء و برگزيدگى همان مقام اسلام و تسليم است
- نكته و وجه دو ((التفات )) در دو آيه كريمه
- معناى اسلام و مراتب و درجات چهارگانه اسلام و ايمان
- مرتبه اول اسلام : اذعان و باور قلبى بخصوص اجمالى شهادتين
- مرتبه دوم : اعتقاد تفصيلى به حقايق دينى و بدنبال آن انجامعمل صالح
- مرتبه سوم : رام كردن نفس سركش و تسليم وجود انسان در برابر خدا
- مرتبه چهارم از اسلام : مرحله عبوديت و بندگى
- معناى عمل صالح و آثار آن
- معناى صلاح نفس و صلاح ذات و مراد از ((صالحين )) در قرآن
- اثرى كه مخصوص صالحان است
- صلاح ذاتى داراى مراتبى است و رسول اللّه (ص )آل او داراى بالاترين مراتب آنند
- بحث روايتى (شامل رواياتى در ذيل آيات گذشته )
- چند روايت در بيان اسلام و ايمان
- روايتى از بحارالانوار و سخن درباره نكاتى كه از آيات و روايات راجع به مراتبايمان و اسلام بدست مى آيد
نکات آیه
۱ - ابراهیم و یعقوب (ع) هر یک داراى پسرانى چند بودند. (و وصى بها إبرهیم بنیه و یعقوب یبنى)
۲ - ابراهیم(ع)، پسرانش را به پیروى از آیین خویش (تسلیم خدا بودن) توصیه کرد. (و وصى بها إبرهیم بنیه) ضمیر «بها» مى تواند به «ملة إبراهیم» (در آیه ۱۳۰) برگردد و نیز مى تواند به جمله «أسلمت» در آیه قبل بازگردانده شود. گفتنى است بازگشت هر دو فرض به یک معناست; زیرا آئین ابراهیم همان تسلیم گشتن در برابر خداوند است.
۳ - یعقوب(ع)، پسرانش را به پیروى از آیین ابراهیم (تسلیم شدن در برابر خدا) سفارش کرد. (و وصى بها إبرهیم بنیه و یعقوب) «یعقوب» عطف بر «إبراهیم» است; یعنى: «وصى بها یعقوب بنیه».
۴ - یعقوب، پیرو آیین ابراهیم و مبلغ آن (و وصى بها إبرهیم بنیه و یعقوب)
۵ - آیین ابراهیم، آیینى نیکو و منزه از هرگونه شائبه باطل و ناهنجار (إن اللّه اصطفى لکم الدین) «اصطفاء» به معناى گزینش صفوه (خالص و نیکوى) هر چیزى است. «ال» در «الدین» عهد ذکرى و اشاره به آیین ابراهیم دارد.
۶ - آیین ابراهیم (تسلیم خدا بودن)، آیین برگزیده خداوند (إن اللّه اصطفى لکم الدین)
۷ - منزه بودن آیین ابراهیم از هرگونه باطلى و گزینش آن از سوى خدا دلیل توصیه ابراهیم و یعقوب به پذیرش آن (و وصى بها إبرهیم .... یبنى إن اللّه اصطفى لکم الدین فلاتموتن) تفریع جمله «لاتموتن ...» بر «إن اللّه ...» به وسیله حرف «فاء» گویاى برداشت فوق است.
۸ - ضرورت پذیرش هر آنچه خداوند براى انسان گزینش مى کند و بدان فرمان مى دهد. (إن اللّه اصطفى لکم الدین فلاتموتن إلا و أنتم مسلمون) حرف «فاء» در «فلاتموتن ...» سببیه است; یعنى، بیان مى دارد: آنچه پس از آن واقع شده، نتیجه مضمون جمله قبل است. بنابراین جمله فوق به این معناست: چون خداوند دین ابراهیم (تسلیم بودن در برابر خدا) را براى شما گزینش کرده، باید همواره بدان ملتزم باشید.
۹ - پیروى از ادیان الهى، به سود خود آدمى است. (اصطفى لکم الدین) برداشت فوق از «لام» در «لکم» استفاده مى شود.
۱۰ - ابراهیم و یعقوب(ع)، از پسرانشان خواستند تا همواره تسلیم خدا بوده و مطیع فرمان او باشند. (فلاتموتن إلا و أنتم مسلمون) جمله «فلاتموتن ...» کنایه از لزوم تسلیم همیشگى در برابر خدا و همواره مطیع او بودن است.
۱۱ - تسلیم خدا بودن، روح و جوهره ادیان الهى است. (إن اللّه اصطفى لکم الدین فلاتموتن إلا و أنتم مسلمون)
۱۲ - علاقه به ایجاد گرایشهاى صحیح دینى در فرزندان، از خصلتهاى پیامبرانى، چون ابراهیم و یعقوب(ع) (و وصى بها إبرهیم بنیه و یعقوب یبنى)
۱۳ - ضرورت تلاش براى گرایش دادن فرزندان به انتخاب آیین الهى (و وصى بها إبرهیم بنیه و یعقوب یبنى ... فلاتموتن إلا و أنتم مسلمون)
۱۴ - توصیه به پذیرش آیین الهى و تسلیم خدا بودن، از بهترین وصیتهاست. (و وصى بها إبرهیم بنیه و یعقوب یبنى ... فلاتموتن إلا و أنتم مسلمون)
موضوعات مرتبط
- ابراهیم(ع): برگزیدگى دین ابراهیم(ع) ۶، ۷; پسران ابراهیم(ع) ۱، ۲; پیروان ابراهیم(ع) ۴; تبعیت از دین ابراهیم(ع) ۲، ۳; توصیه هاى ابراهیم(ع) ۲، ۷; حقانیت دین ابراهیم(ع) ۵، ۷; خواسته هاى ابراهیم(ع) ۱۰; علایق ابراهیم(ع) ۱۲; قبول دین ابراهیم(ع) ۷; قصه ابراهیم(ع) ۱، ۲; ویژگیهاى دین ابراهیم(ع) ۵، ۶، ۷
- ادیان: تبعیت از ادیان ۹; حقیقت ادیان ۱۱
- اطاعت: اطاعت از خدا ۱۰
- انبیا: علایق انبیا ۱۲
- انسان: منافع انسان ۹
- تسلیم: اهمیّت تسلیم به خدا ۲، ۳، ۶، ۱۰، ۱۱، ۱۴
- خدا: قبول اوامر خدا ۸
- دین: دین برگزیده ۵، ۶، ۷; قبول دین ۱۴; قبول دین برگزیده ۸
- فرزند: تربیت دینى فرزند ۱۲، ۱۳
- والدین: مسؤولیت والدین ۱۳
- وصیت: بهترین وصیت ۱۴
- یعقوب(ع): پسران یعقوب(ع) ۱، ۳; تبلیغ یعقوب(ع) ۴; توصیه هاى یعقوب(ع) ۳; خواسته هاى یعقوب(ع) ۱۰; دلایل توصیه هاى یعقوب(ع) ۷; دین یعقوب(ع) ۴; علایق یعقوب(ع) ۱۲; قصه یعقوب(ع) ۱، ۳; یعقوب(ع) و دین ابراهیم(ع) ۴
