البقرة ٨١
ترجمه
| البقرة ٨٠ | آیه ٨١ | البقرة ٨٢ | ||||||||||||||
| ||||||||||||||||
معنی کلمات و عبارات
«بَلَی»: آری. حرف جواب است و برای ابطال نفی متقدّم، و افاده اثبات مفهوم بعد از خود می‌آید. «سَیِّئَةً»: زشت و قبیح. گناه. «خَطِیئَةُ»: بزه. گناهی که از روی قصد و عمد انجام پذیرد. «أَصْحَابُ الْنَّارِ»: دوزخیان.
آیات مرتبط (تعداد ریشه‌های مشترک)
تفسیر
نکات آیه
۱ - گنهکاران یهود همانند دیگر گنهکاران، به اندازه استحقاقشان، در آتش دوزخ گرفتار خواهند شد. (لن تمسنا النار إلاّ ایّاماً معدودة ... بلى) «بلى» (چنین نیست) حرف جواب است و براى رد سخن و ادعاى مطرح شده به کار مى رود. این کلمه در آیه شریفه رد ادعاى یهود (لن تمسنا النار إلا ایّاماً معدودة) است.
۲ - طوایف و نژادهاى مختلف انسانى، در برابر کیفر گناهانشان، هیچ امتیازى بر یکدیگر ندارند. (لن تمسنا النار إلاّ ایّاماً معدودة ... بلى)
۳ - خداوند، نه تنها اندک بودن عذاب یهود را تضمین نکرده; بلکه در صورت احاطه داشتن گناه بر آنان، ایشان را در آتش دوزخ ماندگار خواهد کرد. (أتخذتم عند اللّه عهداً ... بلى من کسب سیئة ... هم فیها خلدون)
۴ - گنهکارانى که گناهانشان سراسر وجود آنان را فرا گیرد، در آتش دوزخ براى همیشه گرفتار خواهند شد. (من کسب سیئة و أحطت به خطیئته فأولئک أصحب النار هم فیها خلدون) «سیئة» و «خطیئة» هر دو به معناى بدى و گناه است.
۵ - اصرار بر گناه، موجب احاطه پیدا کردن گناهان بر سراسر وجود آدمى است. (من کسب سیئة و أحطت به خطیئته) چنانچه مجرد ارتکاب گناه باعث احاطه خطیئه بر انسان مى شد، جمله «أحاطت ...» آورده نمى شد. لذا این احتمال تقویت مى شود که احاطه خطیئه بر اثر اصرار بر گناه و یا تکرار گناهان حاصل مى شود.
۶ - کفر به پیامبر(ص) و اسلام، موجب گرفتار شدن آدمى به آتش دوزخ و خلود در آن خواهد شد. (أفتطمعون أن یؤمنوا لکم ... من کسب سیئة ... هم فیها خلدون) آیه مورد بحث (من کسب ...) قضیه کلى و کبراى آیات گذشته است و آیات پیشین تعیین کننده صغراى این قضیه کلى است. بنابراین کفر به پیامبر(ص) و اسلام - که از جمله «أفتطمعون أن یؤمنوا لکم» (آیه ۷۵- ) به دست مى آید - از مصداقهاى «سیئة» است و اصرار بر آن، مصداق «احاطه خطیئه» خواهد بود.
۷ - یهودیان، در صورت انکار رسالت پیامبر(ص)، براى همیشه به آتش دوزخ گرفتار خواهند شد. (أفتطمعون أن یؤمنوا لکم ... من کسب سیئة ... هم فیها خلدون)
۸ - بدعتگذارى و دین سازى از سیئاتى است که در صورت توبه نکردن از آن، عذاب همیشگى دوزخ را در پى خواهد داشت. (فویل للذین یکتبون الکتب ... من کسب سیئة ... هم فیها خلدون) از مصادیق مورد نظر براى «سیئة» به دلیل «فویل للذین ...» بدعتگذارى است که اصرار بر آن موجب احاطه خطیئه بر بدعتگذار خواهد شد.
۹ - دوزخ جایگاهى است ابدى و همیشگى. (هم فیها خلدون)
روایات و احادیث
۱۰ - ابن ابى عمیر مى گوید، از امام کاظم(ع) شنیدم که مى فرمود: «لایخلّد اللّه فى النار إلا أهل الکفر و الجحود و أهل الضلال و الشرک;[۱] خداوند غیر از کافران، معاندان، گمراهان و مشرکان، هیچ کس را مخلّد در آتش نمى گرداند».
موضوعات مرتبط
- بدعت: کیفر اخروى بدعت ۸; گناه بدعت ۸
- جرایم: تناسب جرایم با مجازات ۱
- جهنم: آتش جهنم ۱، ۳، ۶، ۷; جاودانان در جهنم ۱۰; جاودانگى جهنم ۹; عوامل جاودانگى در جهنم ۳، ۴، ۶، ۷، ۸; موجبات جهنم ۶
- خدا: عذابهاى خدا ۳
- خطیئه: مراد از خطیئه ۱۰
- سیئه: مراد از سیئه ۱۰; موارد سیئه ۸
- عذاب: اهل عذاب ۱، ۴; موجبات عذاب ۱، ۳، ۴، ۶، ۸
- کفر: کیفر کفر به محمّد (ص) ۶
- گناه: آثار اصرار بر گناه ۵; آثار گناه ۳، ۴; احاطه گناه بر انسان ۳، ۴، ۵
- گناهکاران: عذاب اخروى گناهکاران ۱; کیفر گناهکاران ۲
- مجازات: نظام جزایى ۲
- محمّد(ص): آثار تکذیب محمّد(ص) ۷
- یهود: عذاب اخروى یهود ۱، ۳; کیفر گناهکاران یهود ۱، ۳; کیفر یهود کافر ۷
منابع
- ↑ توحید صدوق، ص ۴۰۷، ح ۶، باب ۶۳; نورالثقلین، ج ۱، ص ۹۴، ح ۲۵۹.
