خَطِيئَتُه
از الکتاب
«خطیئه» در بسیارى از موارد، به معناى گناهانى است که از روى عمد تحقق نیافته، ولى در آیه مورد بحث، به معناى گناه کبیره و یا آثار گناه است که بر قلب و جان انسان مى نشیند.
ریشه کلمه
کلمات نزدیک مکانی
وَ بِه فَأُولٰئِک أَحَاطَت أَصْحَاب النّار سَيّئَة هُم کَسَب فِيهَا مَن خَالِدُون الّذِين تَعْلَمُون بَلَى
تکرار در هر سال نزول
در حال بارگیری...
