التوبة ١١

از الکتاب
نسخهٔ تاریخ ‏۳۱ خرداد ۱۳۹۴، ساعت ۰۳:۴۹ توسط 127.0.0.1 (بحث) (افزودن سال نزول)


ترجمه

(ولی) اگر توبه کنند، نماز را برپا دارند، و زکات را بپردازند، برادر دینی شما هستند؛ و ما آیات خود را برای گروهی که می‌دانند (و می‌اندیشند)، شرح می‌دهیم!

پس اگر توبه كردند و نماز به پا داشتند و زكات دادند، برادران دينى شما هستند، و ما آيات [خود] را براى قومى كه مى‌فهمند توضيح مى‌دهيم
پس اگر توبه كنند و نماز برپا دارند و زكات دهند، در اين صورت برادران دينى شما مى‌باشند، و ما آيات [خود] را براى گروهى كه مى‌دانند به تفصيل بيان مى‌كنيم.
پس اگر توبه کرده و نماز به پا داشتند و زکات مال دادند در این صورت برادر دینی شمایند. و ما آیات خود را برای اهل دانش و معرفت مفصّلا بیان می‌کنیم.
پس اگر [از پیمان شکنی، قطع رحم، کفر و شرک] توبه کنند و نماز را بر پا دارند و زکات بپردازند، برادران دینی شمایند؛ و ما آیات خود را برای گروهی که [واقعیات را] می دانند، به صورت های گوناگون بیان می کنیم.
پس اگر توبه كردند و نماز به جاى آوردند و زكات دادند، برادران دينى شما هستند. ما آيات خدا را براى مردمى كه از دانايى برخوردارند تفصيل مى‌دهيم.
اما اگر [از کفر] توبه کردند و نماز بر پا داشتند و زکات پرداختند، در آن صورت برادران دینی شما هستند، و ما آیات [خود] را برای اهل معرفت به روشنی بیان می‌داریم‌
پس اگر توبه كنند و نماز برپا دارند و زكات بدهند، برادران دينى شما هستند و ما آيات را براى مردمى كه بدانند روشن بيان مى‌كنيم.
اگر آنان (از کفر) توبه کردند و (احکام اسلام را مراعات داشتند، و از جمله) نماز را خواندند و زکات دادند (دست از آنان بدارید، چرا که) در این صورت برادران دینی شما هستند (و سزاوار همان چیزهائی بوده که شما سزاوارید، و همان چیزهائی که بر شما واجب است، بر آنان هم واجب است). ما آیات خود را برای اهل دانش و معرفت بیان می‌کنیم و شرح می‌دهیم.
پس اگر توبه کنند و نماز بر پادارند و زکات بدهند، (هم‌اینان) برادران دینی شمایند. و ما آیات (خود) را برای گروهی که می‌دانند جداسازی (و تبیین) می‌کنیم.
پس اگر توبه کردند و بپای داشتند نماز را و دادند زکات را پس برادرانند شما را در دین و تفصیل دهیم آیتها را برای قومی که می‌دانند


التوبة ١٠ آیه ١١ التوبة ١٢
سوره : سوره التوبة
نزول : ٨ هجرت
اطلاعات آماری
تعداد کلمات : ١٦
تعداد حروف :

معنی کلمات و عبارات

«نُفَصِّلُ»: شرح می‌دهیم. بیان می‌داریم. «لِقَوْمٍ یَعْلَمُونَ»: برای کسانی که آگاهند و اهل فهم و شعورند. این جمله انسان را به تدبّر و تأمّل می‌خواند.

آیات مرتبط (تعداد ریشه‌های مشترک)

تفسیر

نکات آیه

۱ - جنگ مسلمانان با مشرکان پیمان شکن صدر اسلام، به منظور نجات آنان از آیین شرک و بازگشت به توحید و اسلام، بود. (فإن تابوا و اقاموا الصلوة و ءاتوا الزکوة) برداشت فوق از تفریع جمله «إن تابوا ... » بر الغاى صلحنامه و اعلام جنگ با مشرکان پیمان شکن (کیف یکون للمشرکین عهد ... ) استفاده مى شود. قابل ذکر است که «توبة» (مصدر تابوا) به معناى بازگشتن است ; یعنى، اگر مشرکان به اسلام و توحید بازگردند و ... .

۲ - اقامه نماز و پرداخت زکات، از نشانه هاى ضرورى مسلمانى است. (فإن تابوا و اقاموا الصلوة و ءاتوا الزکوة)

۳ - مسلمانان، برادران دینى یکدیگر بوده و از حقوق و مزایاى اجتماعى برابر برخوردارند. (فإن تابوا ... فإخونکم فى الدین)

۴ - جنگیدن با کفار محارب، پس از گرویدن آنان به اسلام، ممنوع است. (فإن تابوا ... فإخونکم فى الدین) جمله «فإخونکم فى الدین» اشاره به این معنا دارد که: کفار محارب با گرویدن به اسلام، برادران دینى مسلمانان محسوب شده و از آن پس، جنگیدن با آنان حرام است.

۵ - کفار محارب با گرویدن به اسلام، برادران دینى مسلمانان محسوب شده و از حقوق و مزایاى اجتماعى مساوى برخوردار مى شوند. (فإن تابوا ... فإخونکم فى الدین)

۶ - پذیرش اسلامِ کفار، مشروط به اقامه نماز و پرداخت زکات است. (فإن تابوا و اقاموا الصلوة و ءاتوا الزکوة فإخونکم فى الدین)

۷ - علم و دانش، زمینه و ابزار فهم معارف قرآن (و نفصل الأیت لقوم یعلمون)

۸ - معارف قرآن، تبیین شده، ممتاز و بى ابهام است. (و نفصل الأیت لقوم یعلمون) «تفصیل» (مصدر نفصل) از ریشه «فصل» است. «فصل» به معناى دور کردن یکى از دو چیز از دیگرى است، به گونه اى که کاملاً جدا و مشخص شوند ; منظور این است که معارف گوناگون قرآن، هر یک جداگانه و به صورت مشخص و ممتاز، بیان شده است.

۹ - خداوند، تشویق کننده و فراخوان عالمان و دانشمندان به تحقیق و تدبر در قرآن و بهره گیرى از معارف آن (و نفصل الأیت لقوم یعلمون) ذکر «لقوم یعلمون» در پى بیان تفصیل و تبیین معارف قرآن، تشویقى است الهى براى اهل علم و دانش، جهت بهره گیرى از کتاب خداوند.

۱۰ - معارف قرآن، آیات و نشانه هاى خدایند. (و نفصل الأیت) مقصود از «الأیات» مى تواند همه معارف مطرح شده در قرآن باشد. بنابر این تعبیر از آن معارف به «آیات» مفید برداشت فوق است.

موضوعات مرتبط

  • احکام: ۴ فلسفه احکام ۱
  • اسلام: اهمیّت اسلام ۱
  • اقرار: آثار اقرار به اسلام ۴، ۵
  • توحید: اهمیّت توحید ۱
  • جنگ: احکام جنگ ۴ ; جنگ با کافران ۴ ; جنگ با محاربان ۴ ; جنگ با مشرکان ۱ ; جنگ حرام ۴
  • جهاد: فلسفه جهاد ۱
  • حقوق: تساوى در حقوق ۳، ۵
  • دین: ضروریات دین ۲
  • زکات: اهمیّت زکات ۲، ۶
  • شرک: اهمیّت نجات از شرک ۱
  • علم: آثار علم ۷
  • علما: تشویق علما ۹
  • قرآن: استفاده از قرآن ۹ ; اهمیّت تدبر در قرآن ۹ ; تبیین قرآن ۸ ; عوامل فهم قرآن ۷ ; قرآن از آیات خدا ۱۰ ; وضوح قرآن ۸ ; ویژگیهاى قرآن ۸، ۱۰
  • کافران: شرایط قبول اسلام کافران ۶
  • محرمات: ۴
  • مسلمانان: برادرى مسلمانان ۳، ۵ ; جنگ مسلمانان صدر اسلام ۱ ; حقوق اجتماعى تازه مسلمانان ۵ ; حقوق اجتماعى مسلمانان ۳ ; نشانه هاى مسلمانان ۲
  • نماز: اهمیّت برپایى نماز ۲، ۶

منابع

برگرفته از «https://www.alketab.org/index.php?title=التوبة_١١&oldid=106832»