الأنعام ١٣

از الکتاب
نسخهٔ تاریخ ‏۳۱ خرداد ۱۳۹۴، ساعت ۰۳:۴۲ توسط 127.0.0.1 (بحث) (افزودن سال نزول)


ترجمه

و برای اوست آنچه در شب و روز قرار دارد؛ و او، شنوا و داناست.

و آنچه در شب و روز قرار گرفته از آن اوست، و او شنواى داناست
و آنچه در شب و روز آرام [و تكاپو] دارد، از آنِ اوست و او شنواى داناست.
و هر چه در شب و روز آرامش یافته همه ملک خداست و او شنوا و داناست.
و همه موجوداتی که در [عرصه] شب و روز آرام دارند، در سیطره مالکیّت خدا هستند؛ و او شنوا و داناست.
از آن اوست هر چه در شب و روز جاى دارد و اوست شنوا و دانا.
و آنچه در شب و روز آرام [و تکاپو] دارد از آن اوست، و او شنوای داناست‌
و او راست آنچه در شب و روز جاى و آرام دارد و اوست شنوا و دانا.
و از آن او است آنچه در شب و روز قرار دارد (یعنی همان گونه که هرچه در هر مکانی است از آن خدا است، هرچه در هر زمانی هم که باشد متعلّق بدو است) و او شنوای (همه‌ی اصوات و) آگاه (از همه‌ی موجودات) است.
و آنچه در شب و روز سکنی و سکونت دارد، تنها از آنِ اوست. و او بس شنوای بسیار داناست.
و از آنِ وی است آنچه آرمیده است در شب و روز و او است شنوای دانا


الأنعام ١٢ آیه ١٣ الأنعام ١٤
سوره : سوره الأنعام
نزول : ١٠ بعثت
اطلاعات آماری
تعداد کلمات : ١٢
تعداد حروف :

معنی کلمات و عبارات

«سَکَنَ»: آرمیده است. قرار گرفته است. وجود دارد. «الَّیْلِ وَ النَّهارِ»: مراد همه ازمنه است.


تفسیر

نکات آیه

۱- مالکیت و حاکمیت مطلقه الهى بر هر موجود مستقر در شب و روز (و له ما سکن فى الّیل و النهار) «سکن»، از ماده «سکنى» (به معنى مسکن گزید): و «ما سکن ... »، شامل هر موجودى است که در ظرف شب و روز قرار گرفته باشد.

۲- تنها خداوند مالک اشیاى ساکن و متحرک در شب و روز (و له ما سکن فى الّیل و النهار) بنابراین که «ما سکن»، به معنى ساکن، مقابل متحرک، باشد. نکته دیگر در آیه اینکه گاهى در زبان عرب یکى از ضدین ذکر مى گردد و دیگرى مسکوت مى ماند. چون مذکور، خود کافى از غیر مذکور است. در آیه نیز گر چه تنها «ما سکن» آمده، ولى مراد متحرکها نیز مى باشد.

۳- تنها خداوند بسیار شنوا و داناست. (و هو السمیع العلیم)

۴- علم و آگاهى به جهان هستى، لازمه مالکیت مطلقه الهى (و له ما سکن فى الّیل و النهار و هو السمیع العلیم) جمله «و له ما سکن» به منزله دلیلى است براى «و هو السمیع العلیم». یعنى همه چیز، اعم از اشیا و اقوال و حتى فکر، مخلوق و مملوک خداست و خالق نمى تواند به مخلوق خویش آگاه نباشد، چون علم خالق به مخلوق خود ضرورى است.

۵- توجه به آگاهى خداوند بر گفتار و کردار آدمیان، برانگیزنده آنان به ایمان (فهم لا یؤمنون ... و هو السمیع العلیم)

۶- شنوایى و دانایى خداوند، تضمین کننده حسابرسى از بندگان در روز قیامت (لیجمعنکم إلى یوم القیمة ... و هو السمیع العلیم)

موضوعات مرتبط

  • اسماء و صفات: بصیر ۳ ; سمیع ۳
  • انسان: عمل انسان ۵
  • انگیزش: عوامل انگیزش ۵
  • ایمان: عوامل ایمان ۵
  • خدا: آثار مالکیت خدا ۴ ; اختصاصات خدا ۲، ۳ ; حاکمیت خدا ۱ ; حسابرسى خدا ۶ ; شنوایى خدا ۶ ; علم خدا ۴، ۶ ; علم غیب خدا ۵ ; مالکیت خدا ۱، ۲
  • ذکر: آثار ذکر خدا ۵
  • شب: و روز ۱
  • قیامت: حسابرسى در قیامت ۶
  • موجودات: حاکم موجودات ۱ ; مالک موجودات ۱، ۲ ; موجودات ساکن ۲ ; موجودات متحرک ۲

منابع