روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۳ ش ۱۳۷۱
آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۳، كِتَابُ النِّكَاح
روي داود بن اسحاق عن محمد بن الفيض قال :
من لايحضره الفقيه جلد ۳ ش ۱۳۷۰ | حدیث | من لايحضره الفقيه جلد ۳ ش ۱۳۷۲ | |||||||||||||
|
ترجمه
محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۵ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۱۱۶
محمّد بن فيض گويد: از امام صادق عليه السّلام از متعه پرسيدم كه آيا حلال است يا نه؟ فرمود: آرى امّا با زنى عارفه (يعنى امامى مذهب كه متعه را بشناسد)، عرض كردم: قربانت گردم: اگر عارفه نبود چه؟ فرمود: ايمان و يا متعه را باو عرضه كن و به او بگو اگر پذيرفت پس با وى ازدواج كن و اگر نپذيرفت و بسخن تو راضى نشد رهايش كن، و زنهار از فاشكنندگان، و بخود خوانندگان، و زنان معروفه، و شوهر داران، عرض كردم مقصود از فاششدگان كيانند؟ فرمود: آنان كه كارشان علني شده و خانههايشان داراى علامت است، و مردم آنجا مىروند، عرض كردم خوانندگان بخود كدامند؟ فرمود: زنانى كه مردان را بخود دعوت كنند و به تبهكارى معروفند، عرض كردم زنان معروفه كدام باشند؟ فرمود: آنان رسما فاحشگى كنند، عرض كردم: مراد از زنان شوهردار چيست؟ فرمود: زنان مطلّقهاى كه به غير از دستور شرع طلاق گفته شدهاند.