روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۳ ش ۱۳۷۰

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۳، كِتَابُ النِّكَاح

روي الحسن بن محبوب عن ابان عن ابي مريم عن ابي جعفر ع قال :

وَ إِنَّهُ سُئِلَ عَنِ اَلْمُتْعَةِ فَقَالَ إِنَّ اَلْمُتْعَةَ اَلْيَوْمَ لَيْسَتْ كَمَا كَانَتْ قَبْلَ اَلْيَوْمِ إِنَّهُنَّ كُنَّ يُؤْمَنَّ يَوْمَئِذٍ فَالْيَوْمَ لاَ يُؤْمَنَّ فَاسْأَلُوا عَنْهُنَ‏

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۵ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۱۱۵

عبد الغفّارين قاسم ابو مريم انصارى گويد: امام باقر عليه السّلام را از متعه پرسيدند فرمود: در اين زمان ازدواج موقّت آن طور نيست كه از پيش بوده، زيرا زنان در آن زمان مورد اطمينان و اعتماد بودند (و پس از انقضاء مدّت عقد عدّه‏اى كه واجب است نگهدارند و شوهر نكنند نگه مى‏داشتند) ولى امروزه مورد اعتماد نيستند، بنا بر اين شما هر گاه بخواهيد متعه كنيد قبلا از اخلاق و ايمان زن تحقيق و جستجو كنيد. و رسول خدا صلّى اللَّه عليه و آله متعه را حلال كرد و تا آخر عمر آن را حرام‏ نفرمود.