الحشر ١
ترجمه
| سوره الحشر | آیه ١ | الحشر ٢ | ||||||||||||||
| ||||||||||||||||
معنی کلمات و عبارات
«سَبَّحَ ِللهِ ما ...»: (نگا: حدید / .
آیات مرتبط (تعداد ریشه‌های مشترک)
تفسیر
- آيات ۱ - ۱۰، سوره حشر
- آيات مربوط به اخراج بنى النضير از سرزمينشان
- معناى اينكه فرمود: ((يخربون بيوتهم بايديهم و ايدى المؤ منين ))
- قطع كردن و نكردن درختان را بنى النضير به اذن خدا بود
- موارد مصرف ((فيى ء))
- فقراى مهاجرين يكى از مصاديق فى در راه خدا
- شرح آيه : ((و الذين تبوؤ ا الدار و الايمان ...)) كه متضمن مدح انصار در چشمنداشتنشان به اموالى كه بين مهاجران تقسيم شده مى باشد
- جملات ديگرى از كلام خدا در مدح انصار
- رواياتى درباره ماجراى اخراج و تبعيد بنى النضير
- روايتى در چشم پوشى انصار از غنائم آنان براى تقسيم بين مهاجرين
- چند روايت درباره فيى و موارد مصرف آن ، و درذيل آيه ((ما آتيكم الرسول فخذوه ...))
- چند روايت درباره ايماان و اينكه دين حب ، و حب دين است و درباره صفت رذيله ((شرح ))
نکات آیه
۱ - تمامى موجودات آسمان ها و زمین، تسبیح کننده خداى یگانه اند. (سبّح للّه ما فى السموت و ما فى الأرض )
۲ - تمامى موجودات جهان، داراى شعورى مخصوص به خود (سبّح للّه ما فى السموت و ما فى الأرض ) برداشت یاد شده بر این اساس است که تسبیح موجودات صرفاً، تسبیح به زبان حال نباشد و تسبیح قولى را نیز دربرگیرد. در این صورت اقرار به تنزیه پروردگار، مسبوق به نوعى شعور خواهد بود.
۳ - کمال ذات خداى یگانه هستى، پیام یکایک موجودات جهان (سبّح للّه ما فى السموت و ما فى الأرض )
۴ - نمودهاى هستى و نمادهاى جهان طبیعت، خود بیانگر قدرت و حکمت آفریدگار خویش اند. (سبّح للّه ما فى السموت و ما فى الأرض و هو العزیز الحکیم) ارتباط عبارت «سبّح للّه...» با «و هو العزیز الحکیم» مى تواند بیانگر این معنا باشد که تسبیح و تنزیه پروردگار، نشانه اتقان و بى عیب و نقص بودن ذات و افعال او است. آفرینش نیز، با این عظمت و استحکام خود نمایانگر قدرت و عزت او است.
۵ - مطالعه طبیعت و نظام هستى، زمینه خداشناسى و پى بردن به اقتدار و کاردانى آفریدگار جهان (سبّح للّه ما فى السموت و ما فى الأرض و هو العزیز الحکیم) خبر دادن خداوند از تسبیح موجودات، در حقیقت توجه دادن انسان ها به حقایق نهفته در متن طبیعت است که هر یک با زبان حال، وجود خدا و صفات کمالى او را نجوا مى کنند. گوش فرادادن به این نجوا، زمینه ساز ادراک عزت و حکمت خداوندى است.
۶ - خداوند، «عزیز» (پیروزمند شکست ناپذیر) و «حکیم» (کاردان) است. (و هو العزیز الحکیم)
۷ - عزّت و اقتدار الهى، آمیخته با حکمت (کاردانى و مصلحت سنجى) است. (و هو العزیز الحکیم) قرار گرفتن صفت «حکیم» پس از صفت «عزیز»، بیانگر آمیختگى حکمت و عزت خداوند است.
موضوعات مرتبط
- آفرینش: آثار مطالعه آفرینش ۵; نقش آفرینش ۴
- آیات خدا: آیات آفاقى ۵
- اسماء و صفات: حکیم ۶; عزیز ۶
- تسبیح: تسبیح خدا ۱
- توحید: توحید ذاتى ۳
- جهان بینى: جهان بینى توحیدى ۳
- خدا: حکمت خدا ۷; دلایل حکمت خدا ۴، ۵; دلایل خداشناسى ۵; دلایل قدرت خدا ۴، ۵; کمال خدا ۳; ویژگیهاى عزت خدا ۷; ویژگیهاى قدرت خدا ۷
- موجودات: تسبیح موجودات ۱; شعور موجودات ۲
