روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۱ ش ۱۸۹۴

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۱، بَابُ غُسْلِ الْمَيِّت

: 

وَ أَتَى‏ رَسُولَ اَللَّهِ ص‏ رَجُلٌ مِنْ أَهْلِ اَلْبَادِيَةِ لَهُ حَشَمٌ وَ جِمَالٌ فَقَالَ يَا رَسُولَ اَللَّهِ أَخْبِرْنِي عَنْ قَوْلِ اَللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ اَلَّذِينَ آمَنُوا وَ كََانُوا يَتَّقُونَ `لَهُمُ اَلْبُشْرى‏ََ فِي اَلْحَيََاةِ اَلدُّنْيََا وَ فِي اَلْآخِرَةِ فَقَالَ أَمَّا قَوْلُهُ تَعَالَى‏ لَهُمُ اَلْبُشْرى‏ََ فِي اَلْحَيََاةِ اَلدُّنْيََا فَهِيَ اَلرُّؤْيَا اَلْحَسَنَةُ يَرَاهَا اَلْمُؤْمِنُ‏ فَيُبَشَّرُ بِهَا فِي دُنْيَاهُ وَ أَمَّا قَوْلُ اَللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ وَ فِي اَلْآخِرَةِ فَإِنَّهَا بِشَارَةُ اَلْمُؤْمِنِ‏ عِنْدَ اَلْمَوْتِ يُبَشَّرُ بِهَا عِنْدَ مَوْتِهِ أَنَّ اَللَّهَ قَدْ غَفَرَ لَكَ وَ لِمَنْ يَحْمِلُكَ إِلَى قَبْرِكَ

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۱ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۱۸۴

مردى از صحرانشينان كه داراى حشم و شترانى بسيار بود خدمت رسول خدا (ص) رسيد و عرضكرد: يا رسول اللَّه مرا از معنى و تأويل اين فرمايش خداوند عزّ و جلّ آگاه ساز كه ميفرمايد: الَّذِينَ آمَنُوا وَ كانُوا يَتَّقُونَ، لَهُمُ الْبُشْرى‏ فِي الْحَياةِ الدُّنْيا وَ فِي الْآخِرَةِ يعنى كسانى كه ايمان آورده‏اند و پرهيزكارى پيشه ساختند آنان را در زندگانى دنيا و در آخرت بشارت است. فرمود: امّا آنكه فرمود: «آنان را در زندگى دنيا و آخرت بشارت است» آن بشارت عبارت از همان خوابهاى خوب است كه مؤمن ميبيند و در همين دنياى خود بدان بشارت مييابد كه ببهشت خواهد رفت. و اما آن قسمت از فرمايش خداوند عزّ و جلّ كه ميفرمايد: ايشان را در آخرت بشارت است. عبارتست از بشارت افراد با ايمان بهنگام مرگ و زمان وفاتش: كه خداوند سبحان ترا آمرزيده و نيز كسانى را كه جنازه‏ات را برميدارند و بگورت ميرسانند نيز مى‏آمرزد.