ص ٤٥

از الکتاب
نسخهٔ تاریخ ‏۳۱ خرداد ۱۳۹۴، ساعت ۰۴:۱۸ توسط 127.0.0.1 (بحث) (افزودن سال نزول)


ترجمه

و به خاطر بیاور بندگان ما ابراهیم و اسحاق و یعقوب را، صاحبان دستها (ی نیرومند) و چشمها (ی بینا)!

|و ياد آور بندگان ما ابراهيم و اسحاق و يعقوب را كه [در عبوديت‌] صاحبان قوت و بصيرت بودند
و بندگان ما ابراهيم و اسحاق و يعقوب را كه نيرومند و ديده‌ور بودند به يادآور.
و باز یاد کن از بندگان خاص ما ابراهیم و اسحاق و یعقوب که همه (در انجام رسالت) صاحب اقتدار و بصیرت بودند.
و بندگان ما ابراهیم و اسحاق و یعقوب را یاد کن که دارای قدرت و بصیرت بودند.
بندگان ما ابراهيم و اسحاق و يعقوب آن مردان قدرتمند و بابصيرت را ياد كن.
و یاد کن بندگان ما ابراهیم و اسحاق و یعقوب را که همه توانمند [در عبادت‌] و دیده‌ور بودند
و بندگان ما ابراهيم و اسحاق و يعقوب خداوندان دستها- كنايه از نيرو و قدرت براى طاعت و عبادت- و ديدگان- كنايه از بينش و بصيرت در دين و حقيقت- را ياد كن.
(ای پیغمبر!) از بندگان ما ابراهیم و اسحاق و یعقوب سخن بگو، آنان که دارای قدرت و بینش (کافی و قوی درباره‌ی امور زندگانی و رموز آئین یزدانی) بودند.
و بندگانمان ابراهیم و اسحاق و یعقوب را - که نیرومندان و دیده‌وران بودند- به یاد آور.
و یاد کن بندگان ما ابراهیم و اسحق و یعقوب را دارندگان نیروها و دیده‌ها


ص ٤٤ آیه ٤٥ ص ٤٦
سوره : سوره ص
نزول : ٥ بعثت
اطلاعات آماری
تعداد کلمات : ١٢
تعداد حروف :

معنی کلمات و عبارات

«أُوْلِی الأیْدِی»: دارندگان قدرت و قوّت در طاعت و عبادت. دارندگان دستهای تلاشگر در همه زمینه‌های خوبی و نیکی. «الأبْصَارِ»: جمع بَصَر به معنی بصیرت؛ یعنی بینش روشن و آگاهی قابل ملاحظه از قوانین و اسرار دین و شریعت، و آشنایی با امور زندگی و شناخت راه و روش دنیوی.


تفسیر

نکات آیه

۱ - یادآورى سرگذشت ابراهیم، اسحاق و یعقوب(علیهم السلام)، توصیه خداوند به پیامبر(ص) (و اذکر عبدنا إبرهیم و إسحق و یعقوب)

۲ - سرگذشت ابراهیم، اسحاق و یعقوب (علیهم السلام)، درس آموز و سازنده براى پیامبر(ص) و مؤمنان (و اذکر عبدنا إبرهیم و إسحق و یعقوب) توصیه خداوند به پیامبر(ص)، مبنى بر یادآورى سرگذشت حضرت ابراهیم(ع) و... مى تواند به منظور درس آموزى و سازندگى باشد.

۳ - ابراهیم، اسحاق و یعقوب (علیهم السلام)، از بندگان حقیقى و بلندمرتبه خداوند (عبدنا إبرهیم و إسحق و یعقوب) تصریح به عبد بودن ابراهیم، اسحاق و یعقوب (علیهم السلام) - با آن که همه انسان ها عبد هستند - و نیز اضافه آن به ضمیر جلاله (نا)، مى تواند گویاى برداشت یاد شده باشد.

۴ - ابراهیم، اسحاق و یعقوب (علیهم السلام)، انسان هاى برخوردار از «قدرت و توانایى» و «بصیرت و روشن بینى» (إبرهیم و إسحق و یعقوب أُولى الأیدى و الأبصر) «أُولى الأیدى» (صاحبان دست ها) کنایه از قدرت و توانایى است.

۵ - توانایى بر اداره جامعه و داشتن بصیرت و روشن بینى، از شرایط رهبران جامعه دینى (إبرهیم وإسحق و یعقوب أُولى الأیدى و الأبصر)

۶ - «قدرت و توانایى» و «بصیرت و روشن بینى»، از ارزش ها و نعمت هاى الهى براى انسان (إبرهیم و إسحق و یعقوب أُولى الأیدى و الأبصر)

۷ - ابراهیم، اسحاق و یعقوب (علیهم السلام)، مردان علم و عمل (إبرهیم و إسحق و یعقوب أُولى الأیدى و الأبصر) برداشت یاد شده مبتنى بر این دیدگاه است که «الأبصار» کنایه از علم و «الأیدى» کنایه از عمل باشد.

روایات و احادیث

۸ - «عن أبى جعفر(ع) فى قوله «أُولى الأیدى و الأبصار» یعنى أُولى القوّة فى العبادة و البصر فیها;[۱] از امام باقر(ع) درباره سخن خداوند «أُولى الأیدى و الأبصار» روایت شده که مراد صاحبان قوت و بصیرت در عبادت هستند».

موضوعات مرتبط

  • ابراهیم(ع): بصیرت ابراهیم(ع) ۴; عبرت از قصه ابراهیم(ع) ۲; عبودیت ابراهیم(ع) ۳; علم ابراهیم(ع) ۷; عمل به تکلیف ابراهیم(ع) ۷; فضایل ابراهیم(ع) ۷; قدرت ابراهیم(ع) ۴; مقامات ابراهیم(ع) ۳
  • ارزشها :۶
  • اسحاق(ع): بصیرت اسحاق(ع) ۴; عبرت از قصه اسحاق(ع) ۲; عبودیت اسحاق(ع) ۳; علم اسحاق(ع) ۷; عمل به تکلیف اسحاق(ع) ۷; فضایل اسحاق(ع) ۷; قدرت اسحاق(ع) ۴; مقامات اسحاق(ع) ۳
  • بصیرت: ارزش بصیرت ۶; اهل بصیرت ۸
  • بندگان خدا :۳
  • تاریخ: عبرت از تاریخ ۲
  • خدا: توصیه هاى خدا ۱; نعمتهاى خدا ۶
  • ذکر: ذکر قصه ابراهیم(ع) ۱; ذکر قصه اسحاق(ع) ۱; ذکر قصه یعقوب(ع) ۱
  • رهبرى: بصیرت در رهبرى ۵; شرایط رهبرى ۵; مدیریت در رهبرى ۵
  • عبرت: عوامل عبرت ۲، ۲
  • قدرت: ارزش قدرت ۶
  • قدرتمندان :۸
  • مؤمنان: عبرت مؤمنان ۲
  • محمد(ص): توصیه به محمد(ص) ۱; عبرت محمد(ص) ۲
  • نعمت: نعمت بصیرت ۶; نعمت قدرت ۶
  • یعقوب(ع): بصیرت یعقوب(ع) ۴; عبرت از قصه یعقوب(ع) ۲; عبودیت یعقوب(ع) ۳; علم یعقوب(ع) ۷; عمل به تکلیف یعقوب(ع) ۷; فضایل یعقوب(ع) ۷; قدرت یعقوب(ع) ۴; مقامات یعقوب(ع) ۳

منابع

  1. تفسیر قمى، ج ۲، ص ۲۴۲; نورالثقلین، ج ۴، ص ۴۶۶، ج ۷۲.