روایت:الکافی جلد ۱ ش ۱۰۰۳

آدرس: الكافي، جلد ۱، كِتَابُ الْحُجَّة

عده من اصحابنا عن احمد بن محمد عن علي بن حديد عن جميل بن دراج قال روي غير واحد من اصحابنا انه قال :

لاَ تَتَكَلَّمُوا فِي اَلْإِمَامِ فَإِنَّ اَلْإِمَامَ يَسْمَعُ اَلْكَلاَمَ وَ هُوَ فِي بَطْنِ أُمِّهِ فَإِذَا وَضَعَتْهُ كَتَبَ اَلْمَلَكُ بَيْنَ عَيْنَيْهِ وَ تَمَّتْ كَلِمَةُ رَبِّكَ صِدْقاً وَ عَدْلاً لاََ مُبَدِّلَ لِكَلِمََاتِهِ وَ هُوَ اَلسَّمِيعُ اَلْعَلِيمُ‏ فَإِذَا قَامَ بِالْأَمْرِ رُفِعَ لَهُ فِي كُلِّ بَلْدَةٍ مَنَارٌ يَنْظُرُ مِنْهُ إِلَى أَعْمَالِ اَلْعِبَادِ

ترجمه

کمره ای, اصول کافی ترجمه کمره ای جلد ۳, ۸۳

جميل بن درّاج از چند تن اصحاب ما روايت كرده است كه آن حضرت فرموده: در باره امام سخن نكنيد، زيرا امام از وقتى در شكم مادر است سخن را مى‏شنود و چون مادر او را به زمين نهد، فرشته ميان دو ديده او مى‏نويسد: «و به كمال رسيد كلمه پروردگارت به راستى و عدالت تبديل‏كننده‏اى براى كلمات او نيست و او است شنوا و دانا» و چون به امر امامت قيام كند براى او در هر شهرى مناره‏اى افراشته گردد كه به وسيله آن، كردار مردم را بنگرد.

مصطفوى‏, اصول کافی ترجمه مصطفوی جلد ۲, ۲۳۱

جميل بن دراج گويد: جماعتى از اصحاب ما نقل كردند كه آن حضرت فرمود: در باره امام سخن نگوئيد، زيرا امام در شكم مادر ميشنود، و چون مادرش او را بزايد فرشته‏ئى ميان دو چشمش نويسد «كلمه پروردگارت براستى و عدالت پايان يافت، كلمات او را دگرگون‏كننده‏ئى نيست و او شنوا و داناست» و چون بامر امامت قيام كند، در هر شهرى براى او عمودى از نور برافراشته گردد كه بوسيله آن اعمال مردم را ببيند.

محمدعلى اردكانى, تحفة الأولياء( ترجمه أصول كافى) - جلد ۲, ۳۳۷

چند نفر از اصحاب ما روايت كرده‏اند، از احمد بن محمد، از على بن حديد، از جميل بن درّاج كه گفت: جماعتى از اصحاب ما روايت كرده‏اند، از آن حضرت كه فرمود: «در باب امام سخن مگوييد؛ زيرا كه امام سخن را مى‏شنود و حال آن‏كه او در شكم مادر است، و چون مادر او را بر زمين گذارد، فرشته در ميان دو چشمش بنويسد كه: «وَ تَمَّتْ كَلِمَةُ رَبِّكَ صِدْقاً وَ عَدْلًا لا مُبَدِّلَ لِكَلِماتِهِ وَ هُوَ السَّمِيعُ الْعَلِيمُ»، و چون به امر امامت قيام نمايد، از براى او در هر شهرى منارى بلند شود كه از آن به اعمال بندگان نظر كند».