الفرقان ١٠
ترجمه
الفرقان ٩ | آیه ١٠ | الفرقان ١١ | ||||||||||||||
|
معنی کلمات و عبارات
«تَبَارَکَ»: (نگا: فرقان / . «جَنَّاتٍ»: باغهائی را. بدل از (خَیْراً) است.
آیات مرتبط (تعداد ریشههای مشترک)
تفسیر
- آيات ۴ - ۲۰، سوره فرقان
- حكايت طعنه ها و افترائاتى كه كفار عرب در باره قرآن كريم بهرسول الله (صلى اللّه عليه و آله ) زدند
- تقرير و تبيين جوابى كه خداى تعالى به كفار داده(قل انزله الذى يعلم السرّ...)
- طعنه كفار به پيامبر (صلى اللّه عليه و آله ) به اينكه او همچون سايرين غذا مى خوردو...
- جواب خداى تعالى به اين احتجاج و انكار كفار
- مراد از جنات و قصور در آيه شريفه
- مبداء و منشاء تكذيب رسول الله (صلى اللّه عليه و آله و سلم ) انكار قيامت است
- مقايسه بين احوال دوزخيان و بهشتيان
- طرح يك اشكال و پاسخ به آن در ارتباط با مشيت مطلقاهل بهشت
- پاسخ معبودهاى كفار به سؤ ال خداى سبحان در قيامت از آنها..آيا شما اين بندگان مراگمراه كرديد؟
- معناى جمله ((كانوا قوما بورا)) كه در جواب آلهه به خداى سبحان آمده
- رد استناد بعضى از مفسرين به اين جمله ((كانوا قوما بورا)) براى اثبات جبر، وشقاوت ذاتى كفار
- پاسخ دوم به اشكال مشركين
- دو نكته
- روايتى درباره شاءن نزول آيه : ((و قالوا ما لهذاالرسول ياكل الطعام ...)) و دو روايت درباره جهنم و ورود در آن
نکات آیه
۱ - خداوند، منشأ خیرات و برکات است. (تبارک الذى) «تبارُک» (مصدر «تبارَک») مى تواند از «بَرَک» (لزم و ثبت) باشد. و یا از «برکة» (خیر بسیار) باشد (برگرفته از لسان العرب). برداشت فوق، براساس احتمال دوم است.
۲ - خداوند، ذاتى پاینده و حقیقتى جاودانه (تبارک الذى)
۳ - خداوند، توانا بر مهیّا ساختن باغ هایى با نهرهاى روان براى پیامبر(ص) به مراتب بهتر از آنچه که مشرکان توقع آن را براى پیامبر(ص) داشتند. (أو تکون له جنّة یأکل منها ... تبارک الذى إن شاء جعل لک خیرًا من ذلک جنّ-ت تجرى من تحتها الأنهر)
۴ - مشیت و خواست خداوند، قطعى و تخلف ناپذیر است. (إن شاء جعل لک)
۵ - خداوند، توانا بر مهیّا ساختن قصرهایى با عظمت براى پیامبر(ص) به مراتب بهتر از آنچه که مشرکان توقع آن را براى پیامبر(ص) داشتند. (تبارک الذى إن شاء ... یجعل لک قصورًا)
۶ - وعده خداوند به پیامبر(ص) مبنى بر اعطاى باغ هایى با نهرهاى روان و قصرها در قیامت (إن شاء جعل لک خیرًا من ذلک جنّ-ت ... و یجعل لک قصورًا) برداشت فوق، مبتنى بر این است که آیه شریفه، ناظر به جهان آخرت باشد که در این صورت، اعطاى باغ ها و قصرها به پیامبر(ص)، وعده خداوند به آن حضرت خواهد بود.
۷ - باغ ها و قصرهاى بهشتى در قیامت، بهتر از نوع دنیایى آنها است. (إن شاء جعل لک خیرًا من ذلک جنّ-ت ... و یجعل لک قصورًا)
۸ - تعلق نگرفتن مشیت خداوند بر برخوردارى پیامبر(ص) از زندگى مرفه و کاخ نشینى (تبارک الذى إن شاء جعل لک خیرًا من ذلک جنّ-ت تجرى من تحتها الأنهر و یجعل لک قصورًا)
۹ - زندگى مرفه و کاخ نشینى، دور از شأن پیامبر(ص) و برخلاف مصلحت او بود. (تبارک الذى إن شاء جعل لک خیرًا من ذلک جنّ-ت ... و یجعل لک قصورًا) برداشت یاد شده، به خاطر این نکته است که خداوند با آن که فرمود: من قادر به اعطاى بوستان هاى آباد و کاخ هاى متعدد به پیامبر(ص) هستم در عین حال به آن حضرت اعطا نفرمود و این مى رساند که چنین کارى درخور شأن پیامبر(ص) - آن گونه که مشرکان و کافران فکر مى کردند - و یا به مصلحت آن حضرت نبود.
۱۰ - اعطاى گنج و ثروت فراوان به پیامبر(ص)، بر خلاف حکمت الهى و مصلحت او بود. (أو یلقى إلیه کنز أو تکون له جنّة ... إن شاء جعل لک خیرًا من ذلک جنّ-ت ... و یجعل لک قصورًا) خداوند در آیه شریفه، به انتظار کافران از پیامبر(ص) مبنى بر داشتن باغ هاى پرثمر پاسخ گفت; ولى نسبت به داشتن گنج و ثروت فراوان پاسخ نفرمود. از این نکته مى توان استفاده کرد که داشتن گنج و ثروت بسیار بر خلاف حکمت الهى و مصلحت است و این امر، چنان روشن است که نیاز به پاسخ گویى ندارد.
۱۱ - ساده زیستى و دورى از زندگى مرفّه و کاخ نشینى، زندگانى شایسته و بایسته براى رهبران جامعه اسلامى (أو یلقى إلیه کنز أو تکون له جنّة ... إن شاء جعل لک خیرًا من ذلک جنّ-ت ... و یجعل لک قصورًا)
موضوعات مرتبط
- باغ: ارزش باغ هاى اخروى ۷; ارزش باغ هاى دنیوى ۷
- برکت: منشأ برکت ۱
- جهان بینى: جهان بینى توحیدى ۲
- خدا: جاودانگى خدا ۲; حتمیت مشیت خدا ۴; حکمت خدا ۱۰; قدرت خدا ۳، ۵; مشیت خدا ۵، ۸; نقش خدا ۱; وعده هاى خدا ۶
- خیر: منشأ خیر ۱
- رهبران دینى: ساده زیستى رهبران دینى ۱۱; مسؤولیت رهبران دینى ۱۱
- کاخ: ارزش کاخ هاى اخروى ۷; ارزش کاخ هاى دنیوى ۷
- کافران: خواسته هاى کافران ۳
- محمد(ص): امکان باغ براى محمد(ص) ۳; امکان کاخ براى محمد(ص) ۵; باغهاى اخروى محمد(ص) ۶; ساده زیستى محمد(ص) ۸; شؤون محمد(ص) ۹; کاخهاى اخروى محمد(ص) ۶; محمد(ص) و ثروت ۱۰; محمد(ص) و کاخ نشینى۸، ۹; مصالح محمد(ص) ۹، ۱۰; وعده به محمد(ص) ۶