الأنبياء ٧١
ترجمه
| الأنبياء ٧٠ | آیه ٧١ | الأنبياء ٧٢ | ||||||||||||||
| ||||||||||||||||
معنی کلمات و عبارات
«لُوطاً»: لوط، برادرزاده یا عموزاده ابراهیم بود. «الأرْض»: مراد سرزمین شام است که سرزمین حاصلخیز و محلّ زندگی بسیاری از انبیاء بوده است (نگا: إسراء / و ابراهیم بعد از بابلِ عراِ، در آنجا زیسته است (نگا: المصحف المیسّر).
آیات مرتبط (تعداد ریشه‌های مشترک)
تفسیر
- آيات ۴۸ - ۷۷ سوره انبياء
- اشاره به وجه تسميه ((تورات (( به : فرقان ، ضياء و ذكر
- مقصود از اينكه قرآن ((ذكر مبارك (( است
- مقصود از اينكه فرمود: ما به ابراهيم رشد او را داديم
- گفتگوى ابراهيم (عليه السلام ) با قوم بت پرست خود
- ابراهيم (ع ) بتها را قطعه قطعه كرد مگر بزرگترين آنها را
- محاجه آن جناب (عليه السلام ) با قوم خود بعد از شكستن بتها:((قال بل فعله كبيرهم ...((
- تنبه مردم بعد از شنيدن كلام ابراهيم (ع )
- اشاره به اينكه ((برد(( و ((سلام (( شدن آتش براى ابراهيم (عليه السلام ) به امرتكوينى خداى تعالى خارج از محدوده اطلاعات ما از سلسله علل و اسباب است
- بيان اينكه در جمله :((و جعلنا هم ائمة يهدون بامرنا(( مراد از هدايت رساندن به مقصد ومراد از ((امر(( امر تكوينى است
- توضيح اينكه مراد از وحى در آيه : ((واوحينا اليهمفعل الخيرات ...(( وحى تسديد است نه وحى تشريع و مؤ يد بودن ائمه به تسديد وتاءييد الهى را افاده مى كند
- بحث روايتى
- چند روايت راجع به اينكه خداوند امامت را در ابراهيم (عليه السلام ) و ذريه او قرار داد
نکات آیه
۱- حضرت ابراهیم و لوط(ع)، از نیرنگ ها و دسیسه هاى قوم خود، به اراده الهى نجات یافتند. (و أرادوا به کیدًا ... و نجّینه و لوطًا إلى الأرض التى برکنا فیها )
۲- حضرت ابراهیم و لوط(ع)، از جامعه آلوده خود به سرزمینى برکت خیز هجرت کردند. (إلى الأرض التى برکنا فیها )
۳- حضرت لوط(ع)، هم چون حضرت ابراهیم(ع) در معرض آزار و اذیت مردم خود قرار داشت. (و نجّینه و لوطًا إلى الأرض التى برکنا فیها ) کاربرد یکسان واژه نجات در باره حضرت ابراهیم و لوط(ع) بیانگر برداشت بالا است; زیرا نجات در جایى به کار مى رود که خطر و ضررى پیش روى باشد.
۴- هجرتگاه ابراهیم و لوط(ع) (شام - فلسطین)، براى تمام مردم جهان با برکت است. (و نجّینه و لوطًا إلى الأرض التى برکنا فیها للعلمین ) «عالم» به معناى همه خلق و یا دسته اى از موجودات است. جمع آمدن آن (عالمین) براى بیان استغراق و شمول تمامى اصناف موجودات است. مقصود از آن در این آیه، همه مردم از تمامى اقوام و قبایل دور و نزدیک مى باشد. گفتنى است نوع مفسران برآنند که مقصود از سرزمین مبارک، شام (فلسطین) است.
۵- دفاع از حق و حرکت بر مدار توحید در برابر حق ستیزان و مشرکان، امداد و نصرت الهى را در پى خواهد داشت. (و أرادوا به کیدًا ... و نجّینه و لوطًا إلى الأرض التى برکنا فیها )
۶- هجرت از محیط آلوده و بلاد کفر و شرک به سرزمین پاک و برکت خیز امرى است بایسته و سزاوار. (و نجّینه و لوطًا إلى الأرض التى برکنا فیها )
موضوعات مرتبط
- ابراهیم(ع): اذیت ابراهیم(ع) ۳; جامعه دوران ابراهیم(ع) ۲; قصه ابراهیم(ع) ۱، ۲، ۳; نجات ابراهیم(ع) ۱; هجرت ابراهیم(ع) ۲، ۴
- خدا: آثار اراده خدا ۱; زمینه امدادهاى خدا ۵; نجات بخشى خدا ۱
- حق: آثار دفاع از حق ۵; آثار مبارزه با حق ستیزان ۵;
- سرزمینها: سرزمین با برکت ۲، ۴; هجرت به سرزمین با برکت ۶
- عمل: عمل پسندیده ۶
- فلسطین: برکت فلسطین ۴; هجرت به فلسطین ۴
- قوم ابراهیم: اذیتهاى قوم ابراهیم ۳; توطئه قوم ابراهیم ۱
- قوم لوط: اذیتهاى قوم لوط ۳; توطئه قوم لوط ۱
- لوط(ع): اذیت لوط(ع) ۳; جامعه دوران لوط(ع) ۲; قصه لوط(ع) ۱، ۲، ۳; نجات لوط(ع) ۱; هجرت لوط(ع) ۲، ۴
- مشرکان: آثار مبارزه با مشرکان ۵
- هجرت: اهمیت هجرت ۶; هجرت از جامعه فاسد ۶; هجرت از دارالکفر ۶
