البقرة ٢٧

الَّذِينَ‌ يَنْقُضُونَ‌ عَهْدَ اللَّهِ‌ مِنْ‌ بَعْدِ مِيثَاقِهِ‌ وَ يَقْطَعُونَ‌ مَا أَمَرَ اللَّهُ‌ بِهِ‌ أَنْ‌ يُوصَلَ‌ وَ يُفْسِدُونَ‌ فِي‌ الْأَرْضِ‌ أُولٰئِکَ‌ هُمُ‌ الْخَاسِرُونَ‌

ترجمه

فاسقان کسانی هستند که پیمان خدا را، پس از محکم ساختن آن، میشکنند؛ و پیوندهایی را که خدا دستور داده برقرار سازند، قطع نموده، و در روی زمین فساد میکنند؛ اینها زیانکارانند.

همانان كه پيمان خدا را پس از تأكيدش مى‌شكنند و آنچه را كه خدا به پيوستن آن امر كرده مى‌گسلند و در زمين فتنه به پا مى‌كنند. همين‌ها زيانكارانند

همانانى كه پيمان خدا را پس از بستن آن مى‌شكنند؛ و آنچه را خداوند به پيوستنش امر فرموده مى‌گسلند؛ و در زمين به فساد مى‌پردازند؛ آنانند كه زيانكارانند.

کسانی که عهد خدا را پس از محکم بستن می‌شکنند و رشته‌ای را که خدا امر به پیوند آن کرده می‌گسلند و در میان اهل زمین فساد می‌کنند، ایشان به حقیقت زیانکارند.

آنان کسانی هستند که پیمان خدا را [که توحید و وحی و نبوت است] پس از استواری اش [با دلایل عقلی و علمی و براهین منطقی با عدم وفای به آن] می شکنند و آنچه را خدا پیوند خوردن به آن را فرمان داده است [مانند پیوند با پیامبران و کتابهای آسمانی و اهل بیت طاهرین و خویشان] قطع می نمایند و در زمین تباهی و فساد بر پا می کنند، آنانند که زیانکارند.

كسانى كه پيمان خدا را پس از بستن آن مى‌شكنند و آنچه را كه خدا به پيوستن آن فرمان داده مى‌گسلند و در زمين فساد مى‌كنند، زيانكارانند.

کسانی که پیمان خداوند را پس از بستنش می‌شکنند، و آنچه خداوند به پیوستن آن فرمان داده است، می‌گسلند، و در زمین فساد می‌کنند، اینان زیانکارند

آنان كه پيمان خداى را پس از بستن و استواركردن آن مى‌شكنند و آنچه را كه خدا به پيوند آن فرمان داده مى‌گسلند، و در زمين تباهى مى‌كنند اينانند زيانكاران.

آن کسانی که پیمانی را که قبلاً با خدا (به واسطه فطرت و عقل و پیغمبران) محکم بسته‌اند، می‌شکنند و آنچه را که خدا دستور داده است که گسیخته نشود (از قبیل: صله رحم، مودّت، مهربانی، رعایت حقوق انسانی، و غیره) آن را می‌گسلند، و در روی زمین به فساد و تباهی دست می‌یازند، اینان بی‌گمان زیانبارانند.

کسانی که پیمان خدا را پس از بستنش می‌شکنند و آنچه را خدا به پیوندش امر فرموده، می‌گسلند، و در زمین افساد می‌کنند؛ اینان همان زیانکارانند.

آنان که بشکنند پیمان خدا را پس از بستنش و ببرند آنچه را که خدا دستور پیوندش داده و فساد کنند در زمین همانا آنانند زیانکاران‌

البقرة ٢٦	آیه ٢٧	البقرة ٢٨
سوره : سوره البقرة نزول : ٩ هجرت اطلاعات آماری تعداد کلمات : ٢٢ تعداد حروف :

معنی کلمات و عبارات

«یَنقُضُونَ»: می‌شکنند. «عَهْدَ اللهِ»: پیمان خدا که در (اعراف / مذکور است. «مِیثَاقِ»: اسم آلت است، به معنی: آنچه عهد و پیمان بدان بسته می‌شود. یا مصدر میمی است و به معنی: استوارکردن، بستن. «خَاسِرُونَ»: زیانباران. زیانکاران.

آیات مرتبط (تعداد ریشه‌های مشترک)

يَا بَنِي‌ إِسْرَائِيلَ‌ اذْکُرُوا... (۱) وَ إِذْ أَخَذَ رَبُّکَ‌ مِنْ‌ بَنِي‌... (۰) الَّذِينَ‌ يُوفُونَ‌ بِعَهْدِ اللَّهِ‌... (۳) وَ الَّذِينَ‌ يَصِلُونَ‌ مَا أَمَرَ... (۲) وَ الَّذِينَ‌ يَنْقُضُونَ‌ عَهْدَ... (۹) فَهَلْ‌ عَسَيْتُمْ‌ إِنْ‌... (۳)

أَ فَمَنْ‌ يَعْلَمُ‌ أَنَّمَا أُنْزِلَ‌... (۰)

تفسیر

• آيات ۲۶ و ۲۷ بقره
• يك مرحله از ضلالت و كورى از باب مجازات زشتكارى و فسق آدمى است
• پاره اى از احوال و اوصاف دو طائفه ((هدايت شدگان و گمراهان ))
• حيات و زندگى سه گانه انسان و تاءثر زندگى متاءخر از زندگى متقدم
• استشهاد به چند آيه براى اثبات تبعيت حكم حيات اخروى از حيات دنيوى
• مجازات و تجسّم اعمال ، دو وجه حاصل از گفتار خداوند درباره زندگى آخرت
• معنى فسق
• بحثى پيرامون مسئله معروف جبر و تفويض
• مالكيت مطلقه خداوند
• هر تصرفى از خداوند در هر مخلوقى ، تصرفى است از مالك حقيقى در مملوك واقعى و حقيقى
• معيارها و اساس قوانين عقلائى معيار و اساس و قوانين شرعى است
• روش عقلاء در قانونگذارى
• اگر خداى سبحان بندگان را به اطاعت يا معصيبت مجبور كرده باشد...
• اضلال منسوب به خدا، اضلال بعنوان مجازات است
• تفويض نيز با تشريع سازگار نيست
• بحث روايتى (پيرامون روايات قضا و قدر و امر بين الامرين )
• توضيح و تحقيق در زمينه قضا و قدر و جبر و تفويض
• اشكالاتى كه از قائل شدن به جبر و عدم اختيار لازم مى آيد
• توهّم ملازمه بين اعتقاد به قضاوقدر و انكار جزاى باستحقاق
• كيفيت تعلق اراده الهيه بر افعال انسانها
• يك عمل اختيارى و دو جهت متفاوت وجوب و امكان در آن
• اراده فاعل مختار در طول اراده خداست در عرض آن لذا با يكديگر قابل جمع هستند
• عقيده معتزله در تفويض ، و ذكر مثالى براى روشن شدن ((امر بين الامرين ))
• حديثى از امام هادى عليه السلام درباره افعال انسان و توضيح آن
• خلقت و حسن متلازمند و آنچه عمل را گناه مى كند امرى است عدمى
• حديثى از امام رضا عليه السلام در اينكه آنچه مصيبت و بدى به انسان مى رسد از خود اوست
• احاديث ديگرى از معصومين (ع ) درباره جبر و اختيار
• دو روايت از كتاب طرائف درباره قضاوقدر الهى
• طريق عديده استدلال بر رد جبر و تفويض در روايات و اخبار
• رواياتى كه در تفسير آياتى كه اضلال و اغواء و امثال آن را به خدا نسبت مى دهد وارد شده است
• بحث فلسفى
• فعل اضطرارى و فعل ارادى
• تقسيم فعل ارادى به اختيارى و اجبارى
• تفاوت بين فعل اختيارى و اجبارى نيز در ضمن يكمثال
• استدلال بر رد جبر و تفويض از طريق برهان عليت
• ضرورت و امكان ، دو نظام عالم طبيعى و انطباق آندو با فعل اختيارى انسان
• همانطورى كه وجود انسان مستند به اراده الهى است افعال او نيز مستند الوجود با اراده الهى است
• رد نظر فلاسفه مادى كه جبر را به تمام نظام طبيعى راه داده اند

• آيه ۲۷
• آيه و ترجمه
• تفسير:
• زيانكاران واقعى
• نكته ها
• ۱ اهميت صله رحم در اسلام
• ۲ به جاى وصل كردن ، قطع كردن

• تفسیر آیات

• تفسیر آیات

نکات آیه

۱ - خداوند، انسانها را به عهدها و پیمانهایى ملتزم ساخته است. (الذین ینقضون عهد اللّه من بعد میثقه) «عهد» به معناى پیمان است و مراد از عهد اللّه (پیمان خدا) مى تواند وظایف و تکالیفى باشد که خداوند آنها را بر دوش انسانها گذاشته است. همچنین مراد از آن مى تواند تعهداتى باشد که آدمى خویشتن را ملتزم به رعایت آنها کرده و به گونه اى - همانند سوگند به خدا - آنها رابه خداوند مرتبط کرده است. برداشت فوق مبتنى بر احتمال اول است.

۲ - ضرورت پایبندى به عهدها و پیمانهایى که خداوند بر عهده انسانها قرار داده است. (الذین ینقضون عهد اللّه)

۳ - ضرورت وفا کردن به پیمانهایى که آدمى با خدا مى بندد. (الذین ینقضون عهد اللّه من بعد میثقه) برداشت فوق بر این اساس است که: مراد از «عهد اللّه» تعهداتى باشد که انسان با سوگند و مانند آن، رعایت آنها را بر خود لازم کرده است. «میثاق» مصدر و به معناى استحکام بخشیدن است. ضمیر «میثاقه» به «عهد» بر مى گردد; یعنى، بعد از آنکه عهد خویش را محکم کرده و بر وفادارى به آن تأکید کرده اند.

۴ - نقض پیمان، بویژه پس از تأکید بر آن، امرى ناپسند و نکوهیده است. (الذین ینقضون عهد اللّه من بعد میثقه)

۵ - گسستن پیوندهایى که خداوند به برقرارى آنها فرمان داده، امرى ناروا و حرام است. (و یقطعون ما أمر اللّه به أن یوصل) «أن» مصدریه و «أن یوصل» بدل براى ضمیر در «به» است و مرجع ضمیر، «ما امر اللّه» مى باشد; یعنى: الذى امر اللّه بوصله. مراد از «ما امر اللّه» پیوندهایى نظیر: صله رحم، پیوند ولایت میان اهل ایمان و پیوند ولایت بین پیشوایان بر حق و امت اسلامى است.

۶ - فسادگرى در زمین از محرمات الهى است. (و یفسدون فى الأرض)

۷ - کسانى که به پیمانهاى الهى پایبند نباشند و پیوندهایى را که خدا به برقرارى آنها فرمان داده، نادیده بگیرند، فاسق هستند. (إلا الفسقین. الذین ... یقطعون ما أمراللّه به أن یوصل) «الذین»، صفت توضیحى براى «الفاسقین» مى باشد.

۸ - آنان که در زمین فسادانگیز هستند، فاسقند. (إلا الفسقین. الذین ... یفسدون فى الأرض)

۹ - قرآن کسانى را به گمراهى مى کشاند که: عهدهاى الهى را نقض کنند، پیوندهایى که خداوند به برقرارى آنها فرمان داده بگسلند و در زمین به فسادگرى بپردازند. (و ما یضل به إلا الفسقین. الذین ... یفسدون فى الأرض)

۱۰ - فاسقان، مردمى زیانکارند. (أولئک هم الخسرون)

۱۱ - شکستن پیمانهاى الهى، گسستن روابطى که خداوند به برقرارى آنها فرمان داده و فسادگرى در زمین، زیان واقعى انسان را در پى دارد. (الذین ینقضون عهد اللّه ... أولئک هم الخسرون)

روایات و احادیث

۱۲ - از امام باقر(ع) روایت شده که فرمود: «قال لى أبى على بن الحسین ... إیاک و مصاحبة القاطع لرحمه ... قال اللّه عز و جل «الذین ... یقطعون ما امر اللّه به أن یوصل ... أولئک هم الخاسرون»; پدرم، امام سجاد (ع)، به من فرمود: ... از همنشینى با کسى که قطع رحم مى کند بپرهیز ... خداى عز و جل فرمود: «آنان که ... قطع مى کنند آنچه را که خدا امر به وصل آن نموده ... اینانند زیانکاران».

موضوعات مرتبط

• احکام: ۵، ۶
• افساد: آثار افساد ۹، ۱۱; افساد در زمین ۸، ۹; حرمت افساد در زمین ۶
• انسان: عهد خدا با انسان ها ۱، ۲
• خدا: عهد خدا ۱، ۲
• زیان: عوامل زیان ۱۱
• زیانکاران: ۱۰، ۱۲
• صله رحم: اهمیّت صله رحم ۱۲; زیان قطع صله رحم ۱۲
• عمل: عمل ناپسند ۴
• عهد: اهمیّت وفاى به عهد ۲، ۳; عهد با خدا ۳
• عهد شکنى: آثار عهد شکنى ۹، ۱۱; سرزنش عهد شکنى ۴; ناپسندى عهد شکنى ۴
• فاسقان: ۷، ۸ زیانکارى فاسقان ۱۰
• فسق: موارد فسق ۷، ۸
• قرآن: اضلال قرآن ۹; قرآن و عهد شکنان ۹; قرآن و مفسدان ۹
• محرمات: ۵، ۶
• مفسدان: فسق مفسدان ۸
• همنشینى: همنشینى ناپسند ۱۲