البقرة ١٣: تفاوت میان نسخهها
(Edited by QRobot) |
(افزودن سال نزول) |
||
خط ۱۶: | خط ۱۶: | ||
|-|معزی=و هرگاه گفته شود بدیشان ایمان آرید چنان که ایمان آوردند مردم گویند آیا ایمان آریم چنان که ایمان آوردند بیخردان همانا ایشانند بیخردان و لیکن نمیدانند | |-|معزی=و هرگاه گفته شود بدیشان ایمان آرید چنان که ایمان آوردند مردم گویند آیا ایمان آریم چنان که ایمان آوردند بیخردان همانا ایشانند بیخردان و لیکن نمیدانند | ||
|-|</tabber><br /> | |-|</tabber><br /> | ||
{{آيه | سوره = سوره البقرة | نزول = | {{آيه | سوره = سوره البقرة | نزول = [[نازل شده در سال::7|٧ بعثت]] | نام = [[شماره آیه در سوره::13|١٣]] | قبلی = البقرة ١٢ | بعدی = البقرة ١٤ | کلمه = [[تعداد کلمات::22|٢٢]] | حرف = }} | ||
===معنی کلمات و عبارات=== | ===معنی کلمات و عبارات=== | ||
«السُّفَهَآءُ»: جمع سفیه، بیخردان. نادانان. از مصدر سفاهت، به معنی: جهالت و بیعقلی. | «السُّفَهَآءُ»: جمع سفیه، بیخردان. نادانان. از مصدر سفاهت، به معنی: جهالت و بیعقلی. |
نسخهٔ ۳۱ خرداد ۱۳۹۴، ساعت ۰۳:۲۵
ترجمه
البقرة ١٢ | آیه ١٣ | البقرة ١٤ | ||||||||||||||
|
معنی کلمات و عبارات
«السُّفَهَآءُ»: جمع سفیه، بیخردان. نادانان. از مصدر سفاهت، به معنی: جهالت و بیعقلی.
آیات مرتبط (تعداد ریشههای مشترک)
تفسیر
نکات آیه
۱ - پیامبر (ص) فراخوان منافقان به ایمانى، همانند ایمان توده مردم (و إذا قیل لهم ءامنوا کما ءامن الناس) چون در آیه بعد، مطرح شده که منافقان در برابر مردم اظهار ایمان مى کنند، این احتمال رخ مى دهد که گفتگوى مطرح شده در این آیه - که در آن منافقان ابراز بى ایمانى مى کنند - میان پیامبر (ص) و اهل نفاق بوده است.
۲ - صداقت توده هاى مردم در ایمان به پیامبر (ص) و آیین اسلام (ءامنوا کما ءامن الناس)
۳ - مؤمنان راستین در دیدگاه منافقان، مردمى سفیه و بى خردند. (قالوا أنؤمن کما ءامن السفهاء)
۴ - بیمار دلىِ اهل نفاق، منشأ متهم ساختن اهل ایمان به بى خردى است. (فى قلوبهم مرض ... قالوا أنؤمن کما ءامن السفهاء)
۵ - خود بزرگ بینى و تحقیر مؤمنان راستین، از صفات اهل نفاق است. (أنؤمن کما ءامن السفهاء)
۶ - منافقان، با متهم ساختن اهل ایمان به بى خردى، دعوت به ایمان را پذیرا نبودند. (قالوا أنؤمن کما ءامن السفهاء)
۷ - منافقان، خویشتن را مردمى خردمند و روشنفکر مى پندارند. (أنؤمن کما ءامن السفهاء)
۸ - منافقان، خود مردمى سفیه و بى خردند. (ألا إنهم هم السفهاء) مقرون بودن خبر به «ال» و نیز وجود ضمیر فصل در جمله «ألا إنهم ...» از حصر حکایت دارد و این حصر به اصطلاح «حصر» اضافى است. بنابراین معناى جمله چنین است: منافقان بى خردند، نه مؤمنان راستین.
۹ - منافقان، بى خبر از سفاهت و بى خردى خویش (ألا إنهم هم السفهاء و لکن لایعلمون)
۱۰ - منکر شمردن معروفها و معروف دانستن منکرات، از ویژگیهاى منافقان (إذا قیل ... و إذا قیل لهم ءامنوا ... قالوا أنؤمن کما ءامن السفهاء) از اینکه فساد را اصلاح گرى مى شمرند و ایمان را سفاهت مى پندارند، برداشت فوق به دست مى آید.
موضوعات مرتبط
- ایمان: ایمان به محمّد (ص) ۲; صداقت در ایمان ۲; متعلق ایمان ۲
- قلب: آثار بیمارى قلب ۴
- مؤمنان: تحقیر مؤمنان ۵; تهمت سفاهت به مؤمنان ۳، ۴، ۶; صداقت مؤمنان صدر اسلام ۲
- محمّد (ص): دعوت محمّد (ص) ۱
- معروف: منکر دانستن معروف ۱۰
- منافقان: اعراض منافقان از ایمان ۶; بیمارى قلب منافقان ۴; پندارهاى منافقان ۷; تکبر منافقان ۵; جهل منافقان ۹; منافقان دعوت از منافقان به ایمان ۱; سفاهت منافقان ۸، ۹; صفات منافقان ۵، ۸، ۱۰; منافقان و روشنفکرى ۷; منافقان و مؤمنان ۳، ۴، ۵، ۶
- منکر: معروف دانستن منکر ۱۰