القيامة ٢٢: تفاوت میان نسخهها
از الکتاب
(افزودن جزییات آیه) |
(←تفسیر) |
||
خط ۳۹: | خط ۳۹: | ||
المیزان= | المیزان= | ||
{{ نمایش فشرده تفسیر| | {{ نمایش فشرده تفسیر| | ||
*[[تفسیر:المیزان جلد۲۰_بخش۱۳#link114 | آيات ۱۶ - | *[[تفسیر:المیزان جلد۲۰_بخش۱۳#link114 | آيات ۱۶ - ۴۰ سوره قيامت]] | ||
*[[تفسیر:المیزان جلد۲۰_بخش۱۳#link116 | وجوهى در معناى آيه «فَإذَا قَرَأنَاهُ فَاتّبِع قُرآنَهُ» و ... آمده]] | |||
*[[تفسیر:المیزان جلد۲۰_بخش۱۳#link116 | وجوهى در معناى آيه | *[[تفسیر:المیزان جلد۲۰_بخش۱۳#link117 | مقصود از نهى در آیه: «لا تُحَرّك بِهِ لِسَانَكَ لِتَعجَلَ بِهِ» چیست؟]] | ||
*[[تفسیر:المیزان جلد۲۰_بخش۱۳#link117 | مقصود از نهى : | *[[تفسیر:المیزان جلد۲۰_بخش۱۴#link118 | وصف حال طایفه اى كه در قيامت، گشاده رو هستند]] | ||
*[[تفسیر:المیزان جلد۲۰_بخش۱۴#link118 | وصف حال | *[[تفسیر:المیزان جلد۲۰_بخش۱۴#link120 | حكايت حال طایفه اى ديگر، كه در قيامت، گرفته رو هستند]] | ||
*[[تفسیر:المیزان جلد۲۰_بخش۱۴#link122 | مراد از اين كه در قيامت، «مَسَاق»، به سوى پروردگار است]] | |||
*[[تفسیر:المیزان جلد۲۰_بخش۱۴#link120 | حكايت حال | *[[تفسیر:المیزان جلد۲۰_بخش۱۴#link123 | وجوه مختلف درباره معناى آيه: «أولى لَكَ فَأولى * ثُمّ أولى لَكَ فَأولى»]] | ||
*[[تفسیر:المیزان جلد۲۰_بخش۱۴#link124 | بحث روایی: (چند روايت درباره آيات گذشته)]] | |||
*[[تفسیر:المیزان جلد۲۰_بخش۱۴#link122 | مراد از | *[[تفسیر:المیزان جلد۲۰_بخش۱۴#link125 | رواياتى در معناى آيه: «إلى رَبّهَا نَاظِرَة»]] | ||
*[[تفسیر:المیزان جلد۲۰_بخش۱۴#link123 | وجوه مختلف درباره معناى آيه : | *[[تفسیر:المیزان جلد۲۰_بخش۱۴#link126 | رواياتى در توضيح آيات مربوط به هنگامۀ احتضار و جان دادن]] | ||
*[[تفسیر:المیزان جلد۲۰_بخش۱۴#link124 | چند روايت درباره | |||
*[[تفسیر:المیزان جلد۲۰_بخش۱۴#link125 | رواياتى در معناى آيه : | |||
*[[تفسیر:المیزان جلد۲۰_بخش۱۴#link126 | رواياتى در توضيح آيات مربوط به | |||
}} | }} |
نسخهٔ کنونی تا ۲ اردیبهشت ۱۴۰۱، ساعت ۱۵:۱۳
کپی متن آیه |
---|
وُجُوهٌ يَوْمَئِذٍ نَاضِرَةٌ |
ترجمه
ترتیل:
ترجمه:
القيامة ٢١ | آیه ٢٢ | القيامة ٢٣ | ||||||||||||||
|
معنی کلمات و عبارات
«وُجُوهٌ»: جمع وجه، چهره، مراد چهرههای مؤمنان است. «نَاضِرَةٌ»: شاداب. شادان.
آیات مرتبط (تعداد ریشههای مشترک)
لاَ تُدْرِکُهُ الْأَبْصَارُ وَ هُوَ... (۰) وَ لَمَّا جَاءَ مُوسَى لِمِيقَاتِنَا وَ... (۰) کَلاَّ إِنَّهُمْ عَنْ رَبِّهِمْ... (۰)
تفسیر
- آيات ۱۶ - ۴۰ سوره قيامت
- وجوهى در معناى آيه «فَإذَا قَرَأنَاهُ فَاتّبِع قُرآنَهُ» و ... آمده
- مقصود از نهى در آیه: «لا تُحَرّك بِهِ لِسَانَكَ لِتَعجَلَ بِهِ» چیست؟
- وصف حال طایفه اى كه در قيامت، گشاده رو هستند
- حكايت حال طایفه اى ديگر، كه در قيامت، گرفته رو هستند
- مراد از اين كه در قيامت، «مَسَاق»، به سوى پروردگار است
- وجوه مختلف درباره معناى آيه: «أولى لَكَ فَأولى * ثُمّ أولى لَكَ فَأولى»
- بحث روایی: (چند روايت درباره آيات گذشته)
- رواياتى در معناى آيه: «إلى رَبّهَا نَاظِرَة»
- رواياتى در توضيح آيات مربوط به هنگامۀ احتضار و جان دادن
نکات آیه
۱ - مؤمنان، داراى چهره هایى شاداب و زیبا در عرصه قیامت (وجوه یومئذ ناضرة) «نضرة»در معانى زیبایى و نعمت به کار مى رود (قاموس المحیط). «ناضرة» (مؤنث «ناضر») به معناى زیبا و برخوردار از نعمت است و مقصود از آن - به قرینه مقام - شادابى و درخشندگى چهره هاى مؤمنان در عرصه قیامت است.
۲ - آخرت طلبى و دل نبستن به دنیا، موجب سرور و تابناکى چهره ها در قیامت (وجوه یومئذ ناضرة) برداشت یاد شده، با توجه به این نکته است که آیه شریفه، بیانگر جایگاه اخروى کسانى است که در قطب مخالف دلبستگان به دنیا قرار دارند.
موضوعات مرتبط
- آخرت طلبى: آثار آخرت طلبى ۲
- دنیا: آثار اعراض از دنیا ۲
- سرور: عوامل سرور اخروى ۲
- مؤمنان: زیبایى مؤمنان ۱; سرور اخروى مؤمنان ۱; صورت مؤمنان ۱; مؤمنان در قیامت ۱
- نورانیت: عوامل نورانیت اخروى ۲
منابع