طه ٦٠

فَتَوَلَّى‌ فِرْعَوْنُ‌ فَجَمَعَ‌ کَيْدَهُ‌ ثُمَ‌ أَتَى‌

کپی متن آیه
فَتَوَلَّى‌ فِرْعَوْنُ‌ فَجَمَعَ‌ کَيْدَهُ‌ ثُمَ‌ أَتَى‌

ترجمه

فرعون آن مجلس را ترک گفت؛ و تمام مکر و فریب خود را جمع کرد؛ و سپس همه را (در روز موعود) آورد.

|پس فرعون برگشت و تمام شگرد خود را گرد آورد، سپس باز آمد

پس فرعون رفت و [همه‌] نيرنگ خود را گرد آورد و بازآمد.

آن‌گاه فرعون (از موسی) رو گردانید و به تدبیر جمع آوری سحر و ساحران پرداخت، سپس (با ساحران بسیار به وعده‌گاه) آمد.

پس فرعون [از مجلس مناظره با موسی] برگشت، پس نیرنگش را [که جادوگران و ابزار جادویشان بود] گرد آورد، سپس به وعده گاه باز آمد.

فرعون بازگشت و ياران حيله‌گر خويش را گرد كرد و باز آمد.

فرعون برگشت و همه مکر و تدبیر خود را به کار برد و به میان آمد

پس فرعون برگشت و ترفند خويش فراهم ساخت و باز آمد.

(فرعون آن مجلس را ترک گفت و) پشت نمود و رفت و همه‌ی مکر و فریب خود را جمع کرد و سپس (در روز موعد با تمام قدرت و جملگی جادوگران چیره‌دست و ادوات و ابزار جادو به میدان) آمد.

پس فرعون پشت کرد. پس نیرنگ خود را گرد آورد. سپس (باز) آمد.

پس برگشت فرعون پس گردآورد نیرنگ خویش را پس بیامد

Pharaoh turned away, put together his plan, and then came back.

ترتیل:

ترجمه:

طه ٥٩	آیه ٦٠	طه ٦١
سوره : سوره طه نزول : ٦ بعثت اطلاعات آماری تعداد کلمات : ٦ تعداد حروف :

معنی کلمات و عبارات

«کیْد»: نیرنگ. مراد همه چیزهائی است که در چاره‌کردن موسی و پیروزی بر او، لازم و ضروری بود.

آیات مرتبط (تعداد ریشه‌های مشترک)

قَالُوا أَرْجِهْ‌ وَ أَخَاهُ‌ وَ... (۰) وَ قَالَ‌ فِرْعَوْنُ‌ ائْتُونِي‌... (۱) فَلَمَّا جَاءَ السَّحَرَةُ قَالُوا... (۰) قَالَ‌ نَعَمْ‌ وَ إِنَّکُمْ‌ إِذاً... (۰)

تفسیر

---

• آيات ۴۹ - ۷۹ سوره طه
• بيان ريشه اعتقادى اين سؤ ال فرعون كه گفت :((فمن ربكما يا موسى ((
• توضيحى پيرامون مذهب بت پرستان ديدگاه آنان درباره خدا و روششان در اتخاذ آلهه وارباب ۲۲۸
• اقوال مختلفى كه درباره مذهب و اعتقاد فرعون نقل شده است
• توضيح نكات و دقائق جواب موسى (عليه السلام ) كه در قالب برهان خلق و هدايت همه چيز رب العالمين را معرفى نمود
• بيان تناسب جواب موسى (ع ) با مقضاى مقام و اشاره به وجوه نادرست مفسرين در معناىآيه
• سؤ ال ديگر فرعون : ((فما بال القرون الاولى (( كه معاد را استعباد كره زير سؤال مى برد
• پاسخ موسى (ع ) از استعباد فرعون امر معاد را
• معناى ذيل آيه ((لا يضل ربى و لا ينسى (( و ارتباط آن با صدر آيه
• تتمه داستان هدايت عمومى و ارائه شواهدى روشن براى آن
• گفتگو به متهم ساختن موسى (عليه السلام ) به توطئه و ساحرى منجر مى شود...
• موعظه موسى (عليه السلام ) به فرعون و فرعونيان در نهى از بت پرستى
• بازتاب اندرز موسى (عليه السلام ) و عكسالعمل مردم در برابر آن
• مشاوره فرعون با ايادى خود و اتخاذ تصميمهاى محرمانه
• ترغيب و ترهيب مردم توسط فرعون در مقابله با دعوت موسى (ع )
• روياروئى موسى (ع ) با ساحران در روز موعود
• معناى جمله :((فاوجس فى نفسه خيفه موسى (( و وجوهى كه درباره مقصود از نگران شدن موسى (عليه السلام ) بعد از مشاهده سحر ساحران گفته شده است
• غلبه موسى (عليه السلام ) به ساحران و ايمان آوردن آنان
• ساحران در برابر عظمت آيت الهى به سجده افتادند
• عكس العمل فرعون در برابر ايمان آوردن ساحران بخداىمتعال
• جواب بليغ مؤ منان حاكى از تحول فكرى و معنوى آنان بعد از ايمان مى باشد
• فرعون و ساحران ، و دو ديدگاه مختلف مادى و الهى
• دنباله پاسخ ساحران كه از توبه حقيقى آنان حكايت مى كند
• بحث روايتى

---

• تفسیر آیات

تفسیر نور (محسن قرائتی)

---

فَتَوَلَّى فِرْعَوْنُ فَجَمَعَ كَيْدَهُ ثُمَّ أَتى‌ «60»

پس فرعون پشت كرد (ومجلس را ترك كرد)، پس (تمام) مكر و حيله‌ى خود را جمع كرد، سپس (در روز موعود) باز آمد.

نکته ها

يكى از بهترين كارهاى حضرت موسى عليه السلام اين بود كه از عيد ملى، يك روز و يك اجتماع هدفدار و متعالى ساخت و چنان كرد كه در آن روز، همه‌ى ساحران با ديدن معجزه او تغيير فكر و عقيده دادند.

پیام ها

1- تحقير و تهمت و عادى‌سازى جريان‌هاى مهم، شيوه‌ى طاغوت‌هاست.

«فَلَنَأْتِيَنَّكَ بِسِحْرٍ مِثْلِهِ»

2- گاهى با آنكه احساس پوچى در درون است، ولى ژست قدرت‌نمايى و قاطعيّت گرفته مى‌شود. فَلَنَأْتِيَنَّكَ‌ ...

3- حتّى اگر به دشمن هم وعده مى‌دهيم، بر آن وفا كنيم. «مَوْعِداً لا نُخْلِفُهُ»

4- عدالت و انصاف حتّى درباره‌ى دشمن نيز نيكوست. «مَكاناً سُوىً» (مسافت آن مكان، نسبت به هر دو گروه يكسان باشد و هيچ امتيازى در آن نباشد)

5- از ايام فراغت به بهترين نحو بهره بردارى كنيد. «مَوْعِدُكُمْ يَوْمُ الزِّينَةِ»

6- اگر ارشاد، با زيبايى و زينت و دلخوشى مردم همراه باشد، داراى اثر بيشترى است. «مَوْعِدُكُمْ يَوْمُ الزِّينَةِ»

7- مسئله عيد و زينت، تاريخى بسيار طولانى دارد. «يَوْمُ الزِّينَةِ»

8- بحث‌هاى منطقى وآزاد بايد در حضور مردم باشد. «أَنْ يُحْشَرَ النَّاسُ ضُحًى»

9- در تبليغ از عنصر زمان ومكان غفلت نشود. يَوْمُ الزِّينَةِ ... ضُحًى‌ ... مَكاناً سُوىً‌ (هم فراغت مردم، «يَوْمُ الزِّينَةِ»، هم دسترسى مردم، «مَكاناً سُوىً» و هم روشنايى و لطافت هوا، «ضُحًى» همه در تبليغات موسى جمع شده بود.)

جلد 5 - صفحه 358

10- دشمنانِ حقّ در اوّلين فرصت ممكن، در فكر و توطئه براندازى حقّ هستند.

فَتَوَلَّى‌ ... فَجَمَعَ كَيْدَهُ‌

تفسیر اثنی عشری (حسینی شاه عبدالعظیمی)

---

فَتَوَلَّى فِرْعَوْنُ فَجَمَعَ كَيْدَهُ ثُمَّ أَتى‌ (60)

فَتَوَلَّى فِرْعَوْنُ‌: پس اعراض و پشت نمود از حق، و بر اعراض خود ثابت ماند. فَجَمَعَ كَيْدَهُ‌: پس جمع نمود كيد و مكر خود را از تمامى سحره و كليّه آلات و ادوات سحر. ثُمَّ أَتى‌: پس آمد فرعون با تمامى سحره و كليّه آلات سحر به محل موعود. نزد بعضى همراهان از سحره چهارصد نفر بودند، و نزد بعضى بيشتر. ابن عباس گفته: هفتاد دو نفر بودند، هر يكى يك عصا و يك ريسمان همراه داشت، پس فرعون قبه‌اى زد به طول هفتاد ذراع، و در آن نشست به نظاره نمودن.

جلد 8 - صفحه 288

تفسیر روان جاوید (ثقفى تهرانى)

---

قالَ أَ جِئْتَنا لِتُخْرِجَنا مِنْ أَرْضِنا بِسِحْرِكَ يا مُوسى‌ (57) فَلَنَأْتِيَنَّكَ بِسِحْرٍ مِثْلِهِ فَاجْعَلْ بَيْنَنا وَ بَيْنَكَ مَوْعِداً لا نُخْلِفُهُ نَحْنُ وَ لا أَنْتَ مَكاناً سُوىً (58) قالَ مَوْعِدُكُمْ يَوْمُ الزِّينَةِ وَ أَنْ يُحْشَرَ النَّاسُ ضُحًى (59) فَتَوَلَّى فِرْعَوْنُ فَجَمَعَ كَيْدَهُ ثُمَّ أَتى‌ (60) قالَ لَهُمْ مُوسى‌ وَيْلَكُمْ لا تَفْتَرُوا عَلَى اللَّهِ كَذِباً فَيُسْحِتَكُمْ بِعَذابٍ وَ قَدْ خابَ مَنِ افْتَرى‌ (61)

فَتَنازَعُوا أَمْرَهُمْ بَيْنَهُمْ وَ أَسَرُّوا النَّجْوى‌ (62) قالُوا إِنْ هذانِ لَساحِرانِ يُرِيدانِ أَنْ يُخْرِجاكُمْ مِنْ أَرْضِكُمْ بِسِحْرِهِما وَ يَذْهَبا بِطَرِيقَتِكُمُ الْمُثْلى‌ (63) فَأَجْمِعُوا كَيْدَكُمْ ثُمَّ ائْتُوا صَفًّا وَ قَدْ أَفْلَحَ الْيَوْمَ مَنِ اسْتَعْلى‌ (64) قالُوا يا مُوسى‌ إِمَّا أَنْ تُلْقِيَ وَ إِمَّا أَنْ نَكُونَ أَوَّلَ مَنْ أَلْقى‌ (65) قالَ بَلْ أَلْقُوا فَإِذا حِبالُهُمْ وَ عِصِيُّهُمْ يُخَيَّلُ إِلَيْهِ مِنْ سِحْرِهِمْ أَنَّها تَسْعى‌ (66)

ترجمه‌

گفت آيا آمدى نزد ما تا بيرون كنى ما را از زمين ما بسحر خود اى موسى‌

پس هر آينه آوريم تو را بسحرى مانند آن پس قرار ده ميان ما و ميان خود ميعادى كه تخلف نكنيم از آن ما و نه تو در مكانى كه مساوى باشد نسبت آن بدو طرف‌

گفت ميعاد شما روز آرايش است و آنكه جمع كرده شوند مردم در بلندى آفتاب‌

پس رو گردان شد فرعون و جمع‌آورى نمود وسائل مكر خود را پس آمد

گفت مر آنها را موسى واى بر شما مبنديد بر خدا دروغ را پس نابود كند شما را بعذابى و بتحقيق محروم ماند كسيكه افترا بست‌

پس كشانيدند بنزاع كارشان را ميان خودشان و پنهان داشتند راز گوئى را

گفتند همانا اين دو نفر هر آينه دو ساحرند ميخواهند كه بيرون كنند شما را از زمينتان بسحرشان و براندازند آئين شما را كه بهتر است‌

پس جمع كنيد وسائل مكرتان را پس بيائيد صف كشيده و بتحقيق رستگار شد امروز كسيكه غلبه نمود

گفتند اى موسى يا اين است كه مى‌اندازى و يا آنكه باشيم ما اوّل كسيكه انداخت‌

گفت بلكه بيندازيد پس آنگاه ريسمانهاشان و عصاهاشان بخيال او افتاده ميشد از سحر آنان كه آنها مى‌شتابند.

تفسير

- پس از طى مذاكرات سابقه بين فرعون و حضرت موسى آن ملعون از محاجّه طفره زد و از روى تعجّب بآنحضرت گفت پس از آنكه از مصر گريختى‌

---

جلد 3 صفحه 512

و سالها فرارى بودى اينك آمدى بطمع آنكه مملكت ما را بوسيله جادو و نيرنگهائى كه در اينمدت آموختى تصرف كنى و بهانه كرده‌اى كه من ميخواهم بنى اسرائيل را با خود ببرم بشامات اين خيال خام را از سر بدر كن كه هرگز بمقصود نخواهى رسيد ولى باطنا ترسيده بود از غلبه آنحضرت و زوال ملك خودش لذا در مقام معارضه بمثل با آنحضرت بر آمد باعتقاد خود كه گفت پس هر آينه ما هم ميآوريم براى تو سحرى مانند سحر تو پس قرار ده ميان ما و خود وعده‌اى كه تخلّف از آن ننمائيم در مكانى كه فاصله آن از ما و شما يكسان و مساوى باشد و بعضى گفته‌اند مراد مكانى است كه مستوى و هموار باشد و پست و بلند نباشد و سوى بكسر سين نيز قرائت شده است حضرت موسى فرمود وعده شما با ما روز عيد باشد كه مردم زينت و زيور مينمايند و آن در سال يكروز بود و تمام مردم جمع شوند در وقت بلندى آفتاب كه موقع چاشت است براى آنكه خوب حقّ و باطل بر همه واضح و آشكار گردد و خبرش بتمام نواحى و اقطار برسد و همه مطّلع گردند فرعون هم قبول نمود و از مجلس بيرون آمد و امر كرد كه هر قدر ممكن باشد از جادو گران و وسائل جادو و نيرنگ تهيّه نمايند و مهيا شد و در موعد مقرّر و مكان مقدّر حاضر و ناظر گرديدند و حضرت موسى زبان بنصيحت و دلالت آنها گشود كه بيائيد از خدا بترسيد و افترا بخدا نزنيد كه معجزات او را بگوئيد سحر است و براى او شريك قرار دهيد چون كسيكه مرتكب اين قبيل امور گردد بعذاب الهى در دنيا و آخرت گرفتار خواهد شد و نيست و نابود ميگردد و محروم از هر خير و نا اميد از هر ثواب خواهد بود در اين وقت كلام حضرت موسى در بعضى از سحره اثر كرد و گفتند از لحن اين شخص معلوم است كه جادو گر نيست و نبايد با او طرفيّت نمود ولى بعضى ديگر مخالفت نمودند و محرمانه با يكديگر صحبت كردند و گفتند اگر موسى بر ما غالب شد تبعيّت از او ميكنيم و اگر ما بر او غلبه نموديم معلوم ميشود ساحر بوده و فرعون و كسانش گفتند مسلّما اين دو نفر ساحرند ميخواهند شما را از مملكت خودتان بيرون كنند بواسطه سحرشان و طريقه شما را كه بهترين طريقه و مذهب است از ميان ببرند و دين خودشان را رواج دهند و بعضى گفته‌اند مراد از طريقه مثلى صاحبان آن ميباشند و باين كلمه از اشراف و وجوه قوم تعبير ميشود

---

جلد 3 صفحه 513

يعنى ميخواهند بزرگان و اشراف شما را از بين ببرند و كلمه ان ظاهرا مخفّفه از مثقّله است و ملغى از عمل شده بدليل دخول لام بر خبر و محتمل است نافيه باشد و لام بمعناى الا باشد و بعضى انّ بتشديد قرائت نموده‌اند و بنابراين اختصاص بلغت بعضى دارد كه الف تثنيه را در احوال سه گانه اعراب ثابت قرار داده‌اند و بعضى هذين خوانده‌اند و بنابراين اشكالى نيست و وجوه ديگرى هم نقل شده كه ذكرش لزوم ندارد و در خاتمه مذاكرات با يكديگر تصميم گرفتند و گفتند هر وسيله‌اى كه داريد براى جادوگرى جمع‌آورى كنيد و بيائيد باتفاق صف بسته تا مهابت شما زيادتر شود و گفته‌اند هفتاد هزار نفر بودند كه هر يك با عصا و ريسمانى وارد ميدان شدند و در مقابل حضرت موسى صف بستند و با خود گفتند امروز روزى است كه كامران شود كسيكه غالب گردد و بآنحضرت گفتند تو اوّل عصاى خود را مى‌اندازى يا ما اوّل بيندازيم و چون آنها بمراعات ادب اين اظهار را نموده بودند حضرت موسى هم در مقابل تأدّب فرمود و جواب داد شما بيندازيد و شايد مقصود حضرت اين بود كه آنها هر چه تهيّه كرده‌اند بكار بزنند بعد او معجزه الهيّه را ظاهر نمايد و سحر و نيرنجات آنها را ضايع و باطل كند علاوه بر آنكه مستظهر بلطف الهى بود و از عمليّات آنها باكى نداشت و آنها عصاها و ريسمانهاشان را انداختند و چون بصورت مار تعبيه نموده بودند و آلوده بجيوه كرده بودند و آفتاب بآنها تابيد همه بحركت آمدند بطوريكه در نظر حضرت موسى نمودار شد و بخيال او در آمد براى اين سحرى كه نموده بودند كه آن عصاها و ريسمانها به تندى حركت ميكنند و روى زمين راه ميروند و بعضى بجاى يخيّل بصيغه مجهول با ياء كه قرائت مشهور است تخيّل با تاء بصيغه معلوم قرائت نموده‌اند و بنابراين معنى واضح‌تر است چون فاعل آن ضمير مستتر راجع بحبال و عصى است و جمله انّها تسعى بدل اشتمال از ضمير است و بقرائت مشهور جمله فاعل يخيّل است و بعضى گفته‌اند زيبق را در باطن آنها جا داده بودند و چون حرارت آفتاب بآنها رسيد زيبق ميل بصعود نمود و بحركت در آمدند و بعضى گفته‌اند فرعون بخيال افتاد كه آنها حركت ميكنند و راه ميروند و اين خلاف ظاهر است.

---

جلد 3 صفحه 514

اطیب البیان (سید عبدالحسین طیب)

---

فَتَوَلّي‌ فِرعَون‌ُ فَجَمَع‌َ كَيدَه‌ُ ثُم‌َّ أَتي‌ (60)

‌پس‌ رجوع‌ كرد فرعون‌ بسوي‌ اجزاء و درباريان‌ ‌خود‌ ‌پس‌ جمع‌ نمود ‌از‌ سحره‌ ‌که‌ كيد ‌او‌ ‌بود‌ و تمام‌ ‌آنها‌ ‌را‌ ‌در‌ روز موعود ‌در‌ مكان‌ معيّن‌ ‌که‌ تعيين‌ ‌شده‌ ‌بود‌ حاضر نمود و آمد ببيند كار بكجا ميكشد.

(فَتَوَلّي‌ فِرعَون‌ُ) رجوع‌ بوزراء و رؤساء مملكت‌ ‌خود‌ كرد چنانچه‌ ‌در‌ سوره شعراء ميفرمايد (قال‌َ لِلمَلَإِ حَولَه‌ُ إِن‌َّ هذا لَساحِرٌ عَلِيم‌ٌ يُرِيدُ أَن‌ يُخرِجَكُم‌ مِن‌ أَرضِكُم‌ بِسِحرِه‌ِ فَما ذا تَأمُرُون‌َ قالُوا أَرجِه‌ وَ أَخاه‌ُ وَ ابعَث‌ فِي‌ المَدائِن‌ِ حاشِرِين‌َ يَأتُوك‌َ بِكُل‌ِّ سَحّارٍ عَلِيم‌ٍ فَجُمِع‌َ السَّحَرَةُ لِمِيقات‌ِ يَوم‌ٍ مَعلُوم‌ٍ) آيه 33‌-‌ 37.

جلد 13 - صفحه 50

(فَجَمَع‌َ كَيدَه‌ُ) ‌هر‌ چه‌ كيد و حيله‌ داشت‌ بكار زد و سحره‌ ‌را‌ جمع‌ نمود و بآنها وعده‌ اجر و قرب‌ بدرگاه‌ سلطنتي‌ داد ‌که‌ ‌بعد‌ ‌از‌ آنكه‌ سحره‌ باو گفتند (أَ إِن‌َّ لَنا لَأَجراً إِن‌ كُنّا نَحن‌ُ الغالِبِين‌َ قال‌َ نَعَم‌ وَ إِنَّكُم‌ إِذاً لَمِن‌َ المُقَرَّبِين‌َ) شعراء آيه 40 و 41.

(ثُم‌َّ أَتي‌) ‌پس‌ ‌از‌ اينكه‌ تمام‌ اينها ‌را‌ جمع‌ كرد ‌از‌ سحره‌ و تماشائيان‌ حتّي‌ ‌از‌ خارج‌ مصر ‌که‌ آمده‌ بودند ‌خود‌ فرعون‌ ‌با‌ عظمت‌ و شكوه‌ آمد ديد حضرت‌ موسي‌ فقط ‌با‌ برادرش‌ و يك‌ عصا ‌در‌ دست‌ دارد آمده‌ گوشه صحرا ايستاده‌ ‌با‌ كمال‌ بي‌اهميتي‌ و بي‌اعتنايي‌ و سحره‌ ‌با‌ كمال‌ عظمت‌ و ‌آن‌ دستگاه‌ عظيمي‌ ‌که‌ فراهم‌ كرده‌ بودند ‌که‌ قسم‌ ياد كردند بعزّة فرعون‌ (وَ قالُوا بِعِزَّةِ فِرعَون‌َ إِنّا لَنَحن‌ُ الغالِبُون‌َ) شعراء آيه 42.

برگزیده تفسیر نمونه

---

]

(آیه 60)- به هر حال فرعون بعد از مشاهده معجزات شگفت‌آور موسی و مشاهده تأثیر روانی این معجزات در اطرافیانش تصمیم گرفت با کمک ساحران به مبارزه با او برخیزد، لذا قرار لازم را با موسی گذارد، «پس آن مجلس را ترک گفت و تمام مکر و فریب خود را جمع کرد و سپس همه را در روز موعود آورد» (فَتَوَلَّی فِرْعَوْنُ فَجَمَعَ کَیْدَهُ ثُمَّ أَتی).

---

• تفسیر آیات

نکات آیه

۱ - فرعون با پذیرفتن زمان و مکان پیشنهادى موسى(ع) براى مبارزه، از ادامه بحث و گفت وگو با او لب فرو بست و مجلس مناظره را ترک کرد. (فتولّى فرعون )

۲ - فرعون، پس از تعیین زمان رویارویى با موسى(ع)، بى درنگ و بدون از دست دادن فرصت، به تهیه و تدارک مقدمات لازم براى مقابله پرداخت. (موعدکم یوم الزینة ... فتولّى فرعون فجمع ) «فاء» در «فتولّى» و «فجمع» براى بیان ترتیب کار و اتصال است; یعنى، فرعون به مجرد پایان مذاکره و مواعده با موسى(ع)، به تدارک مکر و جمع آورى آن پرداخت و هیچ فرصتى را از دست نداد.

۳ - تهیه و تدارک براى ارائه سِحرى بزرگ در برابر موسى(ع)، از حیله هاى فرعون (فلنأتینّک بسحر ... فجمع کیده )

۴ - فرعون براى مقابله با موسى(ع)، تمامى حیله ها و برنامه هاى خود را جمع آورى کرد و به کار گرفت. (فتولّى فرعون فجمع کیده ) «کید»; یعنى، مکر ورزیدن و چاره اندیشیدن (قاموس) و مراد از «جمع کید»، گردآورى اهل مکر و ابزار آن است.

۵ - فرعون، از فرصت کافى براى تدارک سِحر و امکانات دیگر جهت مقابله با موسى(ع) برخوردار بود. (فجمع کیده ثمّ أتى) «ثمّ» براى بیان تراخى است. ممکن است این تراخى، زمانى باشد; یعنى، پس از جمع آورى مکرها، مدتى تا رسیدن روز موعود فاصله شد و سپس آن روز فرا رسید. براین اساس باید گفت: فرعون فرصتى کامل براى کسب آمادگى داشت.

۶ - فرعون پس از گردآورى امکانات و حیله هاى خویش، در میعادگاه خود با موسى(ع) حاضر گردید. (موعدکم یوم الزینة ... فجمع کیده ثمّ أتى )

موضوعات مرتبط

• فرعون: استمداد فرعون از جادو ۳; اعراض فرعون ۱; توطئه فرعون ۲، ۴; روش مبارزه فرعون ۳، ۴; فرصت فرعون ۵; مکر فرعون ۳، ۴، ۵، ۶; مناظره فرعون با موسى(ع) ۱; میعاد فرعون با موسى(ع) ۶
• موسى(ع): تهیه ابزار مبارزه با موسى(ع) ۲، ۵، ۶; قصه موسى(ع) ۱، ۲، ۳، ۴ ، ۵، ۶