روایت:الکافی جلد ۱ ش ۹۸۸

آدرس: الكافي، جلد ۱، كِتَابُ الْحُجَّة

محمد بن يحيي عن احمد بن محمد بن عيسي عن صفوان بن يحيي قال :

قُلْتُ‏ لِلرِّضَا ع‏ قَدْ كُنَّا نَسْأَلُكَ قَبْلَ أَنْ يَهَبَ اَللَّهُ لَكَ أَبَا جَعْفَرٍ ع‏ فَكُنْتَ تَقُولُ يَهَبُ اَللَّهُ لِي غُلاَماً فَقَدْ وَهَبَ اَللَّهُ لَكَ فَقَرَّ عُيُونُنَا فَلاَ أَرَانَا اَللَّهُ يَوْمَكَ فَإِنْ كَانَ كَوْنٌ فَإِلَى مَنْ فَأَشَارَ بِيَدِهِ إِلَى‏ أَبِي جَعْفَرٍ ع‏ وَ هُوَ قَائِمٌ بَيْنَ يَدَيْهِ فَقُلْتُ جُعِلْتُ فِدَاكَ هَذَا اِبْنُ ثَلاَثِ سِنِينَ قَالَ وَ مَا يَضُرُّهُ مِنْ ذَلِكَ شَيْ‏ءٌ قَدْ قَامَ‏ عِيسَى ع‏ بِالْحُجَّةِ وَ هُوَ اِبْنُ ثَلاَثِ سِنِينَ‏

ترجمه

کمره ای, اصول کافی ترجمه کمره ای جلد ۳, ۶۵

صفوان بن يحيى گويد: به امام رضا (ع) گفتم: ما پيش از آنكه ابو جعفر را به شما ببخشد از شما پرسش مى‏كرديم (يعنى راجع به امام آينده) و شما مى‏فرموديد: خدا به من پسرى خواهد داد، اكنون خدا به شما پسرى بخشيده، چشم ما را روشن كن (يعنى به مژده امامت او) خدا روز مرگ تو را به ما ننمايد، اگر پيشامد ناگوارى شد به سوى چه كسى گرائيم؟ به دست خود اشاره به ابو جعفر (امام محمد تقى ع) كرد كه برادرش ايستاده بود، گفتم: قربانت، اين سه سال دارد؟ فرمود: اين خرد سالى به امامت او هيچ زيانى ندارد، حضرت عيسى هم (در سنّى كمتر از خ) سه ساله بود كه قيام به رسالت كرد.

مصطفوى‏, اصول کافی ترجمه مصطفوی جلد ۲, ۲۲۱

صفوان بن يحيى گويد: بامام رضا عليه السلام عرضكردم: پيش از آنكه خدا ابا جعفر را بشما ببخشد، از شما (در باره جانشينت) مى‏پرسيديم، مى‏فرموديد: خدا بمن پسرى عطا مى‏كند. اكنون خدا او را به شما عطا كرد و چشم ما روشن گشت- خدا آن روز را بما نشان ندهد- اگر پيش آمدى كند بسوى كه رويم؟ حضرت با دست اشاره به ابى جعفر عليه السلام كرد كه در برابرش ايستاده بود، من عرضكردم: قربانت، اين پسر سه ساله است!! فرمود: هيچ زيانى بامامت او ندارد، همانا عيسى بن مريم عليه السلام قيام بحجت كرد، زمانى كه كمتر از سه سال داشت (بحديث ۸۳۳ رجوع شود).

محمدعلى اردكانى, تحفة الأولياء( ترجمه أصول كافى) - جلد ۲, ۳۲۱

محمد بن يحيى، از احمد بن محمد بن عيسى، از صفوان بن يحيى روايت كرده است كه گفت: به خدمت امام رضا عليه السلام عرض كردم: ... تا آخر آنچه در باب اشاره و نص بر امام محمد تقى عليه السلام روايت كرده است مذكور شد. «۱» __________________________________________________

(۱). به خدمت امام رضا عليه السلام عرض كردم كه: از تو سؤال مى‏كرديم پيش از آن‏كه خدا ابوجعفر را به تو ببخشد، و تو مى‏فرمودى كه خدا تو را پسرى خواهد بخشيد، پس خدا آن را به تو بخشيد، و چشم‏هاى ما را روشن گردانيد. و خدا به ما ننمايد آن روزى را كه تو نباشى، پس اگر واقعه‏اى اتّفاق افتد، به سوى كى پناه بريم؟ حضرت به دست خود به جانب ابوجعفر اشاره فرمود و ابوجعفر در پيش روى آن حضرت ايستاده بود. عرض كردم كه: فداى تو گردم، اينك پسر سه ساله است. فرمود كه: «از اين خُرد سالى به او چه زيان مى‏رسد؛ زيرا كه عيسى به حجّت بر پا شد و حال آن‏كه او پسر سه ساله بود».