الشعراء ١٧٦

کَذَّبَ‌ أَصْحَابُ‌ الْأَيْکَةِ الْمُرْسَلِينَ‌

ترجمه

اصحاب ایکه [= شهری نزدیک مدین‌] رسولان (خدا) را تکذیب کردند،

اهل «ايكه» فرستادگان را تكذيب كردند

اصحاب ايكه فرستادگان را تكذيب كردند.

اصحاب ایکه (یعنی امت شعیب ع) هم پیغمبران خدا را تکذیب کردند.

مردم اَیکه پیامبران را تکذیب کردند،

مردم اَيكه پيامبران را تكذيب كردند.

اصحاب ایکه [هم‌] پیامبران را دروغگو انگاشتند

مردم ايْكه نيز فرستادگان را تكذيب كردند.

ساکنان اَیْکَه پیغمبران را دروغگو نامیدند (و از ایشان پیروی نکردند).

اصحاب اَیْکه [:درختان انبوه] فرستادگان (ما) را تکذیب کردند.

تکذیب کردند یاران ایکه فرستادگان را

الشعراء ١٧٥	آیه ١٧٦	الشعراء ١٧٧
سوره : سوره الشعراء نزول : ٣ بعثت اطلاعات آماری تعداد کلمات : ٤ تعداد حروف :

معنی کلمات و عبارات

«أَصْحَابُ الأیْکَةِ»: (نگا: حجر / ).

آیات مرتبط (تعداد ریشه‌های مشترک)

کَذَّبَتْ‌ قَبْلَهُمْ‌ قَوْمُ‌ نُوحٍ‌... (۲) وَ أَصْحَابُ‌ الْأَيْکَةِ وَ قَوْمُ‌... (۴)

تفسیر

---

• آيات ۱۷۶ - ۱۹۱، سوره شعراء
• اشاره به اينكه اصحاب ايكه چه كسانى بوده اند
• دو روايت درباره رسالت شعيب عليه السّلام

---

• تفسیر آیات

تفسیر نور (محسن قرائتی)

---

كَذَّبَ أَصْحابُ الْأَيْكَةِ الْمُرْسَلِينَ «176» إِذْ قالَ لَهُمْ شُعَيْبٌ أَ لا تَتَّقُونَ «177» إِنِّي لَكُمْ رَسُولٌ أَمِينٌ «178» فَاتَّقُوا اللَّهَ وَ أَطِيعُونِ «179»

اصحاب ايكه (نيز) پيامبران را تكذيب كردند. زمانى كه شعيب به آنان گفت: آيا از (شرك وانحراف) پروا نداريد؟ همانا من براى شما پيامبرى امين هستم. پس، از خدا پروا كنيد و من را اطاعت كنيد.

تفسیر اثنی عشری (حسینی شاه عبدالعظیمی)

---

كَذَّبَ أَصْحابُ الْأَيْكَةِ الْمُرْسَلِينَ (176)

(قصه هفتم: حضرت شعيب عليه السّلام) كَذَّبَ أَصْحابُ الْأَيْكَةِ الْمُرْسَلِينَ‌: تكذيب نمودند اصحاب ايكه پيغمبران را، يعنى شعيب را با انبياى سلف به دروغ داشتند. «ايكه» جنگلى بود نزديك «مدين» و در آن اشجار و اثمار بسيار بود، حق تعالى شعيب را به اهل ايكه فرستاد و در نسب با نسبت آنها اجنبى بود، و لذا حق تعالى نسبت اخوت ايشان به او نداد چنانكه به انبياى سابق نسبت داده بود «1» و فرمود:

تفسیر روان جاوید (ثقفى تهرانى)

---

كَذَّبَ أَصْحابُ الْأَيْكَةِ الْمُرْسَلِينَ (176) إِذْ قالَ لَهُمْ شُعَيْبٌ أَ لا تَتَّقُونَ (177) إِنِّي لَكُمْ رَسُولٌ أَمِينٌ (178) فَاتَّقُوا اللَّهَ وَ أَطِيعُونِ (179) وَ ما أَسْئَلُكُمْ عَلَيْهِ مِنْ أَجْرٍ إِنْ أَجْرِيَ إِلاَّ عَلى‌ رَبِّ الْعالَمِينَ (180)

أَوْفُوا الْكَيْلَ وَ لا تَكُونُوا مِنَ الْمُخْسِرِينَ (181) وَ زِنُوا بِالْقِسْطاسِ الْمُسْتَقِيمِ (182) وَ لا تَبْخَسُوا النَّاسَ أَشْياءَهُمْ وَ لا تَعْثَوْا فِي الْأَرْضِ مُفْسِدِينَ (183) وَ اتَّقُوا الَّذِي خَلَقَكُمْ وَ الْجِبِلَّةَ الْأَوَّلِينَ (184) قالُوا إِنَّما أَنْتَ مِنَ الْمُسَحَّرِينَ (185)

وَ ما أَنْتَ إِلاَّ بَشَرٌ مِثْلُنا وَ إِنْ نَظُنُّكَ لَمِنَ الْكاذِبِينَ (186) فَأَسْقِطْ عَلَيْنا كِسَفاً مِنَ السَّماءِ إِنْ كُنْتَ مِنَ الصَّادِقِينَ (187) قالَ رَبِّي أَعْلَمُ بِما تَعْمَلُونَ (188) فَكَذَّبُوهُ فَأَخَذَهُمْ عَذابُ يَوْمِ الظُّلَّةِ إِنَّهُ كانَ عَذابَ يَوْمٍ عَظِيمٍ (189) إِنَّ فِي ذلِكَ لَآيَةً وَ ما كانَ أَكْثَرُهُمْ مُؤْمِنِينَ (190)

وَ إِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ الْعَزِيزُ الرَّحِيمُ (191)

ترجمه‌

تكذيب كردند اهل بيشه و جنگل خاصّى فرستادگان را

هنگامى كه گفت بآنها شعيب آيا نمى‌پرهيزيد

همانا من براى شما پيمبرى امينم‌

پس بترسيد از خدا و اطاعت كنيد مرا

و نميخواهم از شما بر آن هيچ مزدى نيست مزدم مگر بر پروردگار جهانيان‌

تمام كنيد پيمانه را و نباشيد از زيان رسانندگان‌

و وزن كنيد با ترازوى راست‌

و كم مكنيد از مردمان چيزهاشان را و بتعدّى سعى نكنيد در زمين با آنكه باشيد فساد كنندگان‌

و بترسيد از آنكه آفريد شما را و خلق پيشينيان را

گفتند جز اين نيست كه توئى از زياد سحر كرده شدگان‌

و نيستى تو مگر انسانى مانند ما و بدرستيكه گمان ميبريم بتو كه از دروغگويانى‌

پس فرود آور بر ما پاره‌هائى از جانب آسمان اگر هستى از راستگويان‌

گفت پروردگار من داناتر است بآنچه ميكنيد

پس تكذيب كردند او را پس گرفتشان عذاب روز سايبانى از جنس ابر همانا آن بود عذاب روزى بزرگ‌

همانا در اين آيتى است و نباشند بيشترشان گروندگان‌

و همانا پروردگار تو او است تواناى مهربان.

تفسير

خداوند متعال بحضرت شعيب كه مبعوث بر اهل مدين بود مأموريت ديگرى هم داد و آن ارشاد و انذار اهل أيكه بود كه بيشه و جنگلى است از اشجار نرم و نازك پيچيده بهم و آنها بتكذيب او تمام انبيا را تكذيب نمودند

---

جلد 4 صفحه 125

چون اصول مرام پيغمبران متّحد است و همه مصدّق يكديگرند و مكذّب يكى از ايشان مكذّب همه است و اين وقتى بود كه آنحضرت بدوا آنچه را انبياء سابق فرموده بودند فرمود و بعدا چون در ميان آنها كم فروشى و تعدّى بحقوق و اموال و قتل و غارت و فتنه و فساد رواج داشت فرمود تمام كنيد و پر نمائيد پيمانه را در وقت وفا و اداء مال غير و ضرر نرسانيد بكسيكه آنرا از شما خريدارى نموده و تحويل نگرفته بناقص گذاردن و پر ننمودن پيمانه در صورتى كه بكيل معامله نموديد و بسنجيد متاع را با ترازوى راست درست عدل و كم و كسر نكنيد اشيائى را كه مردم از شما خريدارى نمودند از ميزان استحقاق آنها بانواع حيله و مكر در صورتى كه بوزن معامله نموده باشيد و طغيان نكنيد در زمين بفتنه و فساد و قتل و غارت و تعدّى باموال و نواميس مردم و قطع طريق بر آنها و امثال اينها و بپرهيزيد از غضب خداوندى كه خلق فرمود شما و مردم قبل از شما را از آباء و اجدادتان و غير آنها و اهل ايكه كه اجنبى از آنحضرت بودند لذا خداوند بر خلاف اقوام سابقه آنها را برادر نخوانده با كمال جرئت و جسارت گفتند تو از اشخاصى هستى كه زياد برايت سحر نموده‌اند لذا عقلت زائل شده يا اجوف و ميان تهى مانند ساير مردم هستى و احتياج بخوردن و آشاميدن دارى و امتيازى از ما ندارى كه پيغمبر خدا باشى و نيستى مگر بشرى مانند ما و ما گمان ميكنيم تو دروغگوئى باشى از دروغگويان عالم اگر راست ميگوئى پاره‌هائى از آسمان بر سر ما فرود آور كه ما را نابود كند و بعضى كسفا بسكون قرائت نموده‌اند و در هر حال جمع كسفه بمعناى قطعه است و حضرت فرمود خداوند بهتر ميداند كه اعمال شما چه اقتضا دارد اگر مقتضى براى عذاب فورى باشد البتّه شما را معذّب خواهد فرمود و چون تكذيب كرده بودند پيغمبر خدا را و اصرار بكفر داشتند خداوند همان مسئول آنها را مرزوقشان فرمود باين نحو كه چند شبانه روز هوا را بر آنها بشدت گرم و حبس نمود كه از منازل خودشان بيرون نميآمدند تا يكروز قطعه ابرى براى آنها نمايان شد كه از آن احساس خنكى و روحانيّت ميشد لذا همه از منازلشان بيرون آمدند و زير آن جمع شدند ناگهان صيحه آسمانى رسيد و آن ابر مبدّل بآتش شد و بر سرشان‌

---

جلد 4 صفحه 126

ريخت و سوختند و خاكستر شدند و آن روز از بزرگترين روزهاى عذاب الهى بود و در آن سايبان ابرى نشانه قدرت خدا بود كه چگونه ميتواند فورا خوشى را بنا خوشى مبدّل فرمايد و مسئول متجاسرين را بطرز شگفت‌آورى اجابت فرمايد و هميشه اكثريت در دنيا با كفار بوده و اهل ايمان كم بوده‌اند چنانچه گفته‌اند از اهل ايكه كه در حوالى مدين بود كسى بحضرت شعيب ايمان نياورد ولى از اهل مدين جمعى ايمان آورده بودند و عزّت و رحمت خدا واضح و مبيّن است.

اطیب البیان (سید عبدالحسین طیب)

---

كَذَّب‌َ أَصحاب‌ُ الأَيكَةِ المُرسَلِين‌َ (176)

تكذيب‌ كردند اصحاب‌ ايكه‌ پيغمبران‌ ‌را‌.

ايكه‌ اسم‌ درختيست‌ ‌که‌ بهم‌ پيچيده‌ ‌شده‌ و اصحاب‌ ايكه‌ اصحاب‌ ‌آن‌ درخت‌ هستند ‌که‌ ‌او‌ ‌را‌ ميپرستيدند و شهر ‌خود‌ ‌را‌ بنام‌ ‌آن‌ درخت‌ قرار دادند و اختلاف‌ ‌است‌ ‌بين‌ مفسرين‌ ‌که‌ اصحاب‌ ايكه‌ همان‌ اصحاب‌ مدين‌ هستند ‌ يا ‌ ‌غير‌ ‌آنها‌ و ظاهرا ‌غير‌ ‌آنها‌ باشند.

و حضرت‌ شعيب‌ ‌بر‌ دو طايفه‌ مبعوث‌ ‌بود‌ و قرينه‌ ‌بر‌ دوئيت‌ ‌آنها‌ اينست‌ ‌که‌ حضرت‌ شعيب‌ ‌از‌ اهل‌ مدين‌ ‌بود‌، ‌در‌ سوره هود ميفرمايد وَ إِلي‌ مَديَن‌َ أَخاهُم‌ شُعَيباً (‌آيه‌ 84) و ‌در‌ اينجا ميفرمايد:

برگزیده تفسیر نمونه

---

]

(آیه 176))- «شعیب» و اصحاب «ایکه»! این هفتمین و آخرین حلقه از داستانهای پیامبران است که در این سوره آمده، و آن داستان پیامبر بزرگ خدا «شعیب» و قوم سر کش اوست.

این پیامبر در سر زمین «مدین» (شهری در جنوب شامات) و «ایکه» (آبادی معروفی نزدیک مدین) زندگی داشت.

نخست می‌گوید: «اصحاب ایکه رسولان (خدا) را تکذیب کردند» (کَذَّبَ أَصْحابُ الْأَیْکَةِ الْمُرْسَلِینَ).

---

• تفسیر آیات

نکات آیه

۱ - تکذیب رسالت شعیب، از سوى مردم سرزمین «ایکه» (کذّب أصحب لیکة المرسلین) بسیارى از مفسران برآنند که «ایکه» سرزمینى است مجاور «مدین» که شعیب(ع) بر آنان و اهل مدین مبعوث شد.

۲ - تکذیب هر پیامبرى، تکذیب همه پیامبران است. (کذّب أصحب لیکة المرسلین) جمع آمدن واژه «المرسلین»، با این که مردم ایکه تنها شخص شعیب(ع) را مورد انکار و تکذیب قرار داده بودند، بیانگر برداشت یاد شده است.

۳ - پیوستگى و وحدت محتواى ادیان آسمانى و پیام رسولان الهى (کذّب أصحب لیکة المرسلین) «المرسلین» جمع همراه با «ال» جنس و مفید عموم است. بنابراین «المرسلین»; یعنى، همه رسولان. نسبت دادن تکذیب همه رسولان به اصحاب ایکه، با این که ظاهراً آنان تنها شعیب(ع) را مورد تکذیب قرار داده بودند، مى تواند از آن جهت باشد که پیام رسالت در طول تاریخ، پیامى واحد است و انکار هر رسالتى، به منزله انکار همه رسولان و پیام هاى آنان است.

۴ - اصحاب ایکه، منکر حقیقتى به نام رسالت (کذّب أصحب لیکة المرسلین) برداشت یاد شده بدان احتمال است که نسبت دادن تکذیب همه رسولان به اصحاب ایکه، از آن جهت باشد که آنان اصولاً حقیقتى به عنوان «رسالت» را قبول نداشتند و این امر به منزله انکار همه رسولان است.

موضوعات مرتبط

• ادیان آسمانى: هماهنگى ادیان آسمانى ۳
• اصحاب ایکه: تاریخ اصحاب ایکه ۱; تکذیبگرى اصحاب ایکه ۱; عقیده اصحاب ایکه ۴
• انبیا: تکذیب انبیا ۲; هماهنگى انبیا ۲، ۳
• شعیب(ع): قصه شعیب(ع) ۱; مکذبان شعیب(ع) ۱
• نبوت: مکذبان نبوت ۴