الطّاغُوت: تفاوت میان نسخه‌ها
(افزودن نمودار دفعات) |
(Added word proximity by QBot) |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
__TOC__ | |||
''' [[ویژه:پیوند_به_این_صفحه/الطّاغُوت | آیات شامل این کلمه ]]''' | ''' [[ویژه:پیوند_به_این_صفحه/الطّاغُوت | آیات شامل این کلمه ]]''' | ||
| خط ۱۶: | خط ۱۷: | ||
*[[ال]] | *[[ال]] | ||
===کلمات [[راهنما:نزدیک مکانی|نزدیک مکانی]]=== | |||
<qcloud> | |||
وَ:100, أَن:36, إِلَى:34, الّذِين:33, مِن:31, کَفَرُوا:29, اللّه:29, أُولٰئِک:22, الشّيْطَان:21, النّور:21, سَبِيل:20, مَن:20, فِي:19, اجْتَنِبُوا:18, أَوْلِيَاؤُهُم:18, عَبَد:18, فَقَاتِلُوا:18, فَمِنْهُم:18, يُخْرِجُونَهُم:18, اجْتَنَبُوا:18, قَد:17, يَعْبُدُوهَا:17, أَوْلِيَاء:17, يَتَحَاکَمُوا:17, بِالْجِبْت:17, يَقُولُون:17, شَرّ:17, مِنْهُم:17, الظّلُمَات:17, هَدَى:16, الْخَنَازِير:16, مَکَانا:16, فَاتّقُون:16, يُقَاتِلُون:16, يُؤْمِنُون:16, لِلّذِين:16, أُمِرُوا:16, بِه:16, الْکِتَاب:15, عِبَاد:15, إِن:15, اعْبُدُوا:15, يُرِيدُون:15, أَنَابُوا:15, الْقِرَدَة:14, هٰؤُلاَء:14, کَيْد:14, يَا:14, يَکْفُرُوا:14, قَبْلِک:14, أَضَل:14, نَصِيبا:13, رَسُولا:13, عِبَادَه:13, عَن:13, أَهْدَى:13, سَوَاء:12, أَصْحَاب:12, کَان:12, أُنْزِل:12, أُمّة:12, لَهُم:12, أُوتُوا:12, جَعَل:12, ضَعِيفا:11, الْبُشْرَى:11, السّبِيل:11, عَلَيْه:11, النّار:11, مَا:11, يُرِيد:11, حَقّت:11, کُل:11, فَبَشّر:10, هُم:10, آمَنُوا:10, يُخْرِجُهُم:10 | |||
</qcloud> | |||
===تکرار در هر سال نزول=== | |||
{{#ask:[[رده:آیات قرآن]] [[نازل شده در سال::+]] [[کلمه غیر ربط::الطّاغُوت]] | {{#ask:[[رده:آیات قرآن]] [[نازل شده در سال::+]] [[کلمه غیر ربط::الطّاغُوت]] | ||
|?نازل شده در سال | |?نازل شده در سال | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۱ دی ۱۳۹۵، ساعت ۱۳:۳۴
«طاغوت» صیغه مبالغه از مادّه «طغیان» به معناى تعدى و تجاوز از حدّ و مرز است، و به هر چیزى که سبب تجاوز از حدّ گردد، گفته مى شود; از این رو شیاطین، بتها، حکام جبار و مستکبر و هر معبودى غیر از پروردگار، و هر مسیرى که به غیر حق منتهى مى شود، همه، طاغوت است.
این کلمه هم به معناى مفرد و هم به معناى جمع استعمال مى شود، هر چند گاهى آن را به «طواغیت» جمع مى بندند.
بعضى از مفسران، مانند «زمخشرى» در «کشّاف» معتقدند: «طاغوت» در اصل «طَغَیُوت» (بر وزن فعلوت) همانند «ملکوت» بوده، سپس مقلوب شده و لام الفعل بر عین الفعل تقدم یافته و «طَیَغُوت» شده، و بعد از تبدیل یاء به الف «طاغوت» گردیده، و از چند جهت معنا تأکید را مى رساند; صیغه مبالغه، معناى مصدرى، و قلب.
ریشه کلمه
قاموس قرآن
اين كلمه هشت بار در قرآن كريم آمده و مراد از آن خدايان دروغين و مردمان متجاوز و طاغى است مثل: [نساء:60]، و مثل [بقره:256]. آن در اصل مصدر است و قبل از اعلال طغيوت (به فتخ طا،غ) بود مثل رغبوت، رهبوت، دحموت. سپس ياء به جاى غين آمد و به واسطه تحرك و انفتاح ما قبل مبدل به الف شد. دليل مصدريّت آن صحت اطلاقش به مفرد و جمع است. (مجمع) گر چه اصل آن مصدر است ولى به جاى فاعل يعنى طاغى به كار مىرود. راغب گويد: طاغوت عبارت است از هر متجاوز و هر معبود جز خداى و در واحد و جمع استعمال مىشود. در آيه «فَمَنْ يَكْفُرْ بِالطّاغُوتِ» آن را شيطان، كاهن، ساحر، طاغيان انس و جنّ، بتها، هر معبود دروغين گفتهاند، قول اول از امام صادق عليه السلام نيز مرورى است و نيز آن در آيه به معنى جمع است.
