الأعلى ٣: تفاوت میان نسخه‌ها

از الکتاب
(Edited by QRobot)
 
(افزودن سال نزول)
خط ۱۶: خط ۱۶:
|-|معزی=و آنکه تقدیر کرد پس هدایت کرد
|-|معزی=و آنکه تقدیر کرد پس هدایت کرد
|-|</tabber><br />
|-|</tabber><br />
{{آيه | سوره = سوره الأعلى | نزول = | نام = [[شماره آیه در سوره::3|٣]] | قبلی = الأعلى ٢ | بعدی = الأعلى ٤  | کلمه = [[تعداد کلمات::4|٤]] | حرف =  }}
{{آيه | سوره = سوره الأعلى | نزول = [[نازل شده در سال::1|١ بعثت]] | نام = [[شماره آیه در سوره::3|٣]] | قبلی = الأعلى ٢ | بعدی = الأعلى ٤  | کلمه = [[تعداد کلمات::4|٤]] | حرف =  }}
===معنی کلمات و عبارات===
===معنی کلمات و عبارات===
«قَدَّرَ»: اندازه‌گیری کرد. هرچیزی را به اندازه‌ای و به گونه‌ای بیافرید که متناسب با حال آن است (نگا: فرقان /  عبس / ). «هَدی»: به وظیفه رهنمود و به برنامه آشنا کرد (نگا: طه / ).
«قَدَّرَ»: اندازه‌گیری کرد. هرچیزی را به اندازه‌ای و به گونه‌ای بیافرید که متناسب با حال آن است (نگا: فرقان /  عبس / ). «هَدی»: به وظیفه رهنمود و به برنامه آشنا کرد (نگا: طه / ).

نسخهٔ ‏۳۱ خرداد ۱۳۹۴، ساعت ۰۴:۳۵


ترجمه

و همان که اندازه‌گیری کرد و هدایت نمود،

و آن كه تقدير كرد و هدايت نمود
و آنكه اندازه‌گيرى كرد و راه نمود.
آن خدایی که (هر چیز را) قدر و اندازه‌ای داد و (به راه کمالش) هدایت نمود.
و آنکه اندازه قرار داد و هدایت کرد،
و آن كه اندازه معين كرد. سپس راه نمود.
همان کسی که اندازه آفرینی و رهنمایی کرد
و آن كه اندازه كرد پس راه نمود.
خداوندی که اندازه‌گیری می‌کند و (هرچیزی را آن گونه که شایسته و بایسته است می‌آفریند، و آن گاه آن را به کاری) رهنمود می‌نماید (که باید بکند).
و آن که اندازه‌گیری کرد، پس راهنمایی نمود.
و آنکه تقدیر کرد پس هدایت کرد


الأعلى ٢ آیه ٣ الأعلى ٤
سوره : سوره الأعلى
نزول : ١ بعثت
اطلاعات آماری
تعداد کلمات : ٤
تعداد حروف :

معنی کلمات و عبارات

«قَدَّرَ»: اندازه‌گیری کرد. هرچیزی را به اندازه‌ای و به گونه‌ای بیافرید که متناسب با حال آن است (نگا: فرقان / عبس / ). «هَدی»: به وظیفه رهنمود و به برنامه آشنا کرد (نگا: طه / ).

آیات مرتبط (تعداد ریشه‌های مشترک)

تفسیر

نکات آیه

۱ - خداوند، براى هر یک از مخلوقات، اندازه و ویژگى هاى مشخص قرار داده و زمینه پیدایش شکل ها و شایستگى هاى خاصى را در آن فراهم آورده است. (و الذى قدّر فهدى) مفاد «قدّر»، اشاره به آن چیزى است که بالقوه در موجودات وجود دارد و در حالات پیاپى، در صحنه وجود ظاهر مى شود و صورت مى پذیرد. (مفردات راغب)

۲ - خداوند، هر یک از موجودات را در مسیرى مناسب، با شایستگى هاى ذاتى اش قرار داده است. (فهدى) مراد از «هدایت»، یا ارشاد و راهنمایى است که در این صورت محدود به موجودات شعورمند خواهد شد و یا قرار دادن چیزى در جهت و مسیرى خاص است که آن مسیر را به طبیعت خود و یا از روى اختیار طىّ کند. در این فرض همه موجودات، مشمول هدایت خواهند بود. متعلق «هدى» - به قرینه «قدّر» - تمام امورى است که در وجود هر مخلوق تقدیر شده است.

۳ - خداوند، آفریده هاى با شعور خویش را بر شیوه به کار بردن توانمندى هاى خود، آگاه ساخته است. (فهدى)

۴ - خداوند، به دلیل ایجاد زمینه براى ظهور شایستگى هاى نهفته در هر یک از موجودات، سزاوار تسبیح و مبرّا دانستن او از هر عیب و نقص (سبّح ... الذى قدّر فهدى)

۵ - جهان آفرینش، هدف دار و قانونمند است. (قدّر فهدى)

۶ - وجود حد و مرز مشخّص در استعدادهاى هر یک از موجودات و فراهم بودن زمینه ظهور آنها، جلوه هایى از ربوبیت خداوند است. (ربّک الأعلى ... الذى قدّر فهدى)

موضوعات مرتبط

  • آفرینش: قانونمندى آفرینش ۵
  • تسبیح: دلایل تسبیح خدا ۴
  • خدا: افعال خدا ۱، ۲; تعالیم خدا ۳; خدا و نقص ۴; دلایل تنزیه خدا ۴; قدرت خدا ۳; نشانه هاى ربوبیت خدا ۶
  • موجودات: تعلیم موجودات با شعور ۳; زمینه پیدایش موجودات ۱; زمینه ظهور موجودات ۶; قانونمندى موجودات ۲، ۶; منشأ استعداد موجودات ۲، ۴; منشأ پیدایش موجودات ۱; منشأ تمایز موجودات ۱; ویژگیهاى موجودات ۱

منابع