المجادلة ٩

يَا أَيُّهَا الَّذِينَ‌ آمَنُوا إِذَا تَنَاجَيْتُمْ‌ فَلاَ تَتَنَاجَوْا بِالْإِثْمِ‌ وَ الْعُدْوَانِ‌ وَ مَعْصِيَةِ الرَّسُولِ‌ وَ تَنَاجَوْا بِالْبِرِّ وَ التَّقْوَى‌ وَ اتَّقُوا اللَّهَ‌ الَّذِي‌ إِلَيْهِ‌ تُحْشَرُونَ‌

ترجمه

ای کسانی که ایمان آورده‌اید! هنگامی که نجوا می‌کنید، و به گناه و تعدّی و نافرمانی رسول (خدا) نجوا نکنید، و به کار نیک و تقوا نجوا کنید، و از خدایی که همگی نزد او جمع می‌شوید بپرهیزید!

اى كسانى كه ايمان آورده‌ايد! چون با يكديگر نجوا مى‌كنيد، در باب گناه و تعدى و نافرمانى پيامبر نجوا نكنيد، و به نيكوكارى و پرهيزكارى نجوا كنيد، و از خدايى كه به سوى او محشور مى‌شويد پروا بداريد

اى كسانى كه ايمان آورده‌ايد، چون با يكديگر محرمانه گفتگو مى‌كنيد، به [قصد] گناه و تعدى و نافرمانى پيامبر با همديگر محرمانه گفتگو نكنيد، و به نيكوكارى و پرهيزگارى نجوا كنيد، و از خدايى كه نزد او محشور خواهيد گشت پروا داريد.

ای کسانی که ایمان آورده‌اید، شما هر گاه با هم، سخنی به راز گویید هرگز بر بزهکاری و دشمنی و مخالفت رسول نگویید بلکه بر نیکویی و تقوا راز به میان آرید و از خدا که به سوی او محشور خواهید شد بترسید و پرهیزکار شوید.

ای اهل ایمان! هنگامی که محرمانه با یکدیگر گفتگو می کنید از روی گناه و دشمنی و سرپیچی از پیامبر با هم گفتگوی محرمانه نکنید، و بر پایه [تشویق یکدیگر به] نیکی و تقوا گفتگوی محرمانه کنید، و از خدایی که به سوی او محشور می شوید، پروا کنید.

اى كسانى كه ايمان آورده‌ايد، اگر با يكديگر نجوا مى‌كنيد، در باب گناه و دشمنى و نافرمانى از پيامبر نجوا مكنيد، بلكه در باب نيكى و پرهيزگارى نجوا كنيد. از آن خدايى كه همگان نزد او گرد مى‌آييد بترسيد.

ای مؤمنان چون رازگویی کنید، به قصد گناه و ستمکاری و نافرمانی از پیامبر نجوا مکنید، و به قصد نیکی و تقوا نجوا کنید، و از خداوندی که نزد او محشور می‌گردید پروا کنید

اى كسانى كه ايمان آورده‌ايد، چون با يكديگر راز گوييد رازى مگوييد كه در آن گناه و ستم و نافرمانى پيامبر باشد، و با يكديگر به نيكوكارى و پرهيزگارى راز گوييد. و از خدايى كه به سوى او برانگيخته و فراهم مى‌شويد پروا كنيد.

ای مؤمنان! هنگامی که به نجوا پرداختید، برای انجام گناه و دشمنانگی و نافرمانی از پیغمبر به نجوا نپردازید، و بلکه درباره‌ی نیکی و پرهیزگاری نجوا کنید، و از خدائی بترسید که در پیشگاه او گردآورده می‌شوید.

هان ای کسانی که ایمان آوردید! چون با یکدیگر محرمانه گفتگو کنید، به آنچه دارای پیامدی بد و یا تعدّی و نافرمانی پیامبر است با همدیگر محرمانه گفتگو نکنید و به نیکوکاری و پرهیزگاری نجوا کنید و از خدایی که سویش محشور خواهید شد پروا بدارید.

ای آنان که ایمان آوردید گاهی که با هم راز گوئید راز نگوئید به گناه و دشمنی و نافرمانی پیمبر و راز گوئید به نیکوکاری و پرهیزکاری و بترسید خدائی را که بسویش گردآورده شوید

المجادلة ٨	آیه ٩	المجادلة ١٠
سوره : سوره المجادلة نزول : ٩ هجرت اطلاعات آماری تعداد کلمات : ٢٥ تعداد حروف :

معنی کلمات و عبارات

«الْبِرِّ»: خوبی و نیکی. هرچه در آن خیر و صلاح باشد. «التَّقْوی»: مراد ترک معصیت است.

تفسیر

• آيات ۷ - ۱۳، سوره مجادله
• مقصود از چهارمى بودن خدا براى سه نجوى كننده و ششمى بودن او براى پنج نجوىكننده
• مذمت و توبيخ منافقان و بيمار دلانى كه با وجود نهى شدن از نجوى ، باز هم نجوى مىكردند
• تحيت مغرضانه منافقين بر پيامبر صلى الله عليه و آله
• بيان يكى از آداب معاشرت خطاب به مؤ منين
• تجليل از علماء امت
• وجوب دادن صدقه بر توانگران قبل از نجوى با پيامبر (صلى الله عليه و آله و سلم )،علت و حكمت آن ، و سپس توبيخ شدن اين حكم )
• نسخ حكم وجوب صدقه قبل از نجوى در آيه قبل
• رواياتى در ذيل آيات مربوط به نجوى ، تحيت مغرضانه منافقين بر پيامبر(ص )، ورفع درجات علماء
• چند روايت حاكى از اينكه اميرالمؤ منين (عليه السلام ) تنها كسى بود كه به حكم صدقهدادن قبل از نجوى با پيامبر(ص ) عمل نمود

• تفسیر آیات

• تفسیر آیات

• تفسیر آیات

نکات آیه

۱ - نجوا کردن (با هم درگوشى صحبت کردن) امرى جایز است. (یأیّها الذین ءامنوا إذا تنجیتم)

۲ - جواز نجوا کردن مشروط به این است که آلوده به گناه، تعدى و نافرمانى پیامبر(ص) نباشد. (إذا تنجیتم فلاتتنجوا بالإثم و العدون و معصیت الرسول)

۳ - نهى خداوند، از نجواى آلوده به گناه، تعدى به حقوق مسلمین و نافرمانى پیامبر(ص) (فلاتتنجوا بالإثم و العدون و معصیت الرسول)

۴ - حضرت محمد(ص)، رسول خدا و پیام آور از جانب او (و معصیت الرسول)

۵ - نجواى مؤمنان، باید آراسته به سفارش به نیکى و توصیه به تقواى الهى باشد. (و تنجوا بالبرّ و التقوى)

۶ - رعایت تقوا، توصیه خداوند به اهل ایمان (یأیّها الذین ءامنوا ... و اتّقوا اللّه)

۷ - رعایت تقواى الهى، مایه نجات انسان در روز حشر (و اتّقوا اللّه الذى إلیه تحشرون)

۸ - قیامت، روز فراهم آمدن انسان ها براى محاکمه و کیفر و پاداش (و اتّقوا اللّه الذى إلیه تحشرون) «حشر» (مصدر «تحشرون») به معناى جمع کردن و فراهم آوردن است. فراهم آمدن مردم در قیامت، براى محاکمه و تعیین کیفر و پاداش براى آنان است.

۹ - اعتقاد به قیامت و توجه داشتن به کیفر و پاداش الهى در آن، موجب تقویت روح تقواپیشگى در انسان (و اتّقوا اللّه الذى إلیه تحشرون) یادآورى حشر انسان ها در قیامت - پس از توصیه به تقوا - مى تواند بیانگر مطلب یاد شده باشد.

۱۰ - خداوند، فرمانروا و داور روز قیامت است. (و اتّقوا اللّه الذى إلیه تحشرون)

موضوعات مرتبط

• احکام :۱، ۲
• انسان: حشر اخروى انسان ها ۸
• پاداش: وقت پاداش ۸
• تقوا: آثار اخروى تقوا ۷; اهمیت تقوا ۶; عوامل تقوا ۹
• خدا: توصیه هاى خدا ۶; حاکمیت خدا ۱۰; قضاوت اخروى خدا ۱۰; نواهى خدا ۳
• ذکر: آثار ذکر پاداش اخروى ۹; آثار ذکر کیفر اخروى ۹
• رسولان خدا :۴
• عصیان: عصیان از محمد(ص) ۳
• عقیده: آثار عقیده به قیامت ۹
• قیامت: حاکم قیامت ۱۰; حسابرسى در قیامت ۸; حشر در قیامت ۸; عوامل نجات در قیامت ۷; قضاوت در قیامت ۱۰; ویژگیهاى قیامت ۸
• کیفر: وقت کیفر ۸
• گناه: نهى از گناه ۳
• مؤمنان: توصیه به مؤمنان ۶; نجواى مؤمنان ۵
• محمد(ص): مقامات محمد(ص) ۴; نبوت محمد(ص) ۴
• مسلمانان: تجاوز به حقوق مسلمانان ۳
• نجوا: احکام نجوا ۱، ۲; توصیه به تقوا در نجوا ۵; توصیه به خیر در نجوا ۵; شرایط نجوا ۲; گناه در نجوا ۳; نجواى حرام ۳